CIA-agente Carrie Mathison blijkt de enige te zijn die zich vragen stelt bij de plotse terugkeer van Brody. Tussen 2003 en 2007 was ze zelf actief in Irak en dus heeft ze enige ervaring met de methoden van Al Qaida. Waarom hebben ze Brody al die tijd in leven gehouden terwijl z’n medegevangene Walker al na anderhalf jaar werd omgebracht, vraagt ze zich af, en is Brody misschien de overgelopen Amerikaan over wie ze door een informant 10 maanden geleden op de hoogte is gebracht? Ze stelt moeilijke vragen tijdens het eerste verhoor van Brody, maar CIA-baas David Estes (David Harewood) neemt haar het woord af en laat haar achteraf verstaan dat ze Brody met rust moet laten: hij is belangrijk voor de beïnvloeding van de publieke opinie. Mathison kan de zaak niet van zich afzetten en ze praat in op Saul Berenson, de man die haar meer dan 10 jaar geleden voor de dienst rekruteerde en opleidde, waardoor een rechter haar schriftelijke de permissie verleent om Brody en z’n gezin gedurende 4 weken via clandestien in z’n huis geïnstalleerde camera’s en afluisterapparatuur te observeren. Op die manier hoopt ze de voormalige marinier te ontmaskeren als een undercoveragent van Al Qaida, want Carrie Mathison gaat ervan uit dat de Afghanen Brody gehersenspoeld hebben en hem willen inzetten als spion en mogelijk zelfs als terrorist. 24 uur per dag volgt ze op de videoschermen in haar huiskamer elke beweging van de Brodys van de keuken en de slaapkamer tot in de badkamer. Doch wegens te weinig budget is er geen camera of microfoon in de garage aangebracht en dat is jammer, want op die manier heeft Carrie er geen idee van wat de voormalige marinier daar uitspookt als Jessica en de kinderen naar bed zijn.

 

Uit de beelden die ze wél ter beschikking heeft, kan Carrie Mathison niets opmaken. Ze ziet hoe Brody soms in een hoekje wegkruipt als z’n vrouw en kinderen niet thuis zijn; andere keren heeft ze de indruk dat hij hallucineert, maar voor het voorspelde contact met een geheime terroristische cel is er geen enkele bewijs. Saul Berenson noemt Brodys gedrag normaal voor iemand die acht jaar in een hol heeft gezeten en die regelmatig is gefolterd. Als een vrouwelijke informant Carrie vertelt dat Al Qaida-leider Abu Nazir in Washington is gespot, is ze ervan overtuigd dat zijn aanwezigheid verband houdt met Brody. Maar opnieuw beschikt ze niet over onafwijsbare argumenten (of tastbare bewijzen) om de ex-marinier op de radar van de CIA te krijgen. Het werkt frustratie in de hand, want tegelijk is ze ervan overtuigd dat ze een belangrijk detail over het hoofd ziet. Als na vier weken de camera’s en de microfoons weggehaald worden heeft ze maar één alternatief: Brody benaderen en hem uit z’n tent lokken.

Homeland is gebaseerd op de Israëlische serie Prisoners of War. Het duo Howard Gordon en Alex Gansa, oude rotten in het vak (o.a. Angel, The X-Files en 24), namen de taak op zich om voor kabelmaatschappij Showtime een aangepaste versie te maken en het resultaat is een spannende eerste seizoen waarin een politieke thriller gecombineerd wordt met de zoektocht van twee mensen naar de zin van hun bestaan tegen de achtergrond van allerhande schermutselingen tussen het Amerikaanse leger en Al Qaida-terroristen in Afghanistan én de dreiging van een terroristische aanslag in de VS. Dat laatste heeft deze serie gemeen met 24, want ook daar is er sprake van terrorisme tegen Amerika, maar in Homeland zijn de verhaallijnen, intriges en wendingen een stuk realistischer, geloofwaardiger en beter uitgewerkt.

