Het verhaal speelt zich af in 1863 tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. De 12-jarige Amy (Pamelyn Ferdin) die in een kostschool zit op het platteland van Mississippi, vindt de gewonde John McBurney (Clint Eastwood) die vecht voor het leger van de Amerikaanse Noorderlingen, in onze geschiedenisboeken bekend als de blauwbloezen. Amy brengt de gewonde soldaat naar de directrice van de school, Martha Farnsworth (Geraldine Page). Ze denkt er eerst over na om hem uit te leveren aan de Zuidelijke troepen, maar besluit toch om hem te verzorgen, ook al wordt hij opgesloten in een kamer. Edwina (Elizabeth Hartman), de onderwijzeres die nog nooit met een man is weggeweest vindt John meteen aardig, net als de 17-jarige nymfomane Carol (Jo Ann Harris). John waant zich in de hemel dat hij iedere vrouw van de school, van de oude vrijster tot het jongste kind, het hof kan maken. Maar al gauw daagt de jaloezie op...

The Beguiled is zonder meer één van de meest gewaagde films uit de carrière van Clint Eastwood die in dat zelfde jaar ook nog eens schitterde als Harry Callahan in Dirty Harry, een copmovie die definitief komaf maakte met het fabeltje dat de politie je vriend is. In de film wordt geflirt met alle vrouwelijke acteurs, zelfs als zijn ze pas dertien. Het boterde overigens prima russen Siegel en Eastwood, want naast Dirty Harry maakten ze beiden ook reeds Coogan's Bluff en Two Mules For Sister Sara waarmee Eastwood kon tonen dat hij meer was dan de populaire held uit de spaghettiwesterns van de Man With No Name-trilogie. Later maakte het filmkoppel ook nog Escape From Alcatraz, één van de beste gevangenisfilms ooit. Een opmerkelijke barokke regie die wat lijkt op die van Paul Schrader (de religieuze symbolen) en een vrouwelijke cast om u tegen te zeggen, hoewel zowel Jo Ann Harris als Elizabeth Hartman nadien in de vergetelheid raakten. Geraldine Page die de meeste filmkenners herkenden uit Sweet Bird Of Youth uit 1962 met Paul Newman en waar ze een Oscar-nominatie aan overhield, schittert als een maniakale oude vrijster die ons wat deed denken aan de rol die Kathy Bates speelde als Annie Wilkes in de Stephen King-adaptie Misery van Rob Reiner.

Wie vertrouwd is met de nieuwe versie van Copolla, zal deze originele versie met Eastwood misschien iets minder vlug in de lader duwen, want het verhaal an sich (dat je nooit vergeet, eens je het gezien hebt) is gelijklopend maar het is nooit verkeerd om de juiste mosterd te proeven.

BEELD EN GELUID