FILM
Terminal Velocity is een term die staat voor de maximale snelheid die een object kan bereiken als het naar beneden valt. Het staat te lezen op Wikipedia, maar je hoort het ook uit de mond van Nastassja Kinski (en dat is toch altijd beter) die de hoofdrol speelt in deze toch wel opmerkelijke actiefilm uit 1994. De film is nu wat vergeten, hoewel hij nog wel eens voorkomt in de laatavondprogrammering van bepaalde Vlaamse zenders. Op Blu-ray vind je hem niet, tenzij je er eentje uit Amerika laat overbrengen, want daar is hij via Kino Lorber wel beschikbaar. Een tip, want hoewel de film compleet mesjogge is, blijft dit al bij al heerlijk hersenloos entertainment. Naast Kinski krijg je er nog een jonge James Gandolfini bovenop, die hier nog maar eens bewijst wat voor een groots acteur hij was, maar tegelijkertijd ook toont dat hij nooit goed Russisch zal praten. Want jawel, Gandolfini speelt een KGB-agent en dan nog wel één die kickt op sadisme. Door zijn latere rol als Tony Soprano is hij als Rus wel een tikkeltje ongeloofwaardig, maar dat kan de pret niet bederven.




Nastassja Kinski, die op dat moment eigenlijk zo goed als vergeten was door Hollywood, speelt de rol van een Russische spionne (of zoiets) en wordt de hele film achternagezeten door de sadistische Pinkwater (Gandolfini). De enige manier om hem te ontlopen is hem te doen geloven dat ze morsdood is, en daar schakelt ze de hulp van Richard 'Ditch' Brodie (Charlie Sheen) voor in. Ditch is immers een getrainde skydiver, en la Kinski klopt bij hem aan om deze sport aan te leren, maar reeds vanaf de eerste les loopt het fout af, en de leerlinge blijkt dood te zijn. Ditch kan daar bij aanvang niet al te goed met lachen, maar Kinski zag er in 1994 nog steeds bloedstollend mooi uit en dus is het verzet van korte duur, zelfs al zit de hele KGB achter je aan.




De Amerikaanse pers sprak zich ronduit vernietigend uit over deze film van Deran Sarafian, die na het maken van deze film alleen nog maar televisiewerk aangeboden kreeg. Nochtans weet deze Amerikaan zeer goed hoe een degelijke actiefilm eruit dient te zien, getuige het Jean-Claude Van Damme-vehikel Death Warrant en deze Terminal Velocity. De appel valt nooit ver van de boom, want Dean is de zoon van Richard C. Sarafian, die in 1970 de legendarische achtervolgingsfilm Vanishing Point maakte. Als eerbetoon aan zijn vader liet hij Ditch in een witte Dodge Challenger rondrijden, net zoals in de film.




Deran Sarafian had het beslist anders gewild, want zowel Tom Cruise, Michael Douglas als Nicolas Cage werden overwogen voor de hoofdrol, maar het werd uiteindelijk Charlie Sheen, die achteraf zei dat het maken van Terminal Velocity één van de beste dagen uit zijn carrière was. De film is dan ook een subliem spetakel waarin skydivers de meest acrobatische toeren uithalen en waarin je duidelijk ziet dat de Fast & Furious-makers ook deze film zagen. Wie er geen problemen mee heeft om de hersenen af en toe bij het groot vuil te zetten (met een auto uit een vliegende Boeing rijden en zonder één schrammetje op de grond neerploffen!), heeft aan Terminal Velocity dan ook een heerlijke filmtijd. Dat de plot geen steek houdt neem je er met plezier bij.

BEELD EN GELUID
We zeiden het al bij aanvang, dat dit een Kino Lorber-release is, wat dus betekent dat je niks met het schijfje kan aanvangen als je geen regiovrije speler in huis hebt. De film is naar Kino Lorber-normen prachtig gerestaureerd, ofschoon het allemaal qua kleuren (en zeker qua special effects) wat gedateerd overkomt. De geluidsband is een krachtige, maar weinig gelaagde DTS-HD MA 5.1 die voorzien is van Engelse ondertiteling. Er wordt veel geschoten en het aantal ontploffingen is niet bij te houden, maar het klinkt allemaal net iets te veel als een inspiratieloze geluidsbrij.




EXTRA'S
Kino Lorber-releases moet je niet echt voor het bonusmateriaal kopen en ook op deze disk is een trailer en een commentaarband het enige wat je krijgt.

CONCLUSIE
Terminal Velocity is een hersenloos actