FILM
De Amerikaanse actrice Nicole is getrouwd met de Belgische regisseur Rudolph. Ze zijn twaalf jaar samen en dromen er al jaren van samen een groot project uit te werken. Maar nu Rudolph eindelijk het budget heeft binnengehaald voor een langspeelfilm, begint hij terug te komen op zijn oorspronkelijke plannen. Rudolph vindt immers dat de film die hij wil maken over daklozen in Brussel nood heeft aan een jongere actrice die, in tegenstelling tot Nicole, wel vlot Frans en Nederlands spreekt. Nicole is diep gekwetst door Rudolphs beslissing en ze wil koste wat het kost bewijzen dat zij toch de juiste persoon is voor de hoofdrol in zijn film. En hoe kan ze dat beter doen dan door te gaan leven als een echte dakloze en haar belevenissen op straat te laten filmen?


Terwijl Nicole zich zonder geld en zonder papieren installeert tussen de andere daklozen van Brussel, begint Rudolph aan de casting en de uitwerking van zijn film. Al gauw blijkt dat hun ideeën mijlenver uiteen liggen. Nicole probeert contact te leggen met andere daklozen en ze leert dat het leven op straat allesbehalve gemakkelijk is. Wanneer ze vriendschap sluit met de dakloze Louis begint haar leerproces pas echt. Hij maakt haar zonder schroom duidelijk wat het betekent om dakloos te zijn. Nicole leert van hem onder andere bedelen en een slaapplaats zoeken. Af en toe krijgt ze ook hulp uit onverwachte hoek. Zo duikt de junkie Radko geregeld op om haar te beschermen als het nodig is. Ondertussen begint Nicoles echte leven ook te wankelen op zijn grondvesten. Vanaf dat ze haar man op de schaatsbaan betrapt met haar beste vriendin Valérie, staat Nicole voor een enorme verandering in haar leven. Rudolph gooit haar buiten en voor het eerst staat Nicole echt op straat. De actrice zoekt onderdak bij Les Petits Portails en op die manier komt ze in contact met de Miss Homeless-verkiezing.



Regisseur Daniel Lambo wilde met zijn prent Miss Homeless een beeld schetsen van het leven van daklozen in Brussel met wie hij dagelijks geconfronteerd wordt. Het doel was om alle scènes te filmen binnen twee vierkante kilometer van Lambo’s voordeur. Maar hij wilde niet alleen deze ruimtelijke nabijheid nastreven, hij wilde ook dat de verhalen die verteld worden in Miss Homeless hem nauw aan het hart liggen. Gedurende de twaalf jaar dat de regisseur al in Brussel woont, heeft hij een goed contact opgebouwd met sommige daklozen. De thematiek van deze film lag dan ook voor de hand. Aanvankelijk wilde Lambo een documentaire maken, maar dat bleek niet zo’n goed idee. Elke winter worden in Brussel de daklozen immers gefilmd. Hoewel dit ongetwijfeld schrijnende beelden en aangrijpende televisie oplevert, worden de daklozen daar zelf helemaal niet beter van. Vandaar Lambo’s opzet om echt aan de slag te gaan met enkele daklozen. Het project omtrent Miss Homeless is door Lambo uitgedacht met de hulp van de daklozen en een aantal professionele acteurs. Er is geen script gebruikt, improvisatie was des te belangrijker, een gave die de daklozen zeker bezitten, volgens Lambo. En hij heeft gelijk. Het resultaat Miss Homeless mag er zijn, des te meer wanneer je je als kijker bewust wordt van de achtergrond van dit project. Hoewel de docu-fiction aanvankelijk een beetje vreemd aandoet – het is immers moeilijk inschatten wat echt is en wat niet – is de film meer dan de moeite.


BEELD EN GELUID
Zoals we als zeiden gaat de film uit van het principe dat Nicole door een cameraploegje gevolgd wordt bij haar eerste stappen in haar leven als dakloze. En dat zie je dan ook duidelijk weerspiegeld in het beeld. Niet alleen zijn de beelden in zwart-wit, bovendien is er ook de nodige ruis in het beeld. Ook is het allesbehalve stabiel, wat de indruk versterkt dat het gaat om een documentaire eerder dan een film. Ook de geluidskwaliteit is navenant. Er is alleen een stereogeluidstrack beschikbaar. De regisseur had geen budget om te werken aan deze prent en dat zie je duidelijk in de beeld- en geluidskwaliteit van Miss Homeless. Maar voor deze prent had hij evenwel geen betere keuze kunnen maken.


EXTRA'S
De dvd van Miss Homeless bevat een aantal trailers uit de Collection Actes Belges zoals Somewhere Between Here and Now, Menteur en Get Born. Maar het is het interview met de regisseur dat echt de moeite waard is. Hoewel dit interview maar kort is (4’32”), komen we heel wat te weten over de achtergrond van de film. En eigenlijk is deze achtergrond echt nodig om de film ten volle te appreciëren.

CONCLUSIE
Miss Homeless zoekt een evenwicht tussen documentaire en fictie en slaagt daar wonderwel in. We krijgen een geslaagd portret van het leven van de daklozen in Brussel. Zeker de moeite waard!