Regie: Mario Gariazzo
Met: Elvire Audray, Will Gonzales, Dick Campbell
FILM
88 Films is, zoals we vroeger reeds vermeldden, een Brits label dat zich specialiseert in het opnieuw uitbrengen van obscure, vaak goedkope griezelfilms. Het label heeft ook een aparte sectie: Grindhouse, alwaar je nieuwe uitgaven van cultfilms kan vinden die voorheen alleen maar op (onvindbare) videobanden zijn uitgebracht. Films die zo slecht zijn, dat ze plots cult zijn geworden.
Amazonia, ofwel The Catherine Miles Story (of zelfs ook White Slave) is een film die volop profiteert van de Cannibal Holocaust-hype van Ruggero Deodato. Blijkbaar had men er in de jaren 80 helemaal geen probleem mee om onze medemens uit andere continenten af te schilderen als krankzinnige barbaren. In de exploitationfilms is het dan ook normaal dat er zich in ieder oerwoud wel de één of andere kannibalenstam woont. Amazonia is wel niet beter (integendeel) dan zijn soortgenoten,en toch helemaal anders. Eigenlijk gaat het hier om een romantische exploitationfilm, of hoe het Stockholm-syndroom zijn intrede in het horrorgenre deed!
Catherine Miles (Elvire Audray) is een braaf schoolmeisje uit Londen dat iedere zomer naar de Amazone-jungle afreist om haar ouders een bezoekje te brengen. Op een dag loopt het mis als de familie Miles dochterlief op een boottochtje trakteert, want enkele kilometers verder wordt Catherines familie door een bende wilden met gifpijlen uitgemoord. De enige die het drama overleeft is Catherine zelf. Niet dat het veel beter met haar is gesteld, want de blondine wordt ontvoerd en tentoongesteld aan het hele dorp dat nog nooit zo'n mooie vrouw heeft gezien. Inboorling Umukai (Will Gonzales) is ook verblind door haar schoonheid en raakt tot over zijn oren verliefd op haar....
Mario Gariazzo die eerder films met bizarre titels als Very Close Encounters of the Fourth Kind maakte, had duidelijk Cannibal Holocaust in gedachten toen hij Amazonia draaide. Net zoals het legendarische kannibalenfestijn is ook deze prent als een pseudodocumentaire opgenomen. Veel geld had Gariazzo evenwel niet en daarom gebruikte hij gewoon enkele schrikwekkende scènes uit reeds bestaande natuurdocumentaires (bijv. een aapje dat door een poema wordt opgepeuzeld) om zijn film wat extra aantrekkingskracht te geven. Elvire Audray kan voor geen meter acteren, maar dat is ook niet nodig, het enige wat ze moet doen is af en toe een gil slaken en poedelnaakt door de amazone lopen.
BEELD EN GELUID
Ik blijf het moeilijk vinden om dit soort films te beoordelen. Ze zijn destijds zo goedkoop gemaakt dat het bijna vanzelfsprekend is dat ze een slechte beeldkwaliteit hebben. Je kan duidelijk de film in twee opsplitsen. Het deel dat door Mario Gariazzo is geregisseerd heeft een aanvaardbare transfer, ook al zie je om de haverklap allerlei streepjes en vlekjes. Het documentairegedeelte dat bijna letterlijk op de film is geplakt, is ronduit afgrijselijk, ofschoon er wel genoeg cultfans rondlopen die dat nu net charmant zullen vinden!
EXTRA'S
Er staat geen extra materiaal op deze dvd.
CONCLUSIE
Vroeger lag Amazonia tussen de rommel, vandaag is het heerlijke cult. De film blijft verschrikkelijk slecht, maar tegelijkertijd ongelooflijk leuk.