FILM
The Man Who Killed Hitler And Then The Bigfoot. Het moet zo wat de meest bizarre filmtitel zijn in jaren en daardoor sowieso de aandacht van de kijker trekt, ongeacht of de film negentig minuten van je leven waard is of niet. Het is ook een titel waar je alle kanten mee uit kan. Het refereert ergens naar titels van sciencefictionfilms uit de jaren 50 die alles uit de kast haalden wat er uit te halen was, maar het kan evengoed een titel zijn voor exploitation vol bloed en horror. Het is geen van beiden, en ondanks het hoge Tarantino-gehalte van de titelkeuze, zelfs eerder een drama. Wel een drama die een loopje neemt met de geschiedenis en je een verhaal vertelt dat je nog nooit eerder hebt gezien. Qua originaliteit één die kan tellen dus, en een film die je zelfs meerdere keren kan zien. Dat laatste is zonder meer de verdienste van hoofdrolspeler Sam Elliot. Een acteur die nooit teleurstelt, en ondanks de verwachtingen die met deze titel gepaard gaat, van The Man Who Killed Hitler And Then The Bigfoot een weergaloze onemanshow maakt.

De film begint met een scène aan de bar. We maken er kennis met de stokoude Calvin Barr (Sam Elliott) die aan zijn whisky nipt. Niemand die kan vermoeden dat de oude man verantwoordelijk is voor een belangrijk stuk uit de wereldgeschiedenis. De oude man heeft in opdracht van de Amerikaanse overheid de Führer himself om het loodje gelegd. Zeer trots op zijn heldendaad is Calvin niet. Hij relativeert het allemaal, want uiteindelijk is er wel een oude man vermoord, maar is het kwaad dat hij verkondigde blijven voortbestaan. Niemand die weet dat Calvin verantwoordelijk is voor de aanslag. De man leidt dan ook een eenzaam leventje. Door de opdracht te aanvaarden is hij de liefde van zijn kwijt geraakt en de rest van zijn dagen spendeert hij als een loner. Sarcastisch, maar eerlijk, en als het moet op de vuisten gaan. Dat is het levensmotto van de man die ooit Hitler vermoordde. Net op het moment dat Calvin aan zijn pensioen denkt, klopt de FBI aan zijn deur. De ordehandhavers verzoeken de man om de mysterieuze en levensgevaarlijke Bigfoot uit te schakelen die aan de grens met Canada al voor talloze doden zorgde. Op één of andere manier is Calvin de enige die een einde kan maken aan het bloederige koninkrijk van Bigfoot. Calvin stemt toe, maar wil deze opdracht uitvoeren zoals degene die hij in de Tweede Wereldoorlog volbracht: op zijn eentje.

Wie zich aan een avonturenfilm pur sang verwacht zal met deze titel wel van een zeer kale reis terugkomen. De strijd tegen Bigfoot is wel retespannend, maar neemt niet meer dan tien minuten in beslag, en ook de afrekening met Hitler is verwerkt in een paar flashbackscènes (gespeeld door Aidan Turner). Voor de rest is The Man Who Killed Hitler And Then The Bigfoot eerder een zwarte komedie. Weliswaar een zeer geslaagde, en een opmerkelijk debuut van Robert Krzykowski die vanuit het niets met deze film een mooi, en vooral interessant visitekaartje heeft afgeleverd. Of de film het zal maken of niet valt te betwijfelen, want door zijn titel zit hij sowieso in het segment van de “foute” film, maar de film beantwoordt helemaal niet aan de eisen van dit publiek. Ten onrechte gedoemd om als fout door het leven te gaan deze The Man Who Killed Hitler And Then The Bigfoot tenzij een pienter reclamebureau daar een stokje kan voor steken. 

BEELD EN GELUID
Sparky Pictures is een kleine film/distromaatschappij uit de U.K. die wij tot nu toe nog niet kenden, maar de release van The Man Who Killed Hitler And Then The Bigfoot is uiterst verzorgd, en één met mooie kleuren. Er valt niets aan te merken op deze transfer, en dat maakt ons ontzettend blij, want meestal kunnen we dit soort zinnen alleen maar uit de kast halen als we het over releases van de grote productiehuizen hebben.

EXTRA'S
Wij kregen van de maatschappij een screener met daarop geen extra's, en dus kunnen we er geen zinnig woord over zeggen.

CONCLUSIE
The Man Who Killed Hitler And Then The Bigfoot is een onderhoudende film met een uitmuntende (hoe kan het ook anders) Sam Elliot. Laat je wel niet te veel misleiden door de titel, want dit is eerder een zwarte komedie.