SERIE
De Scandinavische tv-industrie kent de voorbije jaren een heuse boom. Het lijkt wel alsof er om de zoveel maanden een nieuwe onmisbare reeks opduikt die binnen de kortste keren half Europa in haar greep houdt. Ongetwijfeld hoopten de makers van The Half Brother (en in de Benelux dvd-distributeur Lumière) mee te surfen op die trend. En het moet gezegd dat op het vlak van beelden en ambitie de reeks niet hoeft onder te doen voor grotere broertjes als The Killing of Borgen. Maar onmisbare televisie? Nee, dat is The Half Brother niet. 

Halvbroren (zoals de oorspronkelijke Noorse titel luidt) is gebaseerd op de gelijknamige populaire roman van Lars Saabye Christensen en vertelt het verhaal over twee halfbroers tegen de achtergrond van de Noorse geschiedenis tussen de jaren dertig en de jaren tachtig. Verteller van dienst is Barnum Nilsen, een gefrustreerde scenarist in spe op het einde van de jaren tachtig, die zijn intrigerende familiegschiedenis als therapie voor z'n writer's block lijkt te zien. Hij begint zijn vertelling in 1945, vlak na de bevrijding, als zijn moeder verkracht wordt door een onbekende man en zij negen maanden later Barnums oudere broer Fred baart. Een kind zonder vader was in de jaren veertig natuurlijk een schande en dus trouwt Barnums moeder niet veel later met de wereldvreemde Arnold Nilsen. Uit dat huwelijk komt Barnum voort. Het contrast tussen de twee halfbroers (Fred een losbol, Barnum een studentikoos type) zorgt in de loop der jaren voor heel wat spanningen en voor enkele mysteries die in de loop van acht afleveringen van 45 minuten ontrafeld worden.

Dat klinkt niet slecht als premisse voor een tv-reeks, maar al vanaf de eerste aflevering wordt duidelijk dat het heen en weer knippen tussen heden en verleden eerder een cosmetische ingreep is om de weinig vernieuwende verhaallijnen te verdoezelen dan een doordacht dramatisch middel dat een extra dimensie toe moet voegen. Als je de tierlantijntjes wegneemt, is dit immers een familiekroniek van dertien in een dozijn. Een adaptatie die bovendien in de val van vele verfilminge trapt door elementen die in een roman werken klakkeloos te vertalen naar het kleine scherm. Dat komt het realisme niet ten goede. Je kan je nooit van het gevoel ontdoen dat je naar een 'boek met beelden' kijkt. Daarbij springen vooral de excentriciteit van de karakters en de absurditeit van sommige plotlijnen in het oog, waarbij twee bizarre dodelijke ongelukken het vermelden waard zijn als treffende exponent van de te slaafse adaptatie. 

Als je de verschillende tijdvakken en personages loskoppelt van elkaar, klopt het plaatje veel beter. De makers zijn meesters in het tot leven brengen van het Oslo van de bevrijdingsperiode of het grimmige leven op een veredelde rots in de jaren dertig. Op het vlak van beelden, aankleding en technische realisatie stelt de reeks dus allerminst teleur. Ook de cast is goed gekozen. Noch de namen, noch de gezichten zullen bekend zijn bij een publiek buiten Noorwegen, wat de connectie met de personages gemakkelijker maakt. En ook al worden de vertolkers door het scenario vaak gedwongen om over de top te acteren, ze zetten wel stuk voor stuk intrigerende karakters neer. Maar omdat het script meer investeert in sfeer en gemakkelijkheidsclichés dan in baanbrekende plotwendingen of thema's, zijn alle inspanningen van de acteurs grotendeels zinloos.

Aan ambitie ontbreekt het de reeks zeker niet, waarbij vooral parallellen te trekken zijn met die andere multigenerationele familiekroniek: het bejubelde La Meglio Gioventu. Die vergelijking doortrekken zou echter de Italiaanse reeks oneer aandoen. In The Half Brother wordt de politieke, sociale en economische onderstroom van de recente geschiedenis van een land namelijk vervangen door soapachtige plots en evenementen die door hun excentriciteit onnodig de aandacht afleiden. Met de beste wil ter wereld kan ik dit geen slechte reeks noemen: daarvoor is het aanwezige talent te goed en oogt de reeks te prachtig. Dus waarom heb ik het gevoel dat ik - ondanks een ontknoping die deels alles wat scheef loopt recht trekt - acht uur van mijn leven heb verspild aan The Half Brother? 

BEELD EN GELUID
Zowel de beeld- als de geluidskwaliteit halen een goed niveau op deze disk. Scherpte, contrast en zwartniveaus zijn niet van absolute topklasse, maar zweven daar maar net onder. De goede kwaliteit van het beeld draagt hoe dan ook bij tot de sfeer van de reeks. De soundtrack focust voornamelijk op de dialogen en geeft die meer dan degeljk weer.

EXTRA'S
Op enkele Trailers na bevat de disk geen extra's.

CONCLUSIE
The Half Brother is een Noorse familiekroniek in acht delen die grossiert in excentrieke personages, maar die als vertelling te vaak platgetreden paden bewandelt. Een pluspunt zijn wel de knappe fotografie en de degelijke acteerprestaties. Beeld en geluid halen een goed niveau op de disk, maar een bonussectie die naam waardig is er niet.