Vroeger, zeg maar tot het begin van de eenentwintigste eeuw, bestond er zoiets als een strikt onderscheid tussen televisie en film. Film werd als medium hoger aangeschreven en acteurs speelden of in films of in televisieseries. Er werd niet onderling van set gewisseld. Dat onderscheid is ondertussen helemaal achterhaald. Niet alleen groeide het internet uit tot een te duchten concurrent van de bioscoopzaal en het televisiescherm. Ook heel wat prestigieuze acteurs en zelfs regisseurs deinzen er niet meer voor terug om de filmset in te ruilen voor de set van een serie. Een van de redenen daarvoor is dat de meeste studiofilms creatief op veilig spelen om een zo groot mogelijk publiek te lokken (en zo de kassa te laten rinkelen). Dat zien heel wat filmmakers met lede ogen aan. Velen onder hen willen ook uitdagender werk kunnen maken en zoeken hun toevlucht tot alternatieven. In plaats van een film te maken waarvan ze niet eens de final cut hebben, ontwikkelen ze hun ideeën liever in een serie. Het beste voorbeeld van die evolutie is misschien wel House Of Cards dat via Netflix liep, David Fincher in de regisseursstoel had en waarin Kevin Spacey de hoofdrol opeiste. Het is in die context dat je ook Top Of The Lake moet plaatsen. Regisseuse Jane Campion fungeert als creatief brein van deze zesdelige minireeks, gemaakt voor de BBC. Ze schreef en regisseerde de hele reeks. Campion, bekend van films als The Piano en Bright Star, voelde dat ze nooit het groen licht zou krijgen om een persoonlijk project als Top Of The Lake - het speelt zich af in Nieuw-Zeeland, haar geboorteland - tot een film te boetseren.

Het verhaal vangt aan als het twaalfjarige meisje Tui Mitcham betrapt wordt terwijl ze tot haar middel in het ijskoude water staat van een meer op het Nieuw-Zeelandse Zuidereiland. Is het een poging tot abortus? Het meisje blijkt namelijk zwanger. Agente Robin Griffin (Elisabeth Moss, die u nog kent als Peggy Olsen uit Mad Men) probeert het meisje te helpen. Ze wil uitvissen wie de vader is maar krijgt het hard te verduren als Tui plots verdwijnt en het stadje waarin ze woont wel meer geheimen lijkt te verbergen. Het onderzoek confronteert Griffin bovendien met haar eigen demonen.

De verdwijning van een meisje? Een vrouwelijke speurder die zich obsessief op de zaak gooit? Het is moeilijk om niet spontaan aan The Killing en verwante reeksen te denken, maar Top Of The Lake maakt snel duidelijk dat het een eigen koers vaart en niet met andere genrereeksen hoeft te worden vergeleken. Hier bijvoorbeeld geen snel tempo met een opeenvolging van cliffhangers. Campion kiest resoluut voor een traag verteltempo om het verhaal uiteen te zetten. Ze kan daarbij naast Moss ook een beroep doen op een resem karakteracteurs zoals Holly Hunter (The Piano) en Peter Mullan (Trainspotting, Boy A). Het indrukwekkende landschap van Nieuw-Zeeland eist dan weer op zich een hoofdrol op. Het minste wat je van de reeks dan ook kunt zeggen is dat ze zes afleveringen lang erg karakteriologisch is. Campion evoceert een mistig, intrigerend sfeertje en laat je het lokale klimaat bijna letterlijk voelen. Die aanpak werkt. Het zorgt ervoor dat je wil weten hoe de vork aan de steel zit en dat je de zes afleveringen er in sneltempo doorjaagt.

Moss is uitstekend gecast als heldin van dienst. Ze kroop met zichtbare overgave in haar rol en tekent voor een erg geloofwaardige vertolking. David Wenham als commissaris Al, die Griffin op een wat bizarre manier genegen is, zorgt net als Peter Mullan, die de vader van het verdwenen meisje en de schrik van de stad speelt, voor stevig weerwerk zodat je Top Of The Lake ook als een sterke acteursreeks kunt bekijken. Niet dat Top Of The Lake echt spannend is of in de Champions League van de televisieseries thuishoort. Daarvoor mist de serie wat venijn en spankracht en wordt de ontknoping iets te snel afgehaspeld. Maar Top Of The Lake toont ten minste persoonlijkheid, doet de moeite om de verschillende personages uit te werken en de kijker mee te nemen zonder goedkoop amusement af te leveren.

BEELD EN GELUID
Top Of The Lake speelt zich af in het mythische landschap van Nieuw-Zeeland. Zo een locatie vraag om een kwalitatief sterke transfer en die krijgen we ook. Het landschap ziet er op Blu-ray fantastisch uit. De meren, bossen en berglandschappen ogen zodanig detailrijk en zuiver dat je je bijna ter plaatse waant. Ook het contrast is quasi perfect afgesteld. De transfer is zonder meer top. Ook de audio haalt een hoog niveau.

EXTRA’S
From The Bottom Of The Lake biedt een uitgebreide (51:29) kijk op het productieproces. Campion en Gerard Lee bespreken de totstandkoming van het script. Er is ook aandacht voor storyboards, de repetitie met de acteurs en de uiteindelijke opnames. De overige extra’s zijn beduidend korter. Behind The Scenes (5:10) toont enkele setbeelden. En Elisabeth Moss Story (50) en Holly Hunter Story (2:22) zijn korte interviews met de twee belangrijkste actrices van de reeks.

CONCLUSIE
Top Of The Lake is het persoonlijke project van filmregisseuse Jane Campion. Deze minireeks is traag, sfeervol, intrigerend en ziet er in het mythische decor van Nieuw-Zeeland fantastisch uit. Het karakter van de reeks wint het op punten van het gebrek aan spanning.