Simon, Kelly, Curtis, Alisha en Nathan zijn door de jeugdrechter veroordeeld tot zes weken gemeenschapsdienst voor kleine criminele feiten: drugsgebruik, slagen en verwondingen, diefstal, ongepast taalgebruik tegen politiemannen, etc. Ze dragen een enkelband en staan onder toezicht van de zwarte welzijnswerker Tony Morecombe die ze meteen aan het werk zet in het plaatselijke gemeenschapshuis om gebruikte kleren te sorteren en banken in het park te schilderen, tegen de zin van het vijftal uiteraard, maar onvermijdelijk. Tijdens die laatste opdracht steekt een hevige storm op en worden ze door het weerlicht getroffen. Kelly is de eerste die merkt dat er wat is veranderd, dat ze over krachten beschikt die ze eerder niet had en Tony, de welzijnswerker, lijkt wel onder de invloed van drugs. Hij zal het eerste slachtoffer worden van de storm, want het vijftal ziet zich verplicht om hem tegen te houden en zelfs uit te schakelen.
 

 

Het is het begin van een reeks vreemde gebeurtenissen die niet alleen een invloed hebben op de rest van de wereld, maar vooral op de jongeren zelf, want hun bijzondere krachten hebben ook negatieve bijwerkingen waarvan ze zelf het slachtoffer dreigen te worden en bovendien zijn zij niet de enige Londenaars op wie de storm een bizarre invloed heeft uitgeoefend. Ondertussen is de verdwijning van welzijnswerker Tony niet onopgemerkt voorbijgegaan. Z’n vriendinnetje Sally, die de vijfkoppige ploeg sinds z’n dood onder haar hoede heeft, vermoedt dat de drie jongens en twee meisjes meer weten over de verdwijning van haar verloofde. Ze werkt een plan uit en besluit om de zwakste schakel aan te vallen: Simon. Maar die is minder naïef dan verwacht, want niet alleen heeft hij een vernuftige manier gevonden om de indruk te wekken dat Tony nog leeft, hij is ook degene die ervoor zorgt dat het lijk zorgvuldig weg wordt gewerkt. Eén ding weet Simon niet, nl. dat het verlegen meisje met wie hij correspondeert via internet… Sally is.
 

 

Misfits – in Groot-Brittannië ondertussen aan z’n derde seizoen toe – is een geheide hit die in de leeftijdsgroep tot 35 jaar voor een zelden gezien succes zorgt en dat hoeft niet te verbazen, want de makers hebben de vingers aan de pols van de jeugd van tegenwoordig: redelijk wat geweld, drugsgebruik, seks en expliciet taalgebruik, gecombineerd met aantrekkelijke kopjes en intrigerende verhaallijnen die elkaar in sneltempo opvolgen, het is precies wat jongeren van vandaag verwachten van programmamakers: series waarin ze hun eigen leefwereld, mentaliteit en problematiek herkennen en dat is precies wat Misfits te bieden heeft. Het tempo is hoog, want voor de jeugd van tegenwoordig moet het allemaal snel gaan, er valt geen tijd te verliezen, men moet zich toch amuseren en ontspannen? Dat doen ze in Misfits trouwens ook, zij het dat het allemaal een beetje in het honderd loopt wegens onvoorziene omstandgheden. Het taalgebruik is rauw, schunnig, maar origineel en het past precies bij het groepje outcasts dat noodgedwongen zes weken lang met elkaar optrekt. Tussen de mannetjesputters komt het regelmatig tot hoopoplopende conflicten en Simon, stiller maar wellicht ook een stuk intelligenter, is sowieso elke keer de underdog. Tussen Alisha en Kelly klikt het helemaal niet. Vrouwen één front, het is in hun geval een loze kreet. Daarvoor zijn de meiden te veel geëmancipeerd, alhoewel, ze blijven uiteraard het zwakke geslacht en die zwakheid vertaalt zich regelmatig in vluchtige verliefdheden waardoor ze zich pas goed in nesten werken.
 

