FILM
Schapenboer Arthur Hoggett (James Cromwell) heeft bij de loterij op de kermis een varkentje, Babe (Christine Cavanaugh) gewonnen. Zij het dat de brave boer geen flauw idee heeft wat hij er mee moet aanvangen, want boer kweekt schapen. Het beestje is zoals alle varkens in de veronderstelling dat de enige taak van een varken is om zich vol te vreten, totdat de Grote Vrachtwagen hen naar het varkensparadijs brengt, een plaats zo gelukkig dat er nog nooit een varken van is teruggekeerd. Het eenzame varkentje wordt onder de hoede genomen van moederhond Fly (Miriam Margolyes), die haar dagen slijt in eenzaamheid omdat haar puppies allemaal net door de boer zijn verkocht. Wanneer Babe samen met de eend Ferdinand (Danny Mann) het huis op stelten zet, lijkt het nog maar een bijkomstigheid of er op het kerstmenu varkenskoteletje, dan wel canard à l'orange op het menu gaat staan. Boer Hoggett kan echter op een bizarre manier geen afstand doen van het diertje. Wanneer één van zijn herdershonden, Rex (Hugo Weaving) gewond geraakt, begint er een raar idee bij de boer te rijpen: zou het varkentje ook aangeleerd kunnen worden om schapen te hoeden? Zijn vrouw Esme (Magda Szubanski) denkt alleszins dat de brave boer ze niet meer alle vijf op een rijtje heeft. Boer Hoggett zet echter door en schrijft het varkentje in in een herderscompetitie, waar hij uiteraard aanvankelijk door het publiek uitgelachen wordt dat het geen naam meer heeft.

Deze Blu-ray was een prettig weerzien met Babe, waarvan ik aanvankelijk dacht dat het een mengeling was van een melig kinderverhaaltje, een ecofundamendalistisch stuk propaganda of een surrealistische kak-pis-stront-komedie. Geen van de drie werd bewaarheid, ondanks mijn vrees. De wereld zit niet te wachten op films als nog maar eens een melige Buddies-film of aanslagen tegen de goede smaak als Beverly Hills Chichuaha. Waar bijvoorbeeld Disney er compleet niet in slaagt om een pratende dierenfilms ook maar het minste cachet mee te geven, slaagt deze Australische productie daar bij wijze van spreken met de vingers in de neus in. In plaats van de technologie aan te wenden om een verhaal uit te braken dat stijf staat van de popculture-referenties slaagt Chris Noonan erin om een in wezen zeer simpel verhaaltje door de ogen van een kind te bekijken, en met veel zin voor charme naar het scherm te vertalen. Het pittoreske New South Wales oogt als een sprookjesdecor waarin de gebeurtenissen zich klaar en duidelijk ontvouwen. De allercharmantste rol is weggelegd voor James Cromwell, die als nurkse en een beetje wereldvreemde boer helemaal niet "mee" is met de industrialisering en zeker al geen kei is in boekhouden. Verder worden stekelige vragen niet uit de weg gegaan, zoals het feit dat varkens uiteindelijk dienen om getransformeerd te worden tot worst op het bord van de boer. Er wordt nuchter overheen gegaan, zonder melodrama, en zonder dat het de film eigenlijk ophoudt; dankzij zijn onmiskenbaar talent als herdershond ontsnapt Babe gewoon aan het kapblok. De indeling in hoofdstukken maakt de film nog net iets sprookjesboek-achtiger, en als er al eens iets te lachen valt dan is het omwille van het potsierlijke gedrag van de boerin. Hoe dan ook Babebewijst dat geniale cinema vaak gestoeld is op eenvoud: géén complexe plotlijnen, géén hoogdravende Starwarsdialogen en geen pathetische liedjes - het nummertje van Scott McKenzie If I Had Words wordt samen met een paar klassieke werkjes van Bizet en Saint-Saens naar voor geschoven, en feitelijk kan daar niets meer op verbeterd worden.

BEELD EN GELUID
De Benelux-Blu-rayrelease van Babe werd op het laatste ogenblik teruggetrokken zonder opgave van redenen. Des te verbaasder was ik toen ik tijdens mijn recente vakantie in Noorwegen het ding in een afprijsbak zag liggen, met duidelijke vermelding van Nederlandse ondertiteling. Ik heb intussen wat mijn antennes uitgestoken, en blijkbaar is zowel in Duitsland als in het Verenigd Koninkrijk een quasi identieke disk te vinden. Wat vooral opvalt is dat voor een productie uit 1995 het beeld ongeveer de perfectie bereikt. De fotografie, die vooral bestaat uit mooie natuurplaatjes uit Australië, is uitgekiend mooi, en komt in volle pracht tot zijn recht op deze disk. Inclusief alle "rariteiten" - zo vieren de Australiërs Kerstmis is wat voor hun het putje van de zomer is, en enkel een valse kerstboom verraadt de kerstsfeer. De detaillering in bijvoorbeeld het interieus van de boerderij is netjes verzorgd, en je zou zweren dat het geheel is opgenomen in Bokrijk. De DTS-HD MA 5.1-geluidstrack is vele malen te goed voor een redelijk bescheiden film als Babe maar hier en daar werd er toch eens flink wat voor ambiance gezorgd, zoals in de eindscène waarin de boer een daverend applaus krijgt voor zijn schapenhoedende varken. Oei, heb ik daar het einde niet mee verraden? Wellicht niet, want het is en blijft een sprookje, en die hebben altijd een happy end.

EXTRA'S
De extra's zijn minder een sprookje. Ofwel zijn ze in middernacht terug omgetoverd in een pompoen en vervolgens opgegeten door de grote boze wolf. Om een lang verhaal kort te maken: er is geen bonusmateriaal.

CONCLUSIE
Het aangename Babe zal enkel de uwe worden via de diverse importkanalen. Er zijn echter op de markt versies genoeg met Nederlandse ondertiteling, dus kijk goed uit.Babe zal enkel de uwe worden via de diverse importkanalen. Er zijn echter op de markt versies genoeg met Nederlandse ondertiteling, dus kijk goed uit.