 

Ster van de show is de blonde Carrie Methison, een CIA-agente die van aanpakken weet en die zich niet laat intimideren door haar hiërarchische oversten. Ze is goed in wat ze doet en vooral gedreven. Ze bijt zich vast in het Brody-dossier omdat ze ervan overtuigd is dat ze gelijk heeft en tegen beter weten in brengt ze haar eigen positie in gevaar. Claire Danes (o.a. William Shakespeare’s Romeo & Juliet, 1996; Stage Beauty, 2003; Stardust, 2007 en Evening, 2007) neemt de rol voor haar rekening en doet dat op een voortreffelijke manier. De kijker hangt aan haar lippen, en ook al is ze niet volmaakt en zelfs niet helemaal betrouwbaar (ze heeft een ziekte waarvoor ze zwaar verslavende pillen slikt en die haar vaak in een hysterische toestand brengt) haar passie en vechtlust stuwen de afleveringen voort. Halfweg dit eerste seizoen moet ze voor zichzelf erkennen dat ze zich wellicht vergist heeft, want door omstandigheden (nee, geen spoilers, want we willen het kijkplezier niet bederven!) krijgt het verhaal over de Amerikaanse overloper naar Al Qaida een onverwachte wending die niet in haar puzzel past. Carrie Methison is uit haar lood geslagen, en toch, diep vanbinnen blijft ze ervan overtuigd dat Nicholas Brody gevaarlijk is voor de nationale veiligheid.

Haar tegenspeler is de Engelse acteur Damian Lewis (Band Of Brothers, 2001; Colditz, 2005; Life, 2007) en hij kruipt in de huid van Sgt. Nicholas Brody. Het is even wennen aan de roodharige Brit met de onregelmatige gelaatsstrekken, maar Lewis blijkt uiteindelijk de perfect keuze te zijn voor de rol, want hij slaagt erin om de onzekerheid omtrent het karakter en de plannen van Brody met een breed arsenaal van gemoedstoestanden en gelaatsexpressies een hele serie lang (en wellicht ook nog in de volgende seizoenen) in stand te houden. Hij is afwisselend onzeker, boos, bang, verdrietig, verliefd, uitgelaten of tegendraads, doch het achterste van z’n tong krijgt de kijker nooit te zien. Z’n gedrag is logisch en dan weer verdacht, z’n uitleg soms eerlijk of naïef, andere keren beredeneerd en ingehouden. Of Nicholas Brody door Al Qaida is gerekruteerd valt blijkens het bewijsmateriaal en de informatie die de makers van de serie exclusief voor de kijker reserveren, niet echt te beoordelen. Het probleem is breder en ingewikkelder, want Al Qaida presenteert zich sinds het instorten van de Twin Towers als een sterke organisatie met professionele werkmethoden en het ligt dus voor de hand dat z’n agenten niet louter met een zelfstudiepakket het veld ingestuurd worden. Daarmee is in Homeland gelukkig rekening gehouden. De oplossing wordt m.a.w. een moeilijke operatie, mede omdat Brody niet kan kiezen tussen z’n overtuiging en de zorg voor de mensen om wie hij geeft.

Homeland seizoen 1 ontspint zich als een kat-en-muis-spel tussen een jonge en goeduitziende CIA-agente en een Amerikaanse marinier die na 8 jaar thuiskomt, die een normaal leven probeert op te bouwen met een vrouw die van hem vervreemd is en kinderen die hem alleen kennen van familiekiekjes, en die zichzelf niet ziet als de terrorist uit de fantasieën van Carrie Mathison. Maar voorzichtigheid is geboden, want af en toe lassen de makers flashbacks in over Brodys tijd in Afghanistan en soms heeft het er alle schijn van dat hij inderdaad een opdracht heeft gekregen en zeer precies weet wat die inhoudt. Het resultaat is een ingewikkeld kluwen van verdachtmakingen, veronderstellingen, foute interpretaties en bewuste manipulaties die u als kijker op het randje van uw stoel houden, 12 afleveringen lang en beslist ook van begin tot einde.

