FILM
De jonge Fin Oskari (Onni Tommila) staat voor zijn ontgroeningsproef. Op zijn dertiende wordt hij geacht op zijn eentje de bossen van Lapland in te trekken, om er een - liefst groot - wild beest neer te leggen, gewapend met pijl en boog, om zo zijn plaats in het pantheon van de jagers van het dorp te verdienen. Zijn vader Tapio (Jorma Tommila) heeft, zo blijkt, niet al te veel vertrouwen in de jagerscapaciteiten van zijn zoon, en hij heeft een plan B achter de hand waardoor zijn zoon en plein public geen gezichtsverlies moet lijden, maar waardoor hij voor eeuwig en altijd het kneusje van de gemeenschap zal blijven.




Er dient zich echter een kans van jewelste aan: boven het jachtgebied plegen terroristen een aanslag op de immens impopulaire Amerikaanse president William Alan Moore (Samuel L. Jackson), een complot waarbij zijn naaste beveiligingsmedewerker Morris (Ray Stevenson) bij betrokken is. De president kan in een noodcapsule ontsnappen, maar hij krijgt Morris én een commando terroristen uit het Midden-Oosten achter zijn veren, die hem alsnog willen executeren voor het oog van de verzamelde wereld. Terwijl de vice-president (Victor Garber) en Herbert (Jim Broadbent), een terreurexpert, proberen alle opties te overlopen om de president te ontzetten, ligt voorlopig zijn leven in handen van een dertienjarig jongetje, gewapend met een boog en (houten) pijlen. Uiteraard maken de terroristen, die beschikken over luchtafweergeschut, explosieven en volautomatische wapens, geen schijn van kans tegen de snotter...




De grootste commerciële flop in jaren. Dat is in één regel de beschrijving van Big Game. Met een budget van acht en een half miljoen dollar, haalde de film in het openingsweekeinde in de Verenigde Staten net geen 17.000 dollar binnen, en ook in thuisland Finland lieten de bioscoopbezoekers het massaal afweten - wellicht omdat de film helemaal niet in Lapland is gedraaid, maar om budgettaire redenen is verkast naar de Beierse Alpen, die voor geen meter lijken op de Finse toendra's. Nogal wat Finnen reageerden terecht gepikeerd dat hun volk als een stelletje wilden wordt afgeschilderd; in werkelijkheid is de jacht in Finland zéér strikt gereglementeerd, en het idee dat een 13-jarige alleen de bossen wordt ingestuurd om een beer om te leggen, is te belachelijk voor woorden. Men kan gerust stellen dat wereldwijd het aantal bioscoopbezoekers van deze 'blockbuster' met een grrrrrrote naam als Samuel J. Jackson, zelfs het aantal bezoekers in Vlaanderen voor de tweede FC De Kampioenen-film niet heeft kunnen overtreffen. Uiteraard is er sprake van een complete miscasting als je een bad motherfucker als Samuel L. Jackson, a.k.a. Nick Fury in een miljoenenfranchise als The Avengers, een wimpy president laat spelen met even veel sex-appeal als pakweg Wouter Beke. Naar verluidt heeft Mel Gibson - in één van zijn schaarse lucide momenten - gepast voor de hoofdrol, en we kunnen alleen maar concluderen dat Jackson een geheime schuld heeft bij de Amerikaanse belastingdienst waar het grote publiek niets van afweet. Dat een getrainde vechtmachine als Ray Patterson de duimen moet leggen tegen de speelgoedwapens van een kleuter, bezorgt je als kijker nog zo'n what the f--- -moment.




Big Game is dan ook geen B-film of een C-film, maar situeert zich als goedkope London Is Falling-kloon minstens in de tweede helft van het alfabet. Er zitten weliswaar een paar leuke scènes in, zoals die waarin de terroristenleider zich ontdoet van de helikopterpiloot die zijn kompanen naar een uithoek van Finland heeft gevlogen, maar het scenario rammelt zodanig hard dat ik voor permanente schade aan mijn Blu-rayspeler vrees, die door de standaard garantiebepalingen niet wordt gedekt. Een prominente rol in de film is bovendien weggelegd voor een ijskast, en sinds Indiana Jones And The Kingdom Of The Crystal Skull weten we dat dat meestal een recept voor narigheid is. De relatief hoge score is dan ook volledig toe te schrijven aan het onbedoeld humoristische effect dat het bekijken van deze film veroorzaakt. Standaard zou men echter deze film moeten verkopen, samen met een fles goedkope whisky. Ik las in een review van een collega de zinsnede stupid to the point that it's entertaining, en dat vat de essentie van Big Game inderdaad samen.

BEELD EN GELUID
Het adagium bij Dutch FilmWorks is nog altijd "zo goedkoop mogelijk". Deze single layer-disk voldoet net aan de minimumstandaarden, maar het beeld ziet er smeary uit, en het contrast is duidelijk te laag. Waar je tenminste hoopt wat van de Finse Duitse natuurpracht mee te pikken, ontbreekt het te zeer aan detaillering. De DTS-HD MA 5.1-geluidstrack scoort iets beter, maar de geluidseffecten - en dat voor een film waar Air Force One uit de lucht wordt geschoten - zijn vooral bombastisch en weinig genuanceerd.

EXTRA'S
Enige bonus zijn wat cross-promotionele trailers voor wat ander B-meuk van Dutch FilmWorks.




CONCLUSIE
Als later bij het overlijden van Samuel L. Jackson iemand de taak toebedeeld krijgt om een overzicht van 's mans filmcarrière op te stellen, denk ik dat het wijs is om Big Game ofwel gewoon onvermeld te laten, ofwel - indien Jackson in de toekomst nog de drang zou voelen om landen die op gebied van bioscoop ontwikkelingslanden zijn, een handje te helpen - deze film net aan te halen als het precieze moment waarop dit filmmonument van zijn sokkel is getuimeld. De Blu-raypresentatie is aan de matige kant, maar - het dient gezegd te worden - we krijgen wel de iets hardere cut van de film te zien - de "brave" versie is nóg vervelender. Verplichte kost als u Snakes On A Plane ook al goed vond.