FILM
Gotham City wordt onveilig gemaakt door voormalig openbaar aanklager Harvey Dent (Tommy Lee Jones), die tijdens een proces tegen een mafiabaas door Batmans laattijdig optreden een bijtend zuur in zijn gezicht heeft gekregen. Batman (Val Kilmer) krijgt hierbij voor het eerst de hulp van zijn sidekick Robin a.k.a. Dick Grayson (Chris O'Donnell), een jonge acrobaat die wees is geworden door Dents schuld. Harvey Dent krijgt de hulp van een ontslagen werknemer van Wayne Industries, Edward Nygma (Jim Carrey), die een toestel heeft uitgevonden om via de televisie hersengolven te controleren. Als The Riddler wil Nygma Batman ook ten gronde richten, en als lokaas gebruikt hij psychologe Chase Meridian (Nicole Kidman), die - gefascineerd als ze is door Batmans gespleten persoonlijkheid - een hele studie aan hem gewijd heeft. Op amoureus vlak kan Chase niet kiezen tussen Bruce Wayne en Batman, niet wetende dat die één en dezelfde persoon zijn.

Essentieel gaat deze film over het louteringsproces van Robin, die een zelfde trauma oploopt als Batman in zijn kinderjaren, en die daarom door Zijne Gevleugeldheid onder zijn bescherming wordt genomen. Essentieel was Robin een bedenksel die in de jaren 60-televisieserie vooral moest dienen om een beetje familiewaarden toe te voegen aan de redelijk grimmige achtergrond van Wayne. De makers hoopten dat de jeugd wat meer met deze rebel without a clue kon identificeren, omdat in die leeftijdscategorie nu eenmaal méér verlopen schoftjes zitten dan multimiljardairs. Geinig is dat er een duidelijke knipoog wordt gegeven wanneer Robin op gegeven moment één van zijn cheesy krachttermen ("Hol(e)y rusted metal") debiteert, en even later blijkt dat Batman zijn quote letterlijk dient te interpreteren. Alhoewel Tim Burton nog als producent aan de film verbonden bleef, ging de regie over in handen van Joel Schumacher, die minder de gothische kaart trekt en meer probeert te teren op een hyperkinetische filmstijl waarin geen enkel camerashot minder schuin dan dertig graden schijnt te staan. Ook Michael Keaton gooide na twee films zijn cape over de haag, en werd vervangen door de onderkoelde Val Kilmer, die het ook maar één film zou volhouden, misschien omdat hij ná de release merkte dat zijn marktwaarde niet echt was gestegen door een Batkostuum met tepelafdrukken in. Alhoewel Tommy Lee Jones nog redelijk te pruimen is als Harvey "Two-Face" Dent (overigens ook een niet belangrijk nevenpersonage uit de eerste film, daar vertolkt door Billy Dee Williams), is Jim Carrey - wiens nummertje we na vijf minuten al beu zijn - er duidelijk maar bijgesleurd voor zijn gepatenteerde smoelenwerk, en moeten ze hem denkelijk héél veel geld betaald hebben om zijn nummertje op te voeren in de meest achterlijke maillot uit de geschiedenis van de film. Dan nog liever Batman met tepels! Van de vier "oude" Batmanfilms beschikt Batman Forever wél over de beste visuele effecten en de beste soundtrack van de vier.

Is de film als visueel MTV-spektakel nog te pruimen, dan is de plot van deze Batman Forever zo dun als een sigarettenblaadje. Want zelfs voor een comicverfilmingen is ook deze film, net als zijn drie broertjes, buitenbeentjes die zó excentriek zijn dat het laatste restje sérieux weggeblazen wordt. Zo lijken zowat alle tegenstanders van Batman afgewezen loten uit een derderangs travestietencabaret, en is elke schurk perfect inwisselbaar met de vorige: de zeer kleurloze bevolking van Gotham City gaat er even zeer voor op de loop. Val Kilmer is nog best als Batman te genieten, Chris O'Donnell acteert daarentegen als heeft hij een wortel in zijn kont steken. Maar het hoort allemaal wat bij het decorum. Wil u daarentegen van een echte, ernstige Batman-film genieten zonder bordkartonnen personages, en met een écht angstaanjagende gemaskerde held, dan kunnen we u alleen maar Batman Begins van Christopher Nolan aanraden.