De in Brazilië geboren Morena Baccarin neemt de rol van Brodys echtgenote Jessica voor haar rekening, een jonge vrouw die schrikt als ze na acht jaar haar doodverklaarde echtgenoot aan de lijn krijgt, maar die besluit om zich bij de feiten neer te leggen, wat een moeilijke beslissing is, want ze had al een tijdje een relatie met z’n beste vriend en er was zelfs sprake van samenwonen. Hij is mijn man, zegt ze tegen Mike, maar ze beseft dat het niet zo gemakkelijk is om van de ene op de andere dag je leven om te gooien. Datzelfde geldt overigens voor Brody die een andere man is geworden na acht jaar gevangenschap en die geen begrip heeft voor Jessicas keuzes tijdens z’n afwezigheid en die Mike op een feestje in elkaar ramt. Bovendien zijn er de kinderen die haar nu haar relatie met Mike verwijten, terwijl hij al die jaren hun beste vriend was en een deel van de vaderrol torste. Jessica Brody maakt m.a.w. een zeer moeilijk periode door en Morena Baccarin weet die rol moeiteloos een gezicht te geven. Ze maakt van Jessica een vrouw die bereid is om offers te brengen en die beseft dat haar echtgenoot een lange aanpassingsperiode tegemoet gaat, maar anderzijds laat ze Mike ook met tegenzin gaan. Diego Klattenhoff (Mercy seizoen 1, 2009) kruipt in de rol van Mike Faber. Hij heeft zelf een scheiding achter de rug en is nadien een relatie begonnen met Jessica. Brodys terugkeer gooit z’n plannen dooreen, maar Mike zet een stap terug voor z’n vriend en nog meer voor diens kinderen. Klattenhoff maakt van Mike geen feestnummer, maar een man die beseft dat het leven vreemde bochten neemt. Mandy Patinkin (Yentl, 1983; Criminal Minds, 2006) ten slotte is Saul Berenson, een jood van middelbare leeftijd, die voor Carry Mathison als klankbord fungeert. Hij is de man aan wie ze haar problemen voorlegt en die haar elementen aanreikt om zelf de oplossing te verzinnen. Zij heeft haar carrière aan hem te danken en hij weet precies wat ze waard is. Saul speelt de rol van de vader die Carrie niet meer heeft, want haar eigen vader is dementerend. Mandy Patinkin maakt van Saul een nuchtere CIA-agent die volgens het boekje denkt, maar die tegelijk een verrassende creativiteit tentoonspreidt als een zaak is vastgelopen of schijnbaar onoplosbaar is en dat terwijl de liefde van z’n leven hem nog maar net heeft verlaten, na 25 jaar huwelijk. Saul lijdt, maar het heeft geen invloed op z’n werk, want dat heeft misschien wel altijd vóór z’n huwelijk gestaan. 

 

U merkt het al, Homeland seizoen 1 heeft naast de verhaallijn over de CIA-agente en de mogelijk terroristische marinier nog heel wat meer te bieden. De karakters zijn bijv. zorgvuldig geconcipieerd en worden in de loop van de serie voortdurend uitgediept. De hoofdverhaallijn wordt in een bredere context geplaatst waardoor er ruimte komt voor kortere en minstens even spannende nevenverhalen, want blijkbaar heeft de Afghaanse Al Qaida-leider Abu Nazir niet alleen op Nicholas Brody gewed om z’n doel te bereiken. Een aantal verrassende evoluties sturen de serie in de loop van 12 afleveringen in nieuwe richtingen, waarbij CIA-agente Carrie Mathison flink heen en weer wordt geschut en haar aandacht meer dan eens afgeleid wordt van haar oorspronkelijke doel: de als door een godswonder teruggekeerde marinier Nicholas Brody.

U gelooft het niet, maar Homeland seizoen 1 wordt als een Nederlandse import aangeboden omdat de serie bij ons nog niet op tv is uitgezonden. Een absurde situatie, want op zowat elke website kan men de dvd bestellen en bovendien hebben Saturn en Mediamarkt de serie tegen de gewone voorwaarden in de rekken liggen.