FILM
Stu staat op het punt te trouwen met Lauren. Zo'n gelegenheid kunnen zijn vrienden Phil en Doug niet onopgemerkt voorbij laten gaan en zij kijken al uit naar het vrijgezellenfeestje dat volgens hen best kan plaatsvinden in Thailand waar Stu's bruiloft ook zal plaatsvinden. Maar Stu heeft andere plannen. Het vrijgezellenfeest van Doug in Las Vegas enkele jaren voordien was immers geen succes. De heren waren zo lazarus dat ze zich de dag nadien niets meer konden herinneren van de festiviteiten en, meer nog, dat ze geen flauw benul hadden waar de bruidegom ondertussen gebleven was. Het is dus heel begrijpelijk dat Stu de zaken anders wil aanpakken en daarom organiseert hij een vrijgezellenbrunch, tot grote teleurstelling van Phil en Doug. Maar de vrienden geven de hoop niet op. Ze mogen immers nog altijd mee naar Thailand voor het huwelijk en ze willen daar hun schade inhalen. Tegen wil en dank wordt Stu ook verplicht Alan mee te nemen, de vreemde broer van Tracy, Dougs vrouw. Alan was ook present in Las Vegas en beschouwt zijn tijd daar nog altijd als de beste uit zijn leven. Hoewel Stu het niet meteen ziet zitten Alan ook mee op sleeptouw te nemen, zit er weinig anders op. Stu staat overigens nog wel voor een paar andere zware momenten. In Thailand zal hij weer tijd moeten doorbrengen met zijn toekomstige schoonouders, een gelegenheid die hij liever aan zich zou laten voorbij gaan. Vooral Laurens vader kan het niet duidelijk genoeg maken dat hij het niet eens met de keuze van zijn dochter. Volgens hem is Stu het tegenovergestelde van zijn eigen zoon Teddy, die beschouwd wordt als een wonderkind. Al bij al valt Laurens jongere broertje nog wel mee, maar toch is Stu er allesbehalve blij mee dat hij de jongen bij al zijn activiteiten moet betrekken.

De avond voor het huwelijk trekken de mannen naar het strand voor een biertje en geroosterde marshmallows. Hier kan toch niets bij mislopen... tot ze de volgende morgen wakker worden in een groezelige hotelkamer in een voor hen onbepaalde Aziatische stad. Ze hebben daarenboven gezelschap gekregen van de excentrieke, drugsverslaafde crimineel Chow - die ze al kenden van Las Vegas - en een aapje. Alsof dat nog niet genoeg tekenen zijn van hoe fout het wel niet gelopen is de voorbije nacht, is Alan kaal geschoren, heeft Stu een gigantische tattoo op zijn gezicht en vinden ze van Teddy alleen nog maar een vinger terug. Gelukkig weet Chow nog perfect wat er gebeurd is. Maar het lijntje cocaïne voor hij begint te vertellen, wordt hem fataal en daardoor staan de vrienden nog steeds geen stap verder. Het enige wat ze willen doen, is zo snel mogelijk Teddy vinden en op tijd terug zijn voor Stu's huwelijk. Hun zoektocht brengt hen naar een vernielde uitgangsbuurt, een boeddhistisch klooster en een chique hotel waar ze een afspraak hebben met één van Chows zakenpartners. Maar toch is er van Teddy nog steeds geen spoor en ziet Stu zijn bruiloft in het water vallen. Maar zo snel geven de mannen zich niet gewonnen. Ondanks het feit dat iedereen die ze tegenkomen beweert dat Teddy nu in de handen van de stad Bangkok is, blijven ze vastberaden hem terug te vinden.

Twee jaar na het succes van The Hangover komt regisseur Todd Phillips met een vervolg waarin we ook de hoofdrolspelers uit de eerste film terugzien. Bradley Cooper neemt opnieuw de rol van Phil voor zijn rekening, Ed Helms vertolkt Stu, Justin Bartha speelt weer Doug en ook Zach Galifianakis duikt opnieuw op als Alan. Naast de vertrouwde cast is ook de verhaallijn vrij gelijklopend. Na een uit de hand gelopen vrijgezellenfeest komen de vrienden ergens terecht zonder herinneringen aan de voorbije avond. Terwijl ze proberen tijdig op te dagen voor het geplande huwelijk, doen ze ook verwoede pogingen om te weten te komen wat er zich sinds de start van het vrijgezellenfeest heeft afgespeeld. Phillips moet gedacht hebben dat hij het succes van The Hangover gemakkelijk kon herhalen door nog meer dronken uitspattingen te tonen, maar toch blijkt dat niet zo simpel te zijn. The Hangover Part II is maar zelden echt grappig. Eigenlijk is het voornamelijk meer van hetzelfde, maar gewoon een beetje onwaarschijnlijker en verder gezocht. Ook de overacting die hoorde bij de personages van Chow en Alan kon ons niet meteen bekoren. Bradley Cooper haalt hier dan weer in de verste verte niet het niveau van Limitless. Daardoor draaide The Hangover Part II voor ons op een teleurstelling uit.

BEELD EN GELUID
Op het vlak van beeld en geluid, doet The Hangover Part II het echt wel goed. Het beeld is helder en de contrasten zijn duidelijk. Zelfs in de donkere scènes blijven de contrasten en de verschillende details duidelijk aanwezig. De kleuren zijn ook sterk. Voor de scènes in Bangkok wordt er uitdrukkelijk met een gele kleurfilter gewerkt, waardoor het geheel een warmere uitstraling krijgt die perfect past bij de setting van het bloedhete Bangkok.
Ook het geluid van deze Blu-ray-versie is dik in orde. De dialogen zijn helder. Het surroundgeluid komt niet altijd uitdrukkelijk aan bod, maar toch biedt het een mooie ondersteuning van wat er op het beeld gebeurt. In de actiescènes wordt er wel meer aandacht aan het surroundaspect geschonken. Op technisch vlak is de Blu-ray van The Hangover Part II dus zeker de moeite waard.

EXTRA'S
De Blu-ray-versie van deze film bevat vier grote extra's. In de eerste plaats vinden we de Unauthorized Documentary (25'26"), een mockumentaire over het maken en het opnemen van The Hangover Part II. De regisseur, producers en acteurs geven wat inside-informatie over de film, dingen die we als kijker eigenlijk niet zouden mogen weten. Een originele manier van aanpakken is het wel, maar of het daarrdoor allemaal beter wordt, is weer een andere vraag. In Gag Reel (4'53") krijgen we een aantal bloopers te zien die er voornamelijk op neerkomen dat iemand van de cast de slappe lach krijgt. De volgende extra Behind the Story is opgedeeld in drie stukken. In The Comedy Rhythm of Todd Phillips (6'59") wordt er meer aandacht  besteed aan het creatieve talent van de regisseur. Not Your Everyday Monkey (2'41") laat ons nader kennismaken met de beste acteur van de film: Crystal, het aapje van dienst. En dan is er nog de Bangkok Tour with Chow (3'03") waarin Mr. Chow ons op zijn eigen, aparte manier een rondleiding geeft door Bangkok. In laatste instantie hebben we nog de Action Mashup. In dit 46 seconden durende filmpje worden alle actiescènes na elkaar getoond. We hebben er wel geen enkel idee van wat het nut van deze extra zou kunnen zijn.

CONCLUSIE
The Hangover Part II is jammer genoeg het zoveelste voorbeeld geworden van de vloek van de vervolgen. Na het overdonderend succes van de eerste film, wordt het concept uitgemolken voor een tweede, bijna identiek maar gewoon minder grappig vervolg. Toch wel een teleurstelling.