FILM
Op het hoesje van deze Blu-ray wordt 1983 als releasejaar aangeduid en dat doet ook Wikipedia, terwijl IMDB voor 1980 gaat. Het is maar hoe je het bekijkt, want beide jaartallen zijn juist. De film werd immers gedraaid in 1980 (weliswaar onder de naam Easter Sunday), maar de film bleef meer dan drie jaar op de planken liggen. Het jaar 1980 als releasedatum klopt ook wel, want de film werd éénmalig vertoond (en deze keer onder de naam Beauty & The Beast) waar de hele cast bij aanwezig was. Het zijn meteen tekenen aan de wand dat er iets grondig mis is met de film, en dat is een understatement.




De film werd gemaakt door Jackie Kong, een dame die verliefd was op het medium film en die dankzij haar cinefiele moeder kind aan huis werd in Hollywood. Zo kreeg ze voor haar achttiende verjaardag een 16mm-filmcamera, een cadeau van brompot Marlon Brando, omdat die haar moeder goed kende. Kong wilde in eerst instantie acteren en ging in de leer bij Martin Landau, maar toen ze Bill Osco (de man die de legendarische pornofilm Flesh Gordon en een erotische musical die gebaseerd was op The Wizard Of Oz maakte) ontmoette, wist ze dat ze regisseur wilde worden. Echt beroemd werd ze nooit, maar ze werd wel een naam in het cultmilieu, vooral door de Vestron-hit Blood Diner, die een soort eerbetoon was aan de klassieker Blood Feast van Herschell Gordon Lewis. Ook regisseerde ze de flauwe komedie Night Patrol met Linda Blair, maar haar eerste regie-poging was dus The Being.

Kong was niet alleen een tijdje de echtgenote van Bill Osco, maar het was ook dankzij hem dat ze haar eerste film mocht maken. Hoewel ze nog geen seconde film in haar leven had gedraaid, kreeg ze van haar man 4,5 miljoen dollar, en dat had vooral veel te maken met het feit dat de man zijn porno-imago grondig beu was. Kong trok haar stoute schoenen aan en vroeg aan haar acteerleraar Martin Landau om mee te doen. Landau haalde nooit zijn neus op voor een B-film, hoewel hij ook van de partij was in Oscarfavorieten zoals Tucker: The Man And His Dream van Francis Ford Coppola, Crimes And Misdemeanors van Woody Allen en in Tim Burtons Ed Wood, waarin hij de rol van Bela Lugosi speelde en waarvoor hij een Oscar won. De man zal zich wel geamuseerd hebben, maar zelfs in de film zie je dat hij zich enigszins schaamt dat hij voor een onding als The Being mensen geld liet betalen.




Het verhaal is een nogal dwaze hybride tussen de creatures features uit de jaren '50 met gemuteerde beesten die voortkwamen uit één of andere atoomproef en Jaws, omdat er ook hier een burgemeester in het spel zit die de goede raad van de geleerde aan zijn laars lapt, en in dit geval de voorkeur geeft aan het kweken van reusachtige aardappelen in plaats van het welzijn van zijn burgers. De locatie is Pottsville, een piepklein stadje in Idaho, waar burgers zonder enige verklaring verdwijnen door onverklaarbare moorden. Opmerkelijk is wel dat er op de plaats van de misdaad steeds een vies groen slijm wordt gevonden. Men dwingt burgemeester Gordon Lane (José Ferrer, in deze film compleet fin de carrière) om het zaakje tot op de bodem uit te zoeken, maar de man is bang dat de bloeiende aardappelhandel in zijn stad de dupe zal worden. Ten einde raad roept hij de hulp in van de veiligheidsingenieur Garcon Jones (Martin Landau) en ook rechercheur Mortimer Lutz (Bill Osco) komt in het zaakje snuisteren.

Dit is een monsterfilm zoals ze er zo vele zijn, maar dat is niet het probleem dat The Being nekt. Wel is het ontbreken van een verhaal de valkuil. In feite zie je de eerste vijftig minuten alleen maar mensen verslonden worden door een monster waarbij de ene scène al wat beter getrukeerd is dan de andere, maar waarbij men gelukkig (onbewust of niet) het humorgehalte hoog weet te houden, waardoor dit gedeelte best wel leuk is zonder dat je op je horloge moet gaan kijken. Eens men denkt te weten hoe men het monster moet verslaan, is het afgelopen met de fun en rest je nog een draak van een monsterfilm die vooral door zijn amateurisme opvalt.




BEELD EN GELUID
Deze release is er één van het Amerikaanse Code Red, zeg maar de tegenpool (of in ieder geval een paar jaar terug toch) van Arrow Films. Wel is deze film jammer genoeg niet voorzien van Engelse ondertitels, en is het door de povere (weliswaar verzorgde) geluidsband niet altijd gemakkelijk om de dialogen te volgen, niet dat het om hoogstaande filosofie of zo gaat. De film was destijds alleen maar op VHS te verkrijgen, en ook al ziet de print er soms tamelijk beschadigd uit, waardoor de donkere scènes net iets te donker worden, kun je er vanop aan dat dit de best mogelijke transfer is die je voor dit horrorvehikel kan vinden. Of de niet al te spectaculaire, maar aanvaardbare beeldkwaliteit in verhouding staat met de prijs die je als Europeaan soms voor Code Red-releases moet betalen, laten we aan het oordeel van de verzamelaars over.

EXTRA’S
Met de extra’s is het triestig gesteld. Naast een trailer die waarschijnlijk van een versleten videoband komt zijn er twee audiocommentaren aanwezig. Eentje met regisseur Jackie Kong, en een ander met Johnny Dark (wie dat ook mag zijn).

CONCLUSIE
In het eerste deel wordt het al gauw duidelijk waarom The Being in cultmiddens is opgepikt want het etiket "behoorlijk fout" past er met verve op, helaas is de finale een bijna slaapwekkende vertoning die de totale pret behoorlijk drukt.