FILM
Behalve met een verwijzing naar de Koran (het verhaal van Soera De Koe) heeft het Iraanse drama Ballad Of A White Cow maar weinig met dit beest te maken. De film van het regisseursduo Maryam Moghadam (die ook de hoofdrol vertolkt) en Behtash Sanaeeha is een ingetogen, maar tegelijkertijd bikkelharde aanklacht tegen het Iraanse gerechtelijke systeem dat tot op heden nog altijd fervent voorstander is van de doodstraf. Het gegeven ter discussie brengen is een heikel punt waarvoor je in de gevangenis kan belanden, zoals dat het geval is met de Gouden Beer-winnaar There Is No Evil, waar regisseur Mohammad Rasoulof in eigen land met een gevangenisstraf werd beloond. Dit gevoelige thema krijgt er nog een extra dimensie bij doordat Ballad Of A White Cow is verteld vanuit het perspectief van een vrouw; een eenzame stem die gehoord wil worden in een mannenwereld die zich verschuilt achter een voorbijgestreefde doctrine.




Volgens het Iraanse systeem kan je alles goedpraten door er de goedkeuring van God bij te slepen, zelfs als een man ten onrechte geëxecuteerd wordt. De overheid schuift het trieste voorval weg door te stellen dat dit soort vergissingen wel vaker gebeuren en wie weet is het ook wel de wil van God. Het overkomt Mina (Maryam Moghaddam). Door de bikkelharde ondervragingen geeft Mina's man toe dat hij de dader is van een moord, maar een jaar later brengt een getuige aan het licht dat iemand anders de man heeft gedood. De rechters hebben verkeerd geoordeeld en daarom krijgt Mina een schadevergoeding van 270 miljoen toman wat ongeveer 55.000 euro is. Onmiddellijk landen de aasgieren, waaronder Minas schoonbroer die haar het hof wil maken, maar wanneer ze hem afwijst, wil hij uit wraak de voogdijschap over haar doofstom dochtertje afpakken omdat ze naar eigen zeggen een slechte moeder is. Mina kan amper de eindjes aan elkaar knopen, zeker als ze uit haar huis wordt gezet, maar onverwachts krijgt ze de financiële hulp van Reza (Alireza Sani Far) die zogezegd nog schulden had bij haar overleden man, maar niets is wat het lijkt.




Ballad Of A White Cow biedt net zoals A Seperation van Jodaeiye Nader az Simin een onthutsende kijk op de Iraanse samenleving. Het is een film die door zijn eenvoud soms hard raakt, zoals een jonge vrouw die voor een doofstom kind moet zorgen wiens huurcontract wordt vernietigd omdat ze een vreemde man in huis binnenlaat. Deze Iraanse film is grootse wereldcinema die op een koelbloedige, bijna documentaire-achtige wijze, met precisie de wonde aanduidt waarmee het land anno 2022 nog steeds worstelt. Ondanks zijn lengte voelt Ballad Of A White Cow geen minuut te lang aan en zijn de ijzingwekkende stiltes intrigerend.




BEELD EN GELUID
Deze film verscheen bij ons op dvd via Cherry Pickers. Het gaat om een verzorgde release, maar van kleur is bitter weinig sprake. Net zoals het verhaal oogt alles mistroostig, met vaak grijsachtige kleuren. Soms zijn de beelden wat wazig maar dat is de bedoeling geweest van het regisseursduo. De geluidsband is een Iraanse Dolby Digital 5.1 die vaak zwijgzaam (maar verzorgd) is en vooral veel dialogen bevat.

EXTRA’S
Er staan geen extra’s op deze dvd, een interview met de makers had best wel gemogen.

CONCLUSIE
In Ballad Of A White Cow worden we geconfronteerd met de nog steeds geldende doodstraf en hoe fout dat wel kan aflopen.