FILM
Scherpschutter Henry Brogan (Will Smith) is zó goed, dat hij zelfs een doelwit kan raken op een voorbijrijdende hogesnelheidstrein. Zijn job begint er echter op in te hakken, en hij meent dat het tijd is om met pensioen te gaan. Zijn geheime dienst, de DIA, zet onmiddellijk een agente Danny Zakarweski (Mary Elisabeth Winstead) op zijn spoor om na te gaan of hij geen domme dingen gaat doen. Zijn laatste missie, waarbij hij een Russische bioterrorist, Valery Dormov (Igor Szász) heeft geliquideerd, zit hem echter niet lekker, en zijn vermoeden wordt bevestigd wanneer zijn collega Jack Willis (Douglas Hodge) hem onthult dat Dormov helemaal geen terrorist was. De opdracht tot de moord kwam kennelijk van Clay Verris (Clive Owen), de vroegere overste van Brogan, die een organisatie, Gemini, uit de grond heeft gestampt waarmee hij paramilitairen opleidt die je voor zowat alles kan inhuren. Clay heeft Dormov kennelijk niet uit naastenliefde laten vermoorden, en hij stuurt een bende huurmoordenaars op Brogan af.
Maar het probleem is dat een ouwe rot in het vak als Brogan die allemaal te snel af is. Hij moet samen met Danny op de vlucht, en Verris besluit zijn ultieme wapen in te zetten: een kloon van Brogan, maar dan een jongere versie, die denkt en handelt zoals hij, en voortdurend zijn zetten schijnt in te kunnen schatten. Brogan en Danny vluchten naar Boedapest, waar de Russiche agent Yuro Kovacs (Ilia Volok) kennelijk meer weet over de genetische experimenten die Dormov voor Verris uitvoerde...
Regisseur Ang Lee is van alle markten thuis. Aziatische cinema zoals
Crouching Tiger, Hidden Dragon, kostuumdrama's zoals
Sense And Sensibility, het homodrama
Brokeback Mountain, de avonturenfilm
Life Of Pi of de Marvelfilm
Hulk, Lee heeft kennelijk nog nooit twee films gemaakt die op elkaar lijken qua genre. Met
Gemini Man waagt hij zich in het territorium van Jerry Bruckheimer, die als producent van deze film fungeerde, en de film valt nog best te vergelijken met
Enemy Of The State van Tony Scott, ook al door de aanwezigheid van Will Smith. Lee is bovendien niet vies van wat experimenteren: naast het feit dat de film op 120fps geschoten is in plaats van de gebruikelijke 24, maakt Lee gebruik van de laatste nieuwe technieken in
motion capture performance om Will Smith zowel Brogan als zijn jongere kloon te laten spelen. Het resultaat is een aardige actiethriller, niet meer maar ook niet minder.
Aan de kassa werd de film echter zowat de flop van het jaar, en het publiek liet het massaal afweten. Het kan natuurlijk ook aan een zekere Will Smith-moeheid liggen, want een film als
Bad Boys 3 duidt toch duidelijk op het feit dat Smith uitverkoop aan het houden is. Aan zijn optreden in
Gemini Man valt echter niet veel op te merken, alhoewel Lee niet veel Latijn heeft gestoken in een doorgedreven karakterontwikkeling.
Gemini Man probeert ons wel het verhaal te verkopen van een oudere man die de kans krijgt om zijn jongere ik te behoeden voor de fouten die hij zelf heeft gemaakt, en naar het einde toe wordt de film zelfs een beetje zoetsappig. Veel effect heeft het niet, want we onthouden toch vooral de achtervolging op motorfietsen - reclame voor Honda - en de knokpartij in de catacomben, alsook een schaamteloze
plug om u te motiveren uw volgende vakantie in Hongarije door te brengen. Afgedreven op een kust zitten de twee hoofdpersonages zelfs te keuvelen op een kartonnen doos van Hoegaarden. Als Lee één kunst werkelijk beheerst, dan is het wel die van
product placement.
BEELD EN GELUID
Alhoewel het Blu-raymedium niet geschikt is om 120fps af te spelen, is dit een ronduit voortreffelijke beeldkwaliteit, uitgevoerd in 1.85:1. Zelfs in de catacomben van Boedapest is overal detail zichtbaar, dat buitengewoon helder oogt, en details zoals gelaatstexturen worden extreem scherp weergegeven, zelfs wanneer dit in het geval van de jongere versie van Smith puur CGI-gegenereerd is. Voor de rest lijkt alles op deze transfer voortreffelijk in balans: de kleuren, de diepte, de zwarttinten... Aan het futuristische treinstation van Luik, dat in het begin van de film te zien is, is er nog geen zweem van artefacts te zien. De Dolby Atmos-track is voortreffelijk, wordt geweldig uitgespeeld in de actiescènes, vooral de scène waarin Will Smith en Mary-Elisabeth Winstead in een soort van koffiebar verschanst zitten terwijl Clay het vuur laat openen. Er wordt redelijk wat munitie verschoten in deze film, tot aan raketwerpers toe, en dat laat van zich horen! De soundtrack is van de hand van Lorne Balfe, en klinkt nogal zwaar en pathetisch. De dialogen zijn helder en vermengen zich niet met de achtergrondgeluiden.
EXTRA'S
Naast een
alternatieve opening (5:50) zijn er
twee verwijderde scènes (4:34) terug te vinden. In
The Genesis of Gemini Man (2:54) komen Will Smith, Ang Lee en producent Jerry Bruckheimer aan het woord, die het over de voorgeschiedenis van het project hebben, de aangewende technologie en het casten van Will Smith. In
Facing Your Younger Self (5:40) gaat hetzelfde trio de meer filosofische toer op over hoe het zou zijn om jezelf te ontmoeten, om vervolgens meer naar de praktische kant van zaken af te glijden, zoals het in beeld brengen van Smith naast zichzelf.
The Future Is Now (18:32) gaat meer in detail in op de techniek die gebruikt werd om Will Smith voor de film te 'verjongen', en
Setting the Action (15:46) is een klassieke bijdrage over de stunts, de locaties en de vechtscènes. In
Next Level Detail (3:46) dalen we af in de catacomben, en gaat het over de scène waarin Smith en zijn jongere zelf aldaar een knokpartij houden.
The Vision of Ang Lee (5:26) gaat tenslotte over de gebruikte state of the art-technieken zoals filmen in 4K, 3D en tegen 120fps.
Ware het niet voor de 120fps-techniek en de speciale effecten om Will Smith te ontdubbelen, was Gemini Man waarschijnlijk onder de radar gebleven en op de stapel van de talloze actiefilms gelegd met een vergelijkbare, eerder simpele plot. Waarmee we niet gezegd willen hebben dat de film slecht is: Gemini Man biedt wat het pretendeert te bieden: lekkere popcornactie. Voor een topstatuut zijn de extra's iets te mager en te vrijblijvend.