FILM
Sean McCaffrey (Joe Anderson) is de zoon van de legendarische brandweerman Stephen McCaffrey, die in Backdraft om het leven is gekomen. Terwijl zijn oom Brian (William Baldwin) intussen is doorgegroeid naar een leidinggevende functie, is Sean een eenzaat geworden die nogal voortvarend de oorzaak van verdachte branden bestudeert. "Firemen with guns", zoals ze het zelf noemen. Bovendien is Sean niet gelukkig als hij ook nog eens Maggie Rening (Alisha Bailey) aan zijn fiets krijgt hangen, die kennelijk van een andere dienst is "weggepromoveerd" omdat ze spullen heeft doen verdwijnen uit een afgebrand huis.




Wanneer vijf kinderen de dood vinden terwijl ze Halloween gaan zingen, doordat de voordeur in hun gezicht explodeert, komt Sean op het spoor van het echtpaar Hunter, dat op het moment van de feiten niet thuis was. De Hunters zijn niet alleen spoorloos, kennelijk heeft er in hun bedrijfje dat raketonderdelen maakt ook een verdacht brandje gewoed waarbij een duur onderdeel in vlammen is opgegaan. Sean begint echter te vermoeden dat ze het onderdeel vooraf hebben vervangen door een prototype en van plan zijn om het werkelijke onderdeel te verkopen aan een niet zo'n fijne niet-bevriende natie. Om het spoor van de ingehuurde brandstichters te vinden, moet hij de hulp inroepen van de knettergekke pyromaan Roland Bartel (Donald Sutherland), die nog altijd zijn straf uitzit in de gevangenis, maar zo zijn trucjes kent om aan penitentiair verlof te geraken. Met zijn ziekelijke fascinatie voor vuur ziet Bartel in Sean een geestersverwant, en Sean moet zijn gedachten op een rijtje houden om zelf niet gek te worden.




Maar liefst 28 jaar na de originele film vond men bij Universal de tijd rijp om een sequel te draaien op de cultfavoriet van Ron Howard. Alhoewel de plot tenminste de verdienste heeft om geen klakkeloze kopie te zijn van het origineel, is het een bekijkbare maar toch redelijk zwakke film met, Donald Sutherland uitgezonderd, redelijk vlak acteerwerk dat kennelijk enkel dient om dagelijks brood op de plank te krijgen. William Baldwin en Donald Sutherland zijn de enige twee acteurs die hun rol hernemen, en in een flits zie je Kurt Russell nog op een foto. Zonder de aanwezigheid van dat duo zou Backdraft 2 even goed een film kunnen geweest zijn die met het origineel niets vandoen heeft. Het lijkt dan ook duidelijk dat de studio op zo goedkoop mogelijke wijze wilde incasseren op het succes van de film van Ron Howard, maar zonder de finesse van laatstgenoemde regisseur blijft de film een middelmatige televisieproductie. Ook is het nogal duidelijk dat de branden ditmaal digitaal zijn, waar Howard zwoer bij analoge effecten. De plot is bij momenten nodeloos ingewikkeld en de kijker wordt om de oren geslagen met een hoop technische praat die de vaart uit de film haalt. In plaats van een film over de brandweer hadden we het gevoel naar een aflevering van C.S.I. te zitten kijken.




BEELD EN GELUID
Backdraft 2 is digitaal geschoten en bijgevolg is er op de beeldtransfer weinig aan te merken. Er werd (kunstmatig?) wat ruis toegevoegd om het geheel wat rauwer te maken, en de kleuren zijn redelijk natuurlijk. Alleen de branden zelf in de film zien er redelijk flauw uit, wat bij een film over brandweerlieden zeker beter mocht. De zwarttinten zijn daarentegen volledig okee, zij het dat in de donkerste scènes de ruis wat om de hoek komt piepen. De DTS-HD MA 5.1-track is evenwichtig, maar we blijven toch een beetje op onze honger zitten omdat de brandscènes het qua hoeveelheid wat laten afweten, en er navenant veel over en weer gepraat wordt in deze film. Al goed dat er soms al eens iemand het plaaster van het plafond slaat...

Backdraft 2 bevat geen bonusmateriaal.

CONCLUSIE
Het is een teken aan de wand dat de speciale effecten van de 30 jaar oude film beter waren dan in deze recente prent. Backdraft 2 is een film zonder ziel die wellicht beter had gedijd zonder de connectie met zijn illustere voorganger zonder het cijfer 2. De Blu-ray is technisch wél in orde.