 

Enfin, om kort te gaan: als succesvolle series zoals The Tudors (2009), Breaking Bad (2008), FC De Kampioenen (1990) of Castle (2009) u totaal niets zeggen omdat u jong bent en ook weleens een aangepast verzetje wil, dan is Misfits wellicht meer een kolfje naar uw hand. Op voorwaarde dat u cool bent, trendy met een vuile bek, drugsgebruiker of lichtelijk crimineel, gewoon een combinatie van dat alles of net het tegenovergestelde type dat een beetje jaloers in de richting van de alternativo’s loert. Bovendien sluit u de vijf kleine crimineeltjes uit Misfits binnen de kortste keren in uw hart, want ondanks hun ruwe buitenkant zijn het vijf schatten met een vuile bek, maar met een klein hartje. Zo is Simon degene die al sinds zijn jeugd wordt gepest en die na de zoveelste afwijzing heeft besloten om het huis van z’n rivaal in de as te leggen, waarbij hij er wel voor zorgde dat er niemand thuis was. Maar op de poes had ie geen acht geslagen en dus zag hij zich verplicht om het vuur weer te doven en net op dat moment werd hij betrapt. De zwarte jongen Curtis is opgepakt wegens het bezit van een minimum hoeveelheid drugs waardoor hij geschrapt is voor de Olympische Spelen in Londen in 2012 waar hij zou aantreden als hardloper. Z’n vriendinnetje zit een gevangenisstraf uit wegens het bezit van een verboden hoeveelheid van het witte spul en Curtis voelt zich schuldig: hij is de kleine dealer, niet zij. En Nathan, die beweert bij hoog en bij laag dat hij opgepakt is na de diefstal van een handvol snoepjes en dat blijkt uiteindelijk nog waar te zijn ook wegens een combinatie van een grote mond en een vertroebelde relatie met z’n vader.
 

 

Zeg nu zelf, van grote criminelen is er in deze geen sprake, maar het vijftal heeft een werkstraf wel verdiend, al was het maar om straks op het rechte pad te blijven. Hun verplichte samenwerking, die aanvankelijk niet echt vlot verloopt, komt vanaf aflevering 4 in rustiger vaarwater terecht: ze zijn aan elkaar geklonken sinds de dood van hun welzijnswerker en tegen de tijd dat aflevering 5 halfweg is blijkt ook z’n opvolgerster Sally in de gevarenzone te belanden, want die heeft Simon ingepakt en verliefdheid gesimuleerd en als dat aan het licht komt, is het gemeenschapshuis heel even te klein. Als Aliasah en vervolgens Kelly onder de invloed komen van een wel heel vreemde sekte die zedigheid en goed gedrag hoog in het vaandel voert, is het all hens aan dek, maar tot hun verbijstering merken Curtis, Simon en Nathan dat alle tieners en twens in hun omgeving plots netjes gekleed gaan en goedkope praatjes verkopen over een fatsoenlijk leven en werken aan de toekomst. En dan – heel toevallig – ontdekt Nathan z’n eigen bijzondere gave, zij het dat hij daar niet veel aan heeft, want hij verkeert in een uiterst benarde situatie.
 

 

Overbodig om te vermelden dat de cast zich op een perfecte manier van z’n taak kwijt en de diverse verhaallijnen de kijker op het puntje van z’n stoel houden, zes afleveringen lang. Maar niets is echt opgelost op het einde van dit seizoen, want over de dood van Tony is nog niets uitgelekt, de verdwijning van Sally is niet eens opgemerkt en wat voor bizarre verrassingen de nasleep van de storm nog in petto heeft, is voor iedereen een raadsel. En Nathan, die is van de aardbodem verdwenen, of toch niet, maar hoe dat ineenzit verklappen we u lekker niet.
 

De makers kiezen in deze zes eerste afleveringen voor een eenvoudig kleurenpalet dat gedomineerd wordt door oranje (kleren), grijs (de lucht), staalblauw (nachtelijke scènes) en lichtbruin (gemeenschapshuis). Tijdens de korte trances van Curtis speelt geel een rol. Het beeld is altijd scherp en zeer contrastrijk en de transfer is zo goed als perfect. Van de Digitale 5.1-track profiteert de scène waarin het onweer losbarst en ijskegels ter grootte van een voetbal uit de lucht vallen en uiteraard ook de muziek uit de jaren zestig die bovendien een heel nostalgisch gevoel teweegbrengt waardoor wellicht ook oudere kijkers zich door Misfits aangetrokken voelen (wat uiteraard de bedoeling is van de makers).
 

Geen

 

Misfits - Seizoen 1 is eigenlijk met niets te vergelijken. Amerikaanse series die een gelijksoortig publiek proberen te bereiken komen niet eens in de buurt van wat in deze zes afleveringen wordt getoond. In de leeftijdgroep tot 35 jaar is de serie een bijzonder grote hit en het succes heeft ervoor gezorgd dat de BBC nog minstens 2 seizoen heeft bijbesteld. Het tweede is ondertussen uitgezonden, het derde loop op de BBC vanaf 6 november 2011 en bevat niet zes of zeven, maar 8 afleveringen. We kijken nu al uit naar de dvd-releases!