FILM
Het geweldige aan film blijft nog altijd het feit dat het onze ogen opent voor bepaalde zaken waar we te weinig bij stilstaan. My Days Of Mercy is daar een perfect voorbeeld. Na afloop heb je de neiging om te denken dat je niet goed weet wat je gezien hebt, of het waarom ervan maar dat heeft enkel en alleen maar te maken met de Amerikaanse samenleving die bij momenten gelukkig voor ons iets te ver van ons bed staat. Voorlopig toch nog.

Bij ons betekende deze film niets, en er was noch een bioscoop- noch een dvd-release. En om er maar meteen de eerlijkheid bij te sleuren, werd de film door ondergetekende opgespeurd omdat daar ene Ellen Page in te zien is. Niet toevallig de favoriete actrice van deze zelfde ondergetekende, maar dat is een andere zaak. Wie de film wil moet wel een ommetje naar Duitsland maken, want het is één van de weinige landen die de film uitbracht en bij ons weten zelfs het enige oord dat My Days Of Mercy goed genoeg vond voor een blu-rayversie. Wie de catalogus van het bedrijf erop naslaat, heeft natuurlijk meteen in de mot dat men het publiek wil bereiken dat Ellen kent van haar superheldinvertolkingen in X-Men of in de Netflix-reeks The Umbrella Academy (eentje die we overigens aanraden). Helaas voor hun, staat dit romantisch drama mijlenver van Kitty Pryde. Geen Ellen met cape op die de wereld moet zien te redden, wel een die haar diepste emoties laat zien want My Days Of Mercy is een bleitfilm maar wel ééntje met een indie-invalshoek.

Ellen zette heel Hollywood op stelten door in 2014 op een lgbt-conferentie in Las Vegas de wereld te laten weten dat ze lesbisch was. Dat gebeurde ongeveer op hetzelfde moment dat X-Men: Days Of Future Past uitkwam en de producers konden er geenszins om lachen. Zeker niet omdat Ellen in een aangrijpend Facebook-bericht ook schreef hoe ze onder druk werd gezet om haar seksuele geaardheid niet publiekelijk te maken. In 2018 trouwde ze met Emma Portner en sindsdien is ze niet alleen te zien in blockbusters zoals Inception, maar ook indiefilms met een gay-boodschap, of speelt ze vaak lesbische personages zoals Vanya in The Umbrella Academy. Ook My Days Of Mercy hoort in dit rijtje thuis.

Als gezegd is dit een film met een vreemd moreel kantje. Naast liefde tussen twee vrouwen gaat deze film immers ook over de doodstraf. In Amerika krijgen misdadigers in bepaalde staten nog steeds als “verdiende straf” een dodelijk spuitje. Het aantal gevallen van mensen die door gerechtelijke dwalingen onverdiend naar het hiernamaals zijn doorverwezen is ondertussen een lang lijstje geworden waar iedere rechtstaat zich diep zou voor moeten schamen. Maar Amerika blijft Amerika, waar er alleen maar plaats is voor zwart en wit. In de VS heb je dan ook bij iedere executie twee demonstrantenkampen: degene die vinden dat dit uit de grondwet moet geschrapt worden en zij die deze barbaarsheid met hand en tand verdedigen.  Zoals gezegd ben je verplicht om de Duitse (en in feite enige) versie te nemen als je deze film in je bezit wil. Deze vlot verkrijgbare film is wel zonder Engelse subtitels, maar gelukkig wel met een Engelstalige geluidsband. De reden waarom we zo’n lage score geven is omdat de geluidsband soms niet synchroon loopt met het beeld, en dat was bij bepaalde momenten toch behoorlijk storend. De beeldkwaliteit is uiterst prima met veel heldere details en realistische kleuren. Er zijn weinig donkere opnames, en van storende elementen is er geen sprake.

EXTRA'S
Helaas staan er geen extra's op deze release.

CONCLUSIE
My Days Of Mercy is een film die brutaal onder de huid kruipt. Het verhaal van een onmogelijke liefde dat dooreengeschud wordt door morele vraagtekens, en met een (zoals altijd) fantastische Ellen Page die speelt alsof ze alle demonen uit haar eigen leven wil afschudden.