Dat het geen goed idee is om een pornoster met ambities aan te werven voor de hoofdrol in een langspeelfilm, dat bewijst de Franse regisseur Christophe Honoré op zeer nadrukkelijke wijze in Homme Au Bain, een film die het via z’n homo-erotische inhoud en gedurfde aanpak tot een kassucces moet schoppen in het milieu, maar die qua scenario en technische afwerking heel veel te wensen overlaat. Pornoacteur François Sagat doet het m.a.w. nog niet zo slecht in deze productie, maar de regisseur was blijkbaar van mening dat zijn typische kop en indrukwekkende torso genoeg gewicht in de schaal zouden leggen om de gemiddelde kijker te overtuigen. Jammer genoeg heeft hij zich wat dat betreft heel erg vergist.
 

 

Het scenario is banaal en leeg. De jonge Omar staat op het punt om op zakenreis te vertrekken naar de V.S., maar z’n vriendje Emmanuel vindt het nodig om hem nog snel even te neuken. Omar is evenwel gehaast om een vliegtuig te halen en geïrriteerd trekt hij na afloop z’n broek weer op. Terwijl de deur in het slot valt deelt hij z’n vriend mee dat hij geacht wordt het appartement tijdens z’n afwezigheid definitief te verlaten. Einde van een relatie. Wat volgt is een tweedelige film waarin we enerzijds de Amerikaanse reis via de amateurcamera van Omar te zien krijgen – jammer genoeg zonder ook maar één interessante scène – en anderzijds een verslag van Emmanuel die nog een paar flinke gozers mee naar het appartement neemt om lekker van bil te gaan. Tegen de tijd dat Omar thuiskomt, is het appartement leeg.

 

Meer heeft Christophe Honoré niet te vertellen. Er is geen sprake van spanning, er wordt niet gepoogd om de kijker bij de handeling te betrekken – tenzij u opgewonden zou geraken door de enkele onverbloemde seksscènes – en er is al helemaal geen interessant verhaal voor handen om de toeschouwer te boeien. Met 72 minuten is dit een zeer korte film, maar eigenlijk nog de helft te lang, want het verslag over Omar in New York is pure vulling.
 

 

François Sagat kijkt inderdaad met een bijna ontroerende kwetsbaarheid achter een granieten façade (citaat uit de recensie van Patrick Duynslaeghers in Knack Focus), maar dat lijkt ons te weinig om aan deze dvd uw zuur verdiende centjes te besteden.

Regisseur Christophe Honoré hanteert twee verschillende filmstijlen. De Amerikaanse footage komt uit de amateurcamera van Omar en dat betekent dat het beeld vaak heel onstabiel is, dat de camera vaak in alle richtingen zwiept, een effect dat in de montage bewust geaccentueerd wordt. De kleuren zijn niet optimaal en vooral de nachtelijke scènes zijn ronduit slecht van kwaliteit. Veel beter zijn de rustige professionele opnamen van Emmanuel, soms op straat bij normaal daglicht en zachte tinten, vaak binnenskamers met een voorkeur voor bruine en beige kleuren en bij momenten zelfs zeer donkere schakeringen. Het geluid is ondersteunend, maar er vallen heel vaak lange stiltes. De stemmen zijn goed verstaanbaar en klinken acceptabel, maar Nederlandse ondertitels zijn uiteraard noodzakelijk voor een goed begrip.

 

Als extra krijgt u een Interview met pornoster François Sagat. Hij zegt dat Homme Au Bain oorspronkelijk een kortfilmproject was dat pas in een later stadium een upgrade tot bioscoopfilm heeft gekregen, maar dat hij het wel een fijne experimentele film vindt. Hij beweert dat er al vergelijkingen zijn gemaakt met Saló (1975) van Passolini, wat ook u na een eventuele kijkbeurt van die film beslist een belediging zal vinden voor de goede naam van de Italiaanse regisseur. Om af te sluiten zijn er nog Andere Trailers.

 

Homme Au Bain van regisseur Christophe Honoré staat op een technisch midddelmatig afgewerkte dvd. De bonussectie bevat een interview met de hoofdrolspeler/pornoster en nog wat trailers. De rest is waardeloos. Hooguit een huurtip.