MISS AUSTEN REGRETS
Bespreking door: William - Geplaatst op: 2009-05-07
FILM
In het najaar van 1814 ontvangt Jane Austen (Olivia Williams) een brief van haar 18-jarig nichtje Fanny Knight (Imogen Poots) met het verzoek om haar te adviseren in de liefde. Ene Mr. John Plumptre (Tom Hiddleston), een ambitieuze jongeman uit een goed en bemiddeld milieu die een opleiding tot advocaat volgt, heeft zijn interesse laten blijken en staat op het punt om haar vader om haar hand te vragen. Als grote fan van het literaire werk van haar tante – die ze voor een specialiste inzake amoureuze aangelegenheden houdt na haar grote roman over Lizie Bennet en Mr. Darcy (
Pride & Prejudice) - wil de jonge vrouw graag weten welke indruk haar jonge aanbidder op de vermaarde schrijfster maakt. Jane Austen, ondertussen zelf 38 jaar oud, reist dus af naar Kent om haar nichtje raad te geven.
Net in die periode legt Jane Austen de hand aan haar vierde roman
Emma. Ze voelt zich onzeker, want na drie bijzonder grote successen is ze bang dat haar meest recente werk het publiek zal ontgoochelen. Bovendien is er de kwestie van de uitgever: die biedt te weinig geld voor het nieuwe manuscript, ook al heeft ie met
Sense And Sensibility (1811),
Pride and Prejudice (1813) en
Mansfield Park (1814) een fortuin verdiend, terwijl Jane nauwelijks haar oude moeder en haar zusje Cassandra kan onderhouden met de opbrengst van de drie succesvolle romans. Haar oudere broer en bankier Henry (Adrien Edmondson) belooft te zullen onderhandelen met een nieuwe uitgever, doch de onderhandelingen lopen niet van een leien dakje. Bovendien wordt hij zwaar ziek wat de afhandeling nog meer vertraagt.
Jane Austen is in haar korte leven – ze werd amper 41 jaar – nooit getrouwd. Ze verloofde zich ooit op jonge leeftijd met ene Harris Bigg (Samuel Roukin), maar kwam daar de dag nadien op terug, tot groot verdriet van haar moeder die een huwelijk met een welgestelde partij als essentiële voorwaarde zag voor een geslaagd leven. Mrs. Austen (Phyllida Law) zou het haar dochter later verwijten, maar Jane kwam al heel vroeg tot het besluit dat ze haar talent nooit zou opgeven voor geld of voor een man die haar verplichtingen oplegde die het schrijven onmogelijk maakten.
In Kent komt Jane tot het besluit dat Fanny uit ander hout is gesneden dan zijzelf en dat de jonge vrouw alleen gelukkig kan worden in de schoot van een huwelijk. Ze vindt Mr. Promptre verstandig, maar niet intelligent, een beetje ouderwets, maar zijn geloof ervaart ze als een garantie en dus zijn er geen argumenten om hem niet aan te bevelen. Tegelijk probeert ze haar nichtje vatbaar te maken voor haar eigen ideeën over de omgang met mannen en over de kansen die het leven te bieden heeft, maar die brengen Fanny in verwarring. Om erger te voorkomen spoedt Jane zich terug naar Hampshire, naar het kleine huisje waar ze met haar moeder en zuster samenwoont.
Miss Austen Regrets is een poging tot biopic, gebaseerd op de briefwisseling van de schrijfster met haar nichtje Fanny en haar zusje Cassandra (Greta Scacchi). Uiteraard is dat te weinig materiaal om een omstandig en betrouwbaar portret van Jane Austen te schilderen en heeft scenariste Gwyneth Hughes hier een daar beslist een aantal donkere vlekken zelf moeten inkleuren om tot een consistent verhaal te komen. Aan de andere kant is er zeer weinig bekend over het privéleven van Austen en is er dus sowieso niet veel bruikbare informatie beschikbaar om een accurate biografie te schrijven. Gwyneth Hughes levert met Miss Austen Regrets een acceptabele versie af, hoewel hardiefans de cynische karaktertrekken die hun heldin worden toedicht wellicht niet zo op prijs zullen stellen, evenmin als Hughes’ suggestie dat Jane Austen van flirten hield. Maar als het waar is dat men aan romanfiguren ook een beetje hun schepper herkent, dan is haar hypothese misschien niet eens zo ver uit de buurt van de werkelijkheid.
Olivia Williams en Imogen Poots vormen een mooi stel als Jane Austen en haar nichtje Fanny Knight. Beide actrices profiteren bovendien van een script met pittige en interessante dialogen. Regisseur Jeremy Lovering weet bovendien hun vriendschap en genegenheid, maar ook de tegenstellingen in hun karakter als gevolg van hun leeftijdsverschil en de manier waarop ze tegen de grote levensvragen aankijken, op een adequate en aantrekkelijke manier in beeld te brengen. Hugh Bonneville (als Rev. Brook Bridges, één van Jane’s aanbidders) en Jack Huston (als Dr. Charles Haden, de jonge dokter die Jane uiteindelijk niet koud schijnt te laten en die misschien wel model heeft gestaan voor de figuur van Mr. Darcy) zijn perfect gecast, evenals Phylidda Law als Jane’s moeder (de oudere vrouw die haar dochter de mantel uitveegt, maar tegelijk beseft dat die geen andere keuze heeft). Greta Scacchi als Cassandra Austen, Jane’s oudere zusje, is een minder goede keuze. Zij lijkt niet een paar jaar ouder dan Jane, maar eerder een hele generatie en ze zou dus evengoed haar moeder kunnen zijn. Het is een minuscule uitschuiver in een voor de rest zeer onderhoudende en geloofwaardige film.
BEELD EN GELUID
Het beeld is over het algemeen zeer egaal met prachtige en natuurlijke kleuren. Alleen de beginscène (waarin Jane in allerijl het landgoed van Harris Bigg verlaat na haar besluit om zijn aanzoek alsnog af te wijzen) baadt in tinten van grauw en donkerblauw als om naderend onheil aan te kondigen. Af en toe is er sprake van korrelvorming in buitenscènes met iets minder direct licht. Printbeschadigingen of ander ongerechtigheden zijn afwezig. De soundtrack van Jennie Muskett (een componiste die vaak voor natuurfilms en verwante producties schrijft) is welluidend en romantisch, met strijkers en opvallende pianomuziek. Er is sprake van een stevig stereo-effect, maar de subwoofer en de achterste kanalen komen niet echt veel aan bod, wat niet ongewoon is voor een tv-film in dit genre.
EXTRA'S
Geen
CONCLUSIE
Miss Austen Regrets is voer voor Austen-fans en voor liefhebbers van 19de eeuwse kostuumdrama’s. De acteerprestaties zijn uitstekend, de vertelling is aantrekkelijk met gebalde dialogen en fraai geconstrueerde personages. Het camerawerk is bij momenten verrassend en creatief. Een fantasierijke en hartverwarmende film die niet in uw Austen-collectie mag ontbreken!
