OPTREDEN
Met de Belgische troonswissel die in 2013 plaats heeft gevonden is een nieuwjaarsconférence voor een komiek als Geert Hoste natuurlijk gesneden koek. Hoste bekleedt dezelfde positie als de hofnar eertijds aan het middeleeuws hof: de man mag net altijd datgene zeggen waar een gewone sterveling voor in de cel vliegt wegens majesteitsschennis. De grapjes over het onderkoeld niveau van prinses Mathilde zijn niet uit de lucht en ook met het IQ van onze nieuwe koning is het maar triestig gesteld, getuige het feit dat hij van de minister van buitenlandse zaken moet vernemen dat Plopsaland géén echt land is. Niet iedereen vindt de grapjes van Hoste even geslaagd, maar toch heeft de man het talent om fijnbesnaard genoeg te blijven en tegelijkertijd enkele zware uithalen te doen naar diverse politici, waarbij een niet te verwaarlozen aantal effectief in de zaal zit en regelmatig door Hoste zelf wordt aangesproken ("Dag Maggie!")

Geert Hoste speelt ook fijntjes zijn opleiding als mimespeler uit: als hij beschrijft hoe hij eertijds op de Sinksenfoor trachtte een stuk snoep uit een grijpertjesautomaat te vissen, en daarbij spreken zijn gelaatstrekken alleen al boekdelen. Zijn politieke observaties zijn echter meestal het scherpst: regelmatig zegt de man op een grappige manier rake dingen die het onderbuikgevoel in Vlaanderen goed vertalen, maar zijn commentaren worden nooit echt ranzig of verzuurd, en hij bewijst dat er met een kwinkslag altijd nog ruimte is om kritiek te mogen spuien. De cabaretier is een meester in het leggen van connecties tussen zaken die geen barst met elkaar te maken hebben: zo verbaast hij zich erover dat Bart De Wever vruchteloos heeft gepoogd om de voetbalclub Zulte Waregem tachtig kilometer te verplaatsen naar Antwerpen, terwijl hij er nog niet in slaagt om de Sinksenfoor 200 meter te laten opschuiven. De op televisie uitgezonden compilatie van een uur (terwijl de show twee uur duurt) ontbreekt het aan samenhang, telkens als Hoste de meest waanzinnige connecties maakt en blijft terugkomen op reeds eerder gemaakte grappen (zoals die van Astrid Bryan die ermee gedreigd heeft om de wiwi van haar ex af te snijden wanneer die haar zou bedriegen).

BEELD EN GELUID
De beeldkwaliteit van deze dvd is eigenlijk redelijk bedroevend: de verlichting in de zaal veroorzaakt zoveel colour bleeding dat de schouderstukken van Hostes smoking voortdurend in een rood waas baden. De scherpte is ook maar betrekkelijk. De 2.0-geluidstrack daarentegen is goed verstaanbaar, wat niet verwonderlijk is gezien het hier om een zeer onambitieuze monoloog gaat.

EXTRA'S
Deze disk heeft (1) geen menu en (2) geen hoofstukkenindeling. Hierdoor wordt de rest van de vraag irrelevant.

CONCLUSIE

In Geert Hoste King staat de cabaretier na een paar mindere shows weer op zijn scherpst, zij het dat de gebeurtenissen in 2013 van een jaaroverzicht een trap voor open doel maken. Hoste is inderdaad nog steeds King als je bekijkt wat voor een amechtig zooitje de concurrentie voorstelt die zich ook stand-upcomedian noemt.