BEELD EN GELUID
De beeldkwaliteit van de disk verslaat moeiteloos die van de special edition dvd, alhoewel d'r wisselvallige kantjes aan zitten. Vooral het eerste deel, waarin Batman de eerste keer de degens kruist met Harvey Dent, ziet er bij momenten maar wazig uit, en de diepte van de zwarttint kon beter. De kleuren zijn een samenraapsel van zo vloekend mogelijke neontinten bij elkaar, waarbij je je afvraagt waarom de boeven uit de Batman in 's hemelsnaam meer neonbuizen in hun schuilhol hebben liggen dan dat er in een gemiddelde hoerentent terug te vinden zijn. De kleuren zijn wel netjes afgelijnd, en er is niet echt sprake van colour bleeding. Ook compressieartefacts zijn gelukkig niet aan de orde, wat in een film met van tierlantijntjes overladen decors en schurken die er als een bende roadies van de seventiesband Kiss uitzien, niet evident is. Kortom: de ouderdom speelt de beeldkwaliteit een beetje parten, maar het is nergens echt dramatisch slecht te noemen. Voor het geluid kunnen we best de Dolby True HD 5.1-track nemen, alhoewel er ook een gecomprimeerde Dolby Digital 5.1-track te vinden is. Met de jaren zijn de production values van de Batmanfilms toegenomen, wat onder meer resulteert in veel duurdere speciale effecten waarin vanalles in de lucht moet vliegen. De surrounds worden dus extensief op de proef gesteld, en geven ook wel de nodige ruimtelijke indrukken in bijvoorbeeld de scène waarin de Riddler bommen in de Batcave rondstrooit, of die waarin Two Face probeert per helikopter te vluchten voor Batman. Geen Batman zonder coole vervoersmiddelen; de Batmobiel wordt ergens in de film opgeblazen, maar vervangen door een al even coole Batjet en een Batscooter. De achtervolgingsscènes daarbij zijn hevig en soms ongenuanceerd, en knallen zowat alle richtingen tegelijk uit, maar ze maken we indruk, en dat is waarschijnlijk toch de primaire bedoeling.

EXTRA'S
De extra's zijn een letterlijke port van de 2-diskeditie die eerder op dvd verschenen. Elk van de films bevat nu een audiocommentaartrack door de regisseur, bij deze film Joel Schumacher. Af en toe kunnen we ons toch niet van de indruk ontdoen dat bepaalde beslissingen die de films niet echt veel goed hebben gedaan, onder druk van de studio erdoor zijn gedrukt tegen Schumachers wil, wat ineens verklaart waarom de man tegenwoordig überhaupt nog films mág maken. De documentaire Riddle Me This: Why Is Batman Forever? (23 min.) valt daarbij wat uit de toon als een schaamteloos promotioneel stukje dat maar blijft duren en duren en duren. Koninginnestuk is echter het vijfde deel (28 min.) van een zesdelige documentairereeks Shadows Of The Bat: The Cinematic Saga Of The Dark Knight, waarvan de andere delen op de andere drie Batman-releases te vinden zijn (drie op deel 1, één op elk ander deel). In zijn geheel vormen de documentaires een bijna 3 uur durende retrospectieve waarin tien jaar later wordt teruggekeken op de hele Batman-saga. Drijvende kracht achter de reeks documentaires was niemand minder dan Tim Burton zelf, uitvoerend producent én regisseur van de eerste twee delen. In dit vijfde deel komen vooral de veranderingen aan bod die Joel Schumacher aan de franchise heeft aangebracht, vooral op vraag van de studio's die duidelijk op een jonger publiek mikten. Batman: The Heroes (10 min.) en Batman: The Villains (7 min.) bevatten een paar korte karakterbeschrijvingen van de hoofdpersonages uit deze film. In dit geval: Batman, Robin, dr Chase Meridian, Edward "The Riddler" Nygma en Harvey "Two-Face" Dent.

Beyond Batman (46 min.) is een samenraapsel van tal van achter-de-schermen documentaires over het productiedesign (Out Of The Shadows), de maquettes van Gotham City (The Many Faces Of Gotham City), de stunts (Knight Moves), de visuele effecten (Imagining Forever) en de soundtrack van Elliot Goldenthal (Scoring Forever), die de fakkel overnam van Danny Elfman. Deze documentaires kunnen dankzij een play all-functie achter elkaar worden geactiveerd, en zijn uiteraard een stuk technischer van insteek dan de Shadows Of The Bat-bijdrage. De bonusdisc bevat dan nog 7 verwijderde scènes, samen goed voor 14 minuten materiaal, en een muziekvideo van Seal Kiss From A Rose. Een clip voor het nummer Hold Me, Thrill Me, Kiss Me, Kill Me van U2 werd door de redelijk protectionistische platenmaatschappij van de Ierse rockband niet vrijgegeven. Het tegendeel zou ons verbaasd hebben.

CONCLUSIE
Persoonlijk vind ik Batman Forever het minst slechte deel uit de oude, op zijn best inhoudelijk middelmatige Batman-saga, die echter wel weet te boeien op gebied van speciale effecten. De Blu-ray biedt alle voordelen van de gewone 2-diskuitvoering en misschien nog een klein beetje daarbovenop, zeker op gebied van geluid.