FILM
Jonathan Switcher (Andrew McCarthy) wisselt vaker van job dan van onderbroek. Niet dat de man onhygiënisch is, neen, maar elke job eindigt in een complete ramp: brand, werkverzuim,.... Zijn vriendin Roxie (Carole Davis) werkt bij het hypermoderne grootwarenhuis Illustra, en is zijn wispelturig karakter zat. Wanneer Jonathan bij de honderdste verjaardag van het concurrerende en eerder familiaal georiënteerde warenhuis Prince en Co het leven van de eigenares, Claire Timkin (Estelle Getty), redt door haar van onder een vallende lichtreclame weg te trekken, biedt ze hem als dank een job als loopjongen aan, tot groot ongenoegen van personeelschef Richards (James Spader). Richards is eigenlijk een stroman van B.J. Wert (Steve Vinovich), eigenaar van Illustra, die een vijandige overnamepoging op Prince en Co tracht te smeren door te zorgen dat de zaken zo slecht mogelijk gaan op het moment van de overname. Jonathan steekt tussendoor de nichterige etalagebouwer Hollywood Montrose (Meshach Taylor) een handje toe, en probeert intussen een glimp op te vangen van een etalagepop die hij in een vorige job geassembleerd heeft, en die een mysterieuze aantrekkingskracht op hem uitoefent. Wanneer hij op een avond alleen in het warenhuis is, komt de pop tot leven. Ze heet Emmy (Kim Cattrall), en is een Egyptische prinses, die door de goden vervloekt is omdat ze geen man wilde kiezen. Alleen wanneer alleen Jonathan naar haar kijkt, verandert ze van een levenloze modelpop tot een mooie vriendin - ongetwijfeld de ultieme natte droom voor elke nerd. Alleen denken al zijn collega's dat Jonathan een slag van de molen heeft, en de nachtwaker Felix (G.W. Bailey), die in opdracht van Richards Jonathan in de mot moet houden, kan er maar niet achterkomen wat hij 's avonds nog allemaal zo laat doet in de winkel, afgezien van zijn waakhond (nu ja...) traumatiseren. Omdat Jonathans etalages, die hij 's nachts opstelt met behulp van Emmy, terug volk naar de winkel schijnen te lokken, gaat het met zijn carrière alsmaar beter, dank u. B.J. Wert ziet intussen zijn winkel leeglopen, en hij wil Jonathan koste wat het kost overhalen om voor hem te komen werken - zelfs al moet hij daarvoor Jonathans favoriete etalagepop stelen.

Critici doen nogal eens meewarig over Mannequin, maar deze film is absoluut één van de leukste romantische comedy's uit de jaren '80. Het scenario is inderdaad wel erg surrealistisch, maar Andrew McCarthy en vooral de sprankelende Kim Cattrall zijn een droomkoppel, de dialogen zijn erg spitsvondig, en er zitten constant leuke humoristische situaties in - zo heet de eerste waakhond van Felix Rambo, en wanneer Rambo uiteindelijk compleet getraumatiseerd uit dienst wordt genomen, heet zijn opvolger Terminator. Het tempo wordt aangehouden door af en toe een paar leuke auto-achtervolgingen en knokpartijen in het scenario in te lassen. Alleen de rol van Meshach Taylor, die alle filmclichés over nichterige homo's nog eens in één film mag samenvatten, werkt hierin als storende factor. Meshach Taylor is overigens de enige acteur uit de originele cast die een wederoptreden maakt in de sequel Mannequin On The Move uit 1991, een abominabel schouwspel dat je best ten allen tijde vermijdt. Mannequin speelt zich grotendeels af in het warenhuis, en is echt op lokatie geschoten in het Wanamaker-warenhuis in Philadelphia. Je staat er niet echt bij stil, maar voor sommige shots moet dat toch wel, zeker met de middelen van vijftien jaar geleden, moeite gekost hebben, zoals de scène waarin Kim Cattrall aan een deltavlieger door de patio vliegt. Wie zich overigens zorgen maakt over het feit dat zowel Kim Cattrall als G.W. Bailey in deze film meespelen, wat bij sommigen naargeestige herinneringen aan het vehikel Police Academy oproept, kunnen we geruststellen: dit is alles behalve een platvloerse komedie. Kim Cattralls naam zal spijtig genoeg altijd verbonden blijven met films als Porky's, ongetwijfeld de slechtste film aller tijden, maar ze heeft ook in enkele meer kritisch geacclameerde werken gespeeld, zoals de schromelijk ondergewaardeerde TV-serie Wild Palms van Oliver Stone. Andrew McCarthy heeft in die periode in enkele zeer goede films geacteerd, denk maar aan St. Elmo's Fire, Pretty In Pink, de Bret Easton Ellis-verfilming Less Than Zero en niet te vergeten Catholic Boys, waarvan we stiekem hopen dat die eerlang ook nog eens op DVD zal verschijnen.

VERSIE
Er komt voor zover we weten géén disc met Nederlandstalige ondertiteling op de markt van deze schijf. De Engelse close caption-ondertiteling is een welkom alternatief. Vermits de disc pas in januari 2003 officieel in de UK wordt gereleased, hebben we ons maar de Duitse versie aangeschaft, die op de taal op de cover na overigens volledig identiek is.

BEELD EN GELUID
We mogen MGM dankbaar zijn dat deze film alsnog van onder het stof vandaan gehaald wordt, een keurige technische behandeling kon er blijkbaar niet af. De Engelse Dolby Digital 2.0-track is weinig gericht, de dialogen klinken soms dof, maar geven wel vrij spel aan de soundtrack van Sylvester Levai, de man die ook de vele hallucinante muzikale thema's van de 80's reeks Airwolf op zijn naam heeft staan. Op de soundtrack-speellijst vinden we ook enkele grote namen (in de jaren '80 toch) terug, zoals Alisha, Belinda Carlisle en, misschien nog het meest bekende, Starship/Jefferson Airplane/Jefferson Starship/Hoe Ze Zich Tegenwoordig Ook Noemen met het filmthema Nothing's Gonna Stop Us Now. Het beeld is laten we zeggen acceptabel gezien de ouderdom, maar ook daar heeft men het materiaal maar op de disc gekwakt zonder na te kijken. In de scène bijvoorbeeld waarin Jonathan in het kantoor van Illustra komt, reflecteren de zonneblinden zo van de aliasing dat we even dachten dat ons televisietoestel in elkaar ging klappen. De kleuren zien er niet honderd procent fris meer uit, en heel af en toe kan je zelfs nog de aaneenzet van de filmlas afleiden uit de daarmee gepaard gaande wobble. Anderzijds toch nog een paar positieve punten over het beeld: weinig ruis, origineel aspect ratio is behouden, en gelukkig niet te veel edge enhancement.

EXTRA'S
Enige extra op deze (single layer) disc is een niet-ondertitelde bioscooptrailer.

CONCLUSIE
Een ontspannen avondje vertier zonder scrupules met een soort van komedie dat men tegenwoordig niet meer maakt.