FILM
In Better Living Through Chemistry volgen we Sam Rockwell als de doodbrave apotheker Doug Varney die voor de rest van zijn leven voorbestemd lijkt te zijn om in de schaduw van andere mensen te leven. Thuis wordt hij onder de knoet gehouden door zijn vrouw die zoonlief compleet vrij laat om te doen en te laten wat hij wil, en in de apotheek heeft hij weinig tot niets te zeggen over zijn luie werknemers die hij “om de vrede te bewaren” weg laat komen met eender welk excuus om niet te hoeven werken. En als dat nog niet genoeg frustratie veroorzaakt is er ook nog schoonvader wiens zaak hij overgenomen heeft en die maar al te duidelijk laat merken wie de broek draagt in de familie.

Daar komt echter verandering in als Doug op een avond nog maar eens bestellingen moet afleveren omdat zijn pakjesjongen last heeft van een kater en hij terechtkomt aan een villa waar de schaars geklede Elizabeth Roberts (Olivia Wilde) hem opwacht met niet mis te verstane bedoelingen. Doug slaagt erin om zonder kleerscheuren het huis te verlaten, maar als hij enige tijd later Elizabeth nogmaals ontmoet slaat er toch wel een vonk over en de twee beginnen een passionele relatie die bij Doug serieuze veranderingen teweegbrengt. Van een onder de duim gehouden heikneuter ontpopt Doug zich plots tot een volleerde mannetjesputter die met behulp van wat pilletjes uit de eigen apotheek zelfs een fietsrace wint! Het leven ziet er beter uit dan ooit, maar als Elizabeth hem eraan herinnert dat ze beiden getrouwd zijn en zij bij een scheiding niets krijgt van haar man, lijkt het goede leven ten einde te komen. Doug bedenkt echter dat ook hier met met wat spul uit de apotheek een oplossing voor gevonden kan worden...

Better Living Through Chemistry wordt gepositioneerd als komedie, wat misschien een beetje raar klinkt aangezien het basisgegeven veel gelijkenissen vertoont met de film Body Heat uit 1981 met Kathleen Turner die als femme fatale haar minnaar William Hurt overtuigt haar schatrijke man Richard Crenna om het hoekje te helpen. Op zich is dat geen probleem ware het niet dat er weinig leuke grappen of echte spanning te vinden zijn. Sam Rockwell schittert als Doug Varney en zorgt ervoor dat je geïnteresseerd blijft kijken in de hoop dat er een of ander konijn uit de hoed getoverd wordt waarbij je een “aha!”-gevoel krijgt dat alles duidelijk maakt en je achterover laat slaan, maar tijdens de eindtitels blijf je achter met een gevoel dat je net dik twee uur van je leven verspild hebt, en dat terwijl de film maar anderhalf uur duurt. Reden daarvoor? Het script. Je krijgt constant het gevoel dat er ergens onder de oppervlakte een schitterende film huist in Better Living Through Chemistry, maar het verhaal balanceert constant tussen komedie en thriller zonder een echte keuze te maken en als op het einde blijkt dat alle personages an sich toch wel leuke mensen zijn, vraag je je terecht af wat de bedoeling nu was. Dit gebrek aan richting zorgt ervoor dat alle inspanningen van de cast teniet gedaan worden en de film niet beter omschreven kan worden als een lege doos. Ja, we vinden het zelf ook een rare vergelijking maar om het in het apothekersjargon te blijven zouden we kunnen zeggen dat Better Living Through Chemistry een placebo is van een echte film en dan nog eentje van de witte produkten.

BEELD EN GELUID
Op technisch vlak is er weinig aan te merken op deze release. Het beeld ziet er natuurlijk uit, het contrast is zoals het moet zijn,de  zwartwaarden zijn donker en we hebben geen specifieke compressie- of andere fouten opgemerkt (behalve een kort fragment waarin een filter lijkt weg te vallen). Het geluid is op technisch vlak eveneens goed, maar echt verwonderlijk is dat niet gezien het feit dat deze film vooral draait op dialogen en voor de rest weinig actie bevat. De voice-over van Jane Fonda scheidt zich goed af van de rest van de dialogen en tijdens een fietsrace horen we wel wat omgevingsgeluiden, maar voor de rest is er behalve wat muziek weinig te beleven voor de surroundspeakers. En de subwoofer? Die kan je evengoed afzetten. Puur technisch dus niets op aan te merken, maar inhoudelijk niet echt om van achterover te vallen.

EXTRA'S
Geen

CONCLUSIE
Better Living Through Chemistry bevat een cast die bulkt van het talent, maar er wordt weinig tot niets mee gedaan en het verhaal mist duidelijk richting.