FILM
Zonder twijfel zullen vele mannen destijds de flamboyante Roger Vadim hebben benijd. Niet alleen was hij de echtgenoot van Brigitte Bardot, ook trouwde hij in 1965 met Jane Fonda en dan hebben we het nog niets eens over zijn avontuurtjes met Catherine Deneuve gehad! Vadim was het soort man dat graag pochte met zijn vrouwelijke veroveringen. In de jaren 50 maakte hij van BB in And God Created Woman het ultieme sekssymbool en tien jaar later deed hij dat in Barbarella opnieuw met Jane Fonda. Voorheen speelde de dochter van Henry Fonda alleen in romantische niemendalletjes zoals Barefoot In The Park met Robert Redford, maar in deze sciencefictionklassieker toverde Vadim zijn echtgenote om tot een oogverblindende stoeipoes. De film had net als Fonda niet veel om het lijf, maar in de loop der jaren werd Barbarella een absolute cultfilm waaraan zelfs de jongens van Duran Duran hun groepsnaam te danken hebben!

Het (idiote) verhaal samenvatten is niet bepaald een simpele opdracht. Vadim baseerde zich wel grotendeels op de comics van Jean-Claude Forest, toch kon de cineast het geen barst schelen dat zijn scenario een onsamenhangend zooitje is. Het enige wat de kijker verlangde waren mooie beelden van Fondas naakte lijf en daar moet je niet lang op wachten, vanaf de begingeneriek kun je in volle glorie de verborgen geheimen van de fimdiva bewonderen. 

Het is 40.000 na Christus en de president van de aarde (Claude Dauphin) maakt zich grote zorgen. De jonge wetenschapper Durand-Durand (Milo O' Shea) is naar de Poolster vertrokken, maar tijdens zijn tocht is hij in de onverkende gebieden van Tau Ceti verdwenen. Er is niemand die weet hoe de inwoners zich aldaar gedragen en dat is nou net het grote gevaar. Durand-Durand is immers de uitvinder van de positronstraal. Mochten de Tau Ceti-inwoners dit wapen in handen krijgen bestaat nl. het gevaar dat de eenheid van het universum wordt verbroken. Je moet namelijk weten dat de wereld waarin Barbarella leeft er eentje is zonder wapens. Omdat Barbarella een vijfsterren Astro-Navigatrix is (neen, wij vinden dat niet uit!) krijgt ze de taak om Durand-Durand op te sporen en om in haar opdracht te slagen mag de adembenemende blondine al haar talenten gebruiken. Tijdens haar tocht ontmoet de heldin heel wat weerzinwekkende wezens (van sadistische kinderen tot poppen met een ijzeren gebit). Gelukkig botst Barbarella op Pygar, een engelachtig wezen, die haar naar Sogo brengt. Op deze planeet regeert niet alleen de grote tiran, het is ook de plaats waar Durand-Durand zich verschuilt.

Bent u er nog? Zo lang Fonda in een doorschijnend pakje rondhuppelde was het filmpubliek meer dan tevreden en het verhaal slechts van ondergeschikt belang. En toch, jaren nadien blijft dit niemendalletje een magische filmervaring. Vadim schuwde geenszins de kitsch, zo is bijv. het volledige ruimteschip van Barbarella in fluweel gehuld, wat uiteraard goed van pas komt als de schone dame wil rollebollen (en ja hoor, dat doet ze in negentig minuten vrij veel). De decors zijn soms zo idioot dat ze fantastisch ogen en ofschoon deze film een erotische sciencefictionfilm is, blijft het toch de naïeve onschuld die van Barbarella een tijdloze klassieker heeft gemaakt. De cast bestond uit een heleboel spelers die in avant-gardistische kringen succes hadden (let bijv. op de rol van Marcel Marceau, de koning van de mimiek), toch is Barbarella zo goed als een volledige onewomanshow van Fonda geworden. Het is niet meer dan normaal, de camera wijkt namelijk geen seconde van Fondas zijde. Naar verluidt heeft deze film een heel ander effect als je hem onder invloed van lsd bekijkt, doch hebben we wijselijk besloten om dit experiment aan ons voorbij te laten gaan. Deze productie die uit de stal van Dino De Laurentiis komt werd destijds door de critici tot op het bot gekraakt en ook het bioscooppubliek bleef massaal thuis. Jaren later heeft iedereen de film wel gezien en is hij één van de grootste cultfilms aller tijden geworden. De huidige interesse is zelfs zo groot dat de laatste jaren heel wat regisseurs er een remake van wilden maken. Vadim zelf was de eerste die daarvan droomde en voor de nieuwe Barbarella had hij zowel Twin Peaks-ster Sherilyn Fenn als Drew Barrymore in gedachten, toch besliste zijn dood in 2000 daar anders over. Ook Roberto Rodriguez zag zo'n remake wel zitten, doch vroegen de Universal-studio's zo'n hoog bedrag voor de filmrechten dat de maker van Sin City dit plan voorgoed in de ijskast stopte.

BEELD EN GELUID
Wellicht is de dag waarop Blu-ray de dvd volledig van de markt verdringen niet veraf meer.  De grote vraag is natuurlijk of het blauwe schijfje steeds een meerwaarde biedt. Toegegeven, deze jongen stond te springen van plezier toen hij de Blu-ray van deze psychedelische fabel in zijn handen kreeg, toch blijft Barbarella een film die met de goedkoopste middelen in elkaar is gestoken en dat blijf je zien, zelfs op een Blu-ray. Naast de kartonnen decors (die uiteraard hun charme hebben), is het beeld vaak korrelig. De beeldkwaliteit is weliswaar heel wat beter dan die van de dvd-versie, toch is de aankoop op een blauw schijfje niet noodzakelijk als je de film al op dvd in je collectie hebt. De geluidsband is in mono opgenomen, toch moet je op de krankzinnige soundtrack van The Bob Crewe Generation letten.

EXTRA'S
Hoe het komt weten we ook niet, maar er is geen enkele extra op deze Blu-ray te vinden. Jammer, want een documentaire over zowel Jane Fonda als Roger Vadim zou zonder twijfel door heel wat cultcinemaliefhebbers met loftrompetten zijn onthaald.

CONCLUSIE
Jane Fonda is onweerstaanbaar als futuristische stoeipoes, terwijl Vadim niet meer doet dan het goddelijke lijf van zijn echtgenote filmen. Voeg daar een onnozel sciencefictionverhaaltje aan toe en het resultaat is een onsterfelijke cultfilm die je moet hebben gezien.