SERIE
De wetmatigheid stelt nog altijd dat de beste invallen gewoonlijk op de plee komen. Tijdens een bezoek aan het kleinste kamertje van Walter White (Bryan Cranston) vindt Hank Schrader (Dean Norris) toevallig een dichtbundel van Walt Whitman, gesigneerd door de intussen al een tijdje overleden Gale Boetticher. Hiermee is het finale stukje puzzel op zijn plaats gevallen: Hanks eigen schoonbroer is de elusieve drugbaron Heisenberg, en wanneer Hank hem met deze wetenschap confronteert, lacht Walt hem in het gezicht uit en stelt dat hij dan maar eens met bewijzen op tafel moet komen. Walt is uit de business gestapt, heeft zijn fortuin begraven in de woestijn en heeft zijn zaakje overgelaten aan zijn voormalige partner Todd Alquist (Jesse Plemons), die samen met zijn neonazistische oom en diens acolieten opnieuw meth brouwt voor Lydia Rodarte-Quayle (Laura Fraser), die geld heeft geroken op de Tsjechische markt. Todd en zijn familie zijn echter een bende knoeiers en hun crystal meth bereikt niet de juiste zuiverheid, laat staan de typische blauwe kleur die van Walters product zo'n succes heeft gemaakt. Walter heeft zelfs samen met Skyler (Anna Gunn) een video-opname gemaakt waarin Hank zélf als betrokkene bij de crystal meth-handel wordt genoemd, omdat hij geld van Walter heeft aangenomen om zijn revalidatie te betalen. Als Walter met andere woorden neer gaat, dan gaat Hank mee. Hank neemt zijn rechterhand Steven Gomez (Steven Michael Quezada) in vertrouwen en samen besluiten ze om in te gaan beuken op de zwakste schakel in de Heisenberg-constructie: Jesse Pinkman (Aaron Paul).




Na de alsmaar groter wordende hoop alsmaar onschuldigere doden die Walter op zijn geweten heeft, heeft het feit dat hij Jesse vijf miljoen dollar heeft toegestopt als zwijggeld, de stoppen compleet doen doorslaan bij onze voormalige junk. Jesse rijdt door een voorstad van Albuquerque en in een poging om Sinterklaas qua populariteit te kloppen gooit hij miljoenen uit het raam. Uiteraard eindigt zijn dollemansrit op het politiebureau; Hank is van plan om de jongen het vuur aan de schenen te leggen, maar Jesse wordt op het laatste nippertje gered door advocaat Saul Goodman (Bob Odenkirk), die - na een hint van Walter - toch wel meent dat het tijd wordt dat Jesse van het toneel verdwijnt. Saul kent een stofzuigerverkoper, Ed (Robert Forster), die tegen een redelijke prijs iemand kan voorzien van een nieuwe identiteit, en hij stelt Jesse voor om een nieuw leven te beginnen in Alaska. Op het laatste nippertje komt Jesse echter achter het feit dat Walter Brock, de zoon van zijn vriendin, heeft willen vergiftigen, en Jesse trekt op een wraakactie uit, klaar om Walters huis in vuur en vlam te zetten. Hij wordt echter op het nippertje onderschept door Hank, die hem strafvermindering biedt in ruil voor een ondubbelzinnige getuigenis tegen Walter.




Walt moet daarom de meest gewaagde actie ondernemen totnogtoe: hij neemt Todds oom Jack (Michael Bowen) opnieuw in dienst, ditmaal met het verzoek Jesse Pinkman om te leggen. Wanneer de nazi's echter per ongeluk op Walters onmetelijke fortuin storten, veranderen ze van plan. Ze nemen Jesse gevangen, die als slaaf voor hen tot het einde zijner dagen crystal meth moet koken zodat de kwaliteit weer beter kan worden dan de rommel die Todd aflevert, en uiteraard gaan ze met Walters fortuin aan de haal. Zelfs nazi's zijn echter geen onmensen (alhoewel, dat denken ze toch van zichzelf!): ze laten Walter nog één vat met zijn zuurverdiende centen, laten we zeggen als dank voor bewezen diensten. De boel explodeert: Walters geheime identiteit haalt de media, Skyler moet zich voor de rechtbank verantwoorden voor de daden van haar man (waaronder het uitbaten van een frauduleuze carwash), en Walter heeft geen enkele andere keuze meer dan de benen te nemen naar New Hampshire, waar hij maanden lang onderduikt en een eremietenbestaan leeft terwijl hij hoopt dat de zaak zal bekoelen. Zijn kanker is echter weergekeerd en het ziet er niet naar uit dat hij aan het langste eind zal blijven trekken. Gewapend met zijn laatste ton geld en een héél fijn uitgerekend plannetje keert hij een laatste keer terug naar Albuquerque om alle openstaande rekeningen te vereffenen.




Breaking Bad goes out with a bang! Waar het op het einde van seizoen 5.1 er even op leek dat Walter rustig zou kunnen gaan rentenieren na zijn crystal meth-avontuur, wachtend op het onvermijdelijke, maar intussen zijn familie financieel zekerheid biedend, weet hij door één simpele onvoorzichtigheid het hele politieapparaat tegen zich te laten mobiliseren. Waar Walter in het vorige seizoen al was veranderd in een berekende psychopaat die gevangen zit in de logica van zijn eigen groot gelijk wordt in de finale van deze markante serie alles uitgespeeld: de zeepbel waarbinnen Walter zijn familie meende te kunnen behoeden van het kwade spat uit elkaar, en als de nood het hoogst wordt knijpt mijnheer zelf er tussenuit. Opvallend genoeg is het einde waar we in dit laatste seizoen van getuige zijn al tot in de puntjes gepland geweest van bij de aanvang, wat we onder meer kunnen zien door het opnieuw opvoeren van Elliott (Adam Godley) en Gretchen (Jessica Hecht) Schwartz, die het verhaal uiteindelijk full circle brengen. Over het feit of alle details werkelijk door bedenker Vince Gilligan zo meticuleus in kaart werden gebracht valt te discussiëren, en in divers interviewmateriaal geeft Gilligan hints in de ene, dan wel in de andere richting al naargelang van waar de wind waait. De finale is één van de meest memorabele in de recente televisiegeschiedenis en laat uiteindelijk geen enkel eindje loshangen. De artistieke sfeer waarin de reeks al van het begin baadt, met experimenteel camerawerk, aparte kleurfilters, vrij sarcastische keuzes voor de gekozen incidentele muziek en diens meer, het blijft letterlijk tot de allerlaatste scène bewaard.




Uiteraard komt geen van de personages ongeschonden uit het avontuur: de protagonisten overlijden, geraken aan lager wal, of kunnen opdraaien voor de krater die Walter heeft achtergelaten. De reeks zou niet kunnen beëindigd zijn geweest in stijl zonder het doorgedreven acteerwerk van nagenoeg iedereen die tot de vaste cast behoort. Het huwelijk van Walter en Skyler is nu wel definitief naar de knoppen en in de schaarse scènes die Bryan Cranston en Anna Gunn nog samen hebben straalt de fysieke afkeer voor elkaar er vanaf. Ook Aaron Paul levert een prachtprestatie af: de haat tegenover Walter is al wat hem nog rechtop houdt, maar in de finale zal het eertijds gouden duo nog éénmaal moeten samenwerken om de prairiehonden die hun imperium ten gronde hebben gericht een laatste keer te tonen wie hun meester is. Ook acteur RJ Mitte, die ondanks of net door zijn fysieke handicap ideaal Walters zoon portretteert, krijgt in dit laatste seizoen eindelijk de schermtijd die hij verdient. Mitte kan zich volledig uitleven als hem de waarheid over de niet al te koosjere levensstijl van zijn vader wordt verteld. Zijn grote held valt van zijn voetstuk, en hij weet op het randje van de waanzin te balanceren als hij voor zichzelf moet bepalen of hij zijn vader nog als laatste dient te verdedigen, of hij hem daarentegen nog liever de kop inslaat voor wat hij zijn familie heeft aangedaan. Het levert in elk geval boeiende televisie op. Moreel is het allemaal een dubbeltje op zijn kant: op het einde van zijn carrière blikt Walter met nostalgie terug op zijn carrière als methcook. Dat hij daarbij een berg lijken achter zich heeft gelaten, waaronder onschuldige kinderen, zelfs zonder zijn verslaafde klanten mee te rekenen, is zeker stof voor discussie, en terugblikkend op zes boeiende seizoenen is het quasi onmogelijk om geen standpunt in te nemen over Walters doen en laten. Hoe lang is het geleden dat we dat nog van een serie konden zeggen?




BEELD EN GELUID
Ook in dit laatste seizoen trekt Sony wederom alle registers open om Breaking Bad te voorzien van een toptransfer. De aparte visuele stijl wordt optimaal weergegeven. Detaillering in gelaatsuitdrukkingen, desolate woestijnlandschappen vol stof en vuil en een gedelapideerd hutje in the middle of nowhere in New Hampshire zijn enkele van de vele hoogtepunten. De tijd van de haast steriele laboratoria zijn voorbij en het stofnest waarin de neonazi's van Uncle Jack proberen Walters trademark over te nemen is kenschetsend voor het feit dat hun product op geen moer lijkt. De DTS-HD MA 5.1-geluidstrack gaat in dit laatste seizoen helemaal over de rooie: vooral één welbepaalde scène waarin Walter met zijn demonen afrekent door middel van een M60-machinegeweer is niet alleen het hoogtepunt van deze set, maar van de hele serie tout court. Ook op de meer subtiele stukken blijft Breaking Bad een toppertje: telkens Lydia met de drugbaronnen afspreekt kiest ze als plaats een drukbezocht café uit, waarvan het geroezemoes je onderdompelt in een realistische soundsetting. Het weer in New Hampshire is overigens niet te vergelijken met dat in Albuquerque: de afgelegen hut waar Walter het moet opnemen tegen de natuurelementen kraakt en kreunt.




EXTRA'S
Ook op gebied van extra's wordt nog één keer alles gegeven (alhoewel er nog uren extra materiaal over is gebleven voor een extra giftset; later daarover meer). Voor de zesde opeenvolgende set werd voor dezelfde stijlvolle menu's gekozen, die echter iets té zeer lijden onder het feit dat je je telkens weer door een hoop zever-promo's moet doorworstelen, zelfs al gebruik je de season play-modus. Net zoals in seizoen 5.1 werden alle 8 de afleveringen voorzien van een audiocommentaartrack met te veel deelnemers om op te noemen, maar de namen Vince Gilligan, Bryan Cranston, Anna Gunn, Bob Odenkirk, Aaron Paul en RJ Mitte komen vaak voor, alsook auteurs als Gennifer Hutchinson, die al in veel promodocumentaires op de vorige volumes terug te vinden was, regisseur Thomas Schnautz, uitvoerend producent Michelle MacLaren... na zes seizoenen begin je de kleine inner circle van bedenkers bijzonder goed te kennen. Verdeeld over de afleveringen vinden we nog 8 verwijderde, alternatieve en uitgebreide scènes (9:26), die fans wel meerwaarde blijken te bieden, maar de makers hebben in het gros van de gevallen terecht de schaar gehanteerd. De slotaflevering Felina bevat ook nog een uitgebreidere scène, zij het in scriptvorm. Al even traditioneel bevatten de disks in totaal 16 featurettes Inside Breaking Bad (1:03:36) met korte featurettes over de verschillende afleveringen, waarin zowel de emotionele problemen van de personages als de technische manier van filmen aan bod komen.

De niet-traditionele extra's dan. In de documentaire Blood Money table read (41:28) komt de cast nog eens samen om het script nog eens een laatste keer door te lezen. Walt's confession (6:13) is een iets uitgebreidere versie van de video die Walter naar Hank heeft gestuurd en hem tegelijkertijd beschuldigt van medeplichtigheid. Het regent videobandjes want ook Jesse Pinkman heeft onder invloed van Hank een evidence tape (4:57) gemaakt waarop hij maar enkele van de vele misdaden opsomt die Walter heeft gedaan of hem heeft laten doen. In The layers of a sound mix (5:39) zien we de originele geluidopnamen, de muziek en de geluidseffecten apart getoond en uiteindelijk samengevoegd. Het gaat om de scène waarin een woedende Hank een ongeval veroorzaakt. Dan volgt een vrij experimentele trailer voor de redelijk pivotale aflevering Ozymandias (1:22), waarvan de gravitas pas duidelijk wordt na het bekijken van de aflevering (één van de zeldzame individuele afleveringen op IMDB die met een 10.0 bedacht werden). Disk 1 sluit af met een gag reel (6:17).




Op disk 2 vinden we dan nog interessantere documentaires terug. De documentaire The main event (14:24) gaat over de opbouw van de zonder discussie spannendste cliffhanger uit de hele reeks, die tussen de 4de en de 3de laatste afleveringen, respectievelijk To'Hajiilee en Ozymandias, een scène die de bekroning was op het werk van Dean Norris. De finale confrontatie tussen Walter en de nazi's wordt getoond in The final showdown (10:01), een logistiek nogal uitdagende scène waarin een belangrijk automatisch vuurwapen een belangrijke rol speelt. Life of a show runner (9:36) is een beetje een loftrompet voor bedenker Vince Gilligan die wordt afgestoken. Gillian heeft heel wat in het proces gestoken, en alhoewel ik geen voorstander ben van voortdurende schouderklopjes lijkt het sentiment ditmaal wel oprecht. In het faux-alternatieve einde (3:39) neemt Bryan Cranston ons mee naar zijn andere feuilleton Malcolm In The Middle, waarin hij als Hal samen met Lois (Jane Kaczmarek) in bed ligt en Hal wakker wordt na een intensieve droom waarin hij droomde dat hij een drugdealer was. Terloops worden er nog ander hints gemaakt naar ander filmprojecten waar Cranston mee bezig is. Ook deze korte spoof is voorzien van een Behind the scenes of the alternative ending (5:06). Tot slot zien we in de documentaire Fire in the hole: M60 test footage (1:01) enkele voorstudies van het door Walter ontworpen ultieme wraakwapen.




Er is echter nog bonusmateriaal. Amerikaanse kopers krijgen als extra disk nog een aflevering van de televisieserie Mythbusters waarin twee nerds de wetenschappelijke correctheid van in feuilletons getoonde McGuffins trachten te onderzoeken. Zoals: zijn er op een middelbare school genoeg chemicaliën aanwezig om methamfetamines te maken? Krijgt zuiverdere meth een blauwe kleur? En vooral: is het mogelijk om iemand op te lossen in een bad met fluorzuur? Deze extra disk is wegens een rechtenkwestie niet tot bij ons geraakt. Niet getreurd: er is nóg een bonusdisk, maar daarvoor zal u de giftset moeten aanschaffen. Bespreking volgt en dat gaat nog niet te lang duren.




CONCLUSIE