FILM
Enkele weken geleden staken we nog de loftrompet over de gerestaureerde versie van Total Recall uit 1990. De film van Paul Verhoeven is door de belabberde special effects weliswaar een beetje gedateerd, doch is hij door de genialiteit van de Nederlander een sciencefictionklassieker van de beste soort gebleven. We waren dan ook ontzettend benieuwd naar de remake ervan. Niet dat het antwoord lang op zich laat wachten, er is immers niemand die Arnold Schwarzenegger kan doen vergeten, zeker het non-talent Colin Farrell niet. Nog erger is dat de regie in handen van Len Wiseman werd gestopt. Deze cineast toverde wel zijn echtgenote Kate Beckinsale in Underworld om tot een onweerstaanbare stoeipoes, toch is hij ook verantwoordelijk voor het vierde (en weinig geslaagde) luik van het Die Hard-verhaal.

Zoals dat vaak het geval is in sciencefictionverhalen is ook in Total Recall de wereld er slecht aan toe. Heel wat chemische oorlogen hebben Moeder Aarde herschapen tot een bijna onbewoonbaar gebied. Woonruimte is door zijn schaarste het kostbaarste op de wereld geworden en alleen in de United Federation of Britain (UFB) en de Kolonie (wat vroeger Australië was) te vinden. De rest van de wereld is totaal verwoest. Met de Fall (een ultramodern transportsysteem dat middendoor de aarde raast) reist men in een kwartiertje van Londen naar de Kolonie. Douglas Quaid (Colin Farrell) is een arbeider die alle dagen naar de Kolonie trekt om in een fabriek robotsoldaten te maken. Hij is wel gelukkig getrouwd met zijn vrouwtje Lori (Kate Beckinsale), doch vraagt hij zich geregeld af of het leven alleen maar hard labeur is. De man heeft bovendien last van verschrikkelijke nachtmerries die elke nacht terugkeren. Hij weet wel niet wat er precies gebeurt, doch speelt een vrouw een heel belangrijke rol in die droom. Douglas denkt dat Rekall soelaas kan bieden voor zijn probleem, de firma is er immers in gespecialiseerd om z'n klanten de herinneringen van hun dromen te bezorgen. De collega's van Douglas raden hem zo'n gevaarlijke hersenspoeling ten stelligste af, doch is zijn drang naar de waarheid sterker. Hij schrijft zich in voor een sessie. In de bestelde droom speelt hij de rol van geheimagent. Op het moment dat een injectienaald in zijn arm wordt geprikt, valt de politie binnen. In geen tijd schiet Douglas vijftien zwaarbewapende agenten neer. Is dit het begin van een onvervulde jongensdroom of is het de aanvang van een echte nachtmerrie? De arme Douglas weet niet wat hij moet geloven, wel lijkt zijn hele leven één grote leugen te zijn. Hij is niet zoals hij denkt negen jaar met Lori getrouwd, want de knappe brunette kent hem amper zes weken. Zelfs zijn eigen identiteit blijkt niet te kloppen, Douglas Quaid is immers Carl Hauser. Carl is de rechterhand van terroristenleider Matthias (Bill Nighy). Niemand is nog te vertrouwen, zelfs Lori niet. Wel duikt plotseling de mysterieuze vrouw (Jessica Biel) uit zijn droom op.

Deze film is op het kortverhaal We Can Remember It For You Wholesale van Philip K. Dick gebaseerd. De remake is een bijna hondstrouwe kopie van Verhoevens film geworden en dat is meteen het zwakke punt ervan. Men heeft Verhoeven zelf verschillende keren gevraagd of hij het zag zitten om een remake te maken, doch weigerde de cineast steevast omdat hij een grondige hekel aan dat soort dingen heeft. De liefde van Wiseman voor de Arnie-versie is zo groot dat het erop lijkt alsof hij de leukste momenten gewoon heeft gekopieerd. Weliswaar krijg je de verbluffende decors erbij als bonus, toch bieden ze de film geen echte meerwaarde. De decors uit het origineel waren wel sullig, maar wat heb je aan een oogverblindende achtergrond als de cast niet kan acteren? Colin Farrell is geen seconde in zijn rol geïntereseerd en Biel speelt zoals altijd oppervlakkig. Beckinsale haalt gewoon haar Underworld-rolletje opnieuw uit de kast: sexy wezen en veel acrobatische stuntjes uitvoeren, maar van acteren is er weinig sprake. Wiseman is bovendien geen meesterverteller zoals Verhoeven dat is. Het resultaat is dan ook dat het ingewikkelde verhaal af en toe een zooitje is. Het verdict is dan ook geworden zoals we hadden verwacht: de nieuwe Total Recall is genietbaar, maar eigenlijk overbodig.

BEELD EN GELUID
Af en toe is het gekozen kleurenpalet lelijk. Soms lijkt het alsof de beelden in elkaar dreigen te vloeien. Dat is weliswaar nooit storend, alleen verwacht je dat van zo'n peperdure productie niet. Alhoewel de decors adembenemend mooi zijn, is de gerestaureerde versie van Verhoeven toch heel wat indrukwekkender dan de nieuwe film. Het geluid is een heel paar ander mouwen. Ofschoon wij geen enkel probleem hadden tijdens het afspelen van dit schijfje, klagen heel wat filmfans op forums over het feit dat het geluid regelmatig wegvalt. Blijkbaar hangt het af van welke speler je gebruikt.

EXTRA'S
Er staan geen documentaires op deze Blu-ray, wel kun je de film via de insightmode-methode bekijken. Dat betekent dus dat je tijdens de film Wiseman ziet uitleggen hoe de verschillende scènes werden opgenomen. Echt leerrijk is het niet, Wiseman concentreert zich namelijk vooral op de special effects. Trouwens, wie vindt het nu prettig om een film op zo'n manier te bekijken?  Louter voor de echte liefhebbers dus.

CONCLUSIE
De remake van Paul Verhoevens klassieker is wel niet het grote fiasco geworden dat we hadden verwacht, doch is deze nieuwe versie geen seconde beter dan de Arnie-klassieker. En tja, helaas is Total Recall nog maar eens het bewijs dat Farrell één van de grootste non-talenten is die in Hollywood rondloopt. Lang leve mijnheer Verhoeven!