FILM
Toy Story is de eerste helemaal digitaal geanimeerde film en dat vraagt wat aanpassing, want anders hou je er al na een paar minuten  een stekende hoofdpijn aan over. Toch zou iedereen ik aanraden om te blijven kijken! Het animatiebedrijf Pixar, dat in eerste instantie z'n filmpjes niet aan de straatstenen kwijt kon, vond na lang leuren gehoor bij Disney waar men vooral dacht dat een film over speelgoed automatisch de merchandisingwinkel zou laten draaien.

Maar Pixar levert daarnaast nog kwaliteit ook. Geen van beide films moet onderdoen voor de op klassieke wijze geanimeerde Disney-producten zoals Tarzan of The Lion King. In feite zijn de films van Pixar op zekere punten rijker dan die van Disney, want de humor bevat naast de klassieke hoeveelheid slapstick ook nog een behoorlijke dosis zelfrelativering. Dat ze bij Pixar bovendien aan kwaliteitsbewaking doen mag blijken uit het feit dat, toen Disney voorstelde om een sequel van de originele film te maken, oorspronkelijk alleen bedoeld voor videorelease, de makers van Pixar dat categoriek weigerden: ofwel maakten ze een volwaardige opvolger, ofwel helemaal niks. En het mag gezegd: ik dacht nooit dat dit voor een sequel zou gaan, maar Toy Story 2 is nog grappiger, meer to-the-point en bevat meer tongue-in-cheek-jokes dan zijn voorganger. Wat dus niet kan worden gezegd van alle vehikels die tegenwoordig worden afgeleverd door Disney. Er zitten fantastische knipogen in naar o.a. 2001 A Space Odyssey, Jurassic Park en Star Wars, en bij Pixar zijn ze zelf niet te beroerd om hun eigen films (A Bug's Life) door de mangel te halen.

Het verhaal dan in een notendop: in Toy Story 1 maken we kennis met Woody de Cowboy (Tom Hanks), het favoriete speeltje van het all-average-American jongetje Andy. Als die als geschenk het laatste nieuwe speeltje krijgt, een pop van de ruimtevaarder Buzz Lightyear (Tim Allen), breekt de rivaliteit tussen de twee speeltjes los om de gunst van Andy. Ze zijn echter ook op elkaar aangewezen om diverse gevaren het hoofd te bieden, zoals het vernielzuchtige buurjongetje en zijn bloeddorstige hond. Buzz weet echter niet van zichzelf (of wil het niet weten) dat hij maar een stuk speelgoed is en hij denkt tot overmaat van ramp dat hij echt kan vliegen.

In Toy Story 2 wordt Woody (met een beschadigde arm) nadat hij niet met Andy op cowboykamp mag, op een rommelmarkt meegepikt door Al, een verzamelaar verkleed als reuzekipl. Woody blijkt het ontbrekende stuk van een vierdelige set te zijn die in de jaren 60 een relatieve periode van succes kende, inclusief een eigen tv-show "Woody's Roundup". Hij maakt kennis met Jessie de Cowgirl (Joan Cusack) en de nurkse goudzoeker Stinky Pete (Kelsey Grammer - bij Simpsons-fans bekend als de stem van Sideshow Bob), nog in zijn originele verpakking! Al wil de collector's items doorverkopen aan een Japans speelgoedmuseum en vooral Jessie ziet dat wel zitten, eerder dan in de vergetelheid te geraken in een doos op zolder. Buzz Lightyear en Andys andere speeltjes ondernemen echter een gevaarlijke tocht om Woody terug te halen. In een speelgoedwinkel laten ze daarbij per ongeluk een pop ontsnappen van Keizer Zurg, de gezworen aartsvijand van Buzz Lightyear.

BEELD EN GELUID
De animatie is naar goede gewoonte weer haarscherp, wat voor een CGI-film absoluut onontbeerlijk is. Het 16:9-beeld wordt volledig gevuld (geen letterbox), en is overal zeer helder. Disney heeft sinds Mulan eindelijk de anamorfe dvd ontdekt. Ook wordt er optimaal gebruik gemaakt van het surroundeffect, bijv. als in TS2 de speeltjes een verkeersongeluk veroorzaken. De muziek van Randy Newman geeft een extra dimensie aan het geheel. En net zoals in Tarzan heb je de keuze tussen een Engels gesproken versie met Nederlandse ondertitels of een apart Nederlands en Vlaams klankspoor, dit laatste echter "maar" in Dolby Surround.

EXTRA'S
De speciale 3-diskversie zoals die in Engeland wordt aangeboden kunnen we hier vergeten. Op elk van de disks staat echter een beetje bonusmateriaal. Irritant is echter dat, net zoals bij Tarzan, je bij het insteken van de disk verplicht getrakteerd wordt op een regelrechte overdosis van trailers voor andere Disney-producten: Tarzan, Fantasia 2000, The Little Mermaid II, Lady and the Tramp II, Toy Story 2 op Toy Story 1 en vice versa, en The Tigger Movie. Die kan je echter overslaan door een aangepast aantal keer op de next-chapter-toets te drukken, maar dat wordt op den duur wel vervelend, zeker nu we dachten dat we met de komst van dvd van ongewenste trailers verlost zouden zijn. Op Toy Story 1 krijg je ook nog een van de eerste filmpjes van Pixa, nl. "Tin Toy" en een redelijk uitgebreide documentaire van bijna een uur over het maken van de film, met ondertitels alsjeblieft dankjewel! Toy Story 2 is wat extra's betreft een iets magerder beestje (de film zelf is ook ruim 10 minuten langer en animatiefilms zijn slechter comprimeerbaar). Onvergetelijk is wel het kortfilmpje "Luxo jr." over het ontstaan van de springende lamp in het logo van Pixar. Daarnaast staat ook nog een full-screenkopie van de bloopers uit de eindgeneriek op evenals 3 korte documentaires over de karakters, de muziek en het speelgoed. Dus weer een teleurstelling na Tarzan: geen collector's edition voor ons. Wanneer gaan ze bij Disney eindelijk eens beseffen dat er in regio 2 ook nog niet-Britse verzamelaars zijn?

CONCLUSIE
Al bij al een memorabele dvd-release. Toy Story 2 is ook apart verkrijgbaar, maar voor die paar honderd frank extra zou ik iedereen aanraden om zonder twijfelen de 2-diskset te kopen. De disks zitten in een doosje zoals bij BBC's The Planets, en gelukkig niet in een van die afschuwelijke doosjes zoals Men In Black. De extra's vallen wat tegen, maar dat wordt door de films zelf meer dan ruimschoots gecompenseerd.