FILM 
De recensies die je op het internet treft over deze film zijn allesbehalve enthousiast en daarmee drukken we ons eerlijkheidshalve nogal zachtjes uit. De schrik was dan eerder groot om ons anderhalf uur te gaan ergeren en te vervelen, dan daadwerkelijk overrompeld te worden met allerlei creepy beelden. Soms luister je maar beter naar het oordeel van anderen alvorens zelf aan de rit te beginnen, want, jawel, The Hollow Child is abominabel slecht.

Wie daarvoor op de brandstapel mag? Wel, je zorgt best voor wat extra hout, want op Jessica McLeod na die als de ongelukkige Samantha behoorlijk haar best doet, verzuipt de rest van de crew in een oase van onkunde en vooral veel te veel clichés. Het ongeloofwaardige, bijna infantiele verhaal is gebaseerd op een krantenartikel dat scenarist Ben Rollo las over een Ierse familie die het opportuun vond om één van haar familieleden te martelen omdat volgens hun de duivel in het spel zat. Het verhaal werd aangepast en verplaatst naar Canada en doorgegeven aan regisseur Jeremy Lutter die wel wat zag in de verfilming van deze onzin.

Kindjes die door de duivel bezeten zijn. We maken het wel meer mee in horrorfilms, maar gelukkig blijven we gespaard van heldhaftige priesters die de bengels met wijwater besprenkelen. Samantha (Jessica McLeod) is een teruggetrokken tiener met eigenaardige kantjes. Iedere keer als er iets misgaat in haar leven, neemt ze een schaar en klieft die in haar armen. Veel heeft te maken met haar ongelukkige jeugd. Een echtpaar wil zich over het meisje ontfermen en dat door haar te adopteren en zo een nieuwe kans te gunnen. Samantha doet wel haar best, maar het  betweterige dochtertje Olivia (Hanna Cheramy) steekt daar steeds een stokje voor. Olivia dringt zich overal tussen en daar heeft Samantha mooi genoeg van. Op weg naar school (één die blijkbaar kilometers knal door een bos gaat) vraagt Samantha aan haar jongere pleegzusje of zij niet alleen wil gaan. Dat had ze maar beter niet gedaan, want het kind verdwijnt spoorloos. De pleegvader heeft Samantha hier de schuld voor en dreigt ermee om haar onmiddellijk naar haar oude woongroep te plaatsen. Op een schone dag als alle hoop is verdwenen (soms vinden we de juiste woorden) komt Olivia onverwacht terug. De ouders zijn dolgelukkig, wat wil je. Maar er is iets aan de hand. Samantha ontdekt dat het onschuldige kind een wreedaardig monster is geworden, en natuurlijk geloven de pleegouders daar geen fluit van!

Niet meer dan de zoveelste variatie op een verhaal dat we van voren naar achteren kennen. Bovendien treitert Jeremy Lutter de kijker ermee om pas na een uur de griezelkast te gaan openen. Een James Wan zou daar nog mee wegkunnen, maar niet Lutter. Het gevolg is dan ook een vervelende aanloop naar een pointe die je kent zonder de film te hebben gezien. En als je dat nog eens combineert met een houterig acteerspel en weinig boeiende regie dan kun je alleen maar besluiten dat The Hollow Child op geen enkel vlak zich weet te onderscheiden van junkrommel.

BEELD EN GELUID
Fans van het genre weten dit en zijn het al lang gewoon, maar horrorfilms worden vaak met een belachelijk budget gemaakt. Dat merk je bij The Hollow Child op alle fronten, ook op het vlak van beeld en geluid. Maar, en dat is dan weer de goede kant van de zaak, het stoort niet echt. Compleet ongeschikt dus om het kunnen van je installatie uit te testen, maar voor dit soort releases behoorlijk. 

EXTRA'S
Wie alles wil weten over deze film zal het ergens anders moeten gaan zoeken, want op deze release vind je geen enkele extra.

CONCLUSIE
The Hollow Child kan geen minuut de aandacht houden. Met heilige dingen is het ook altijd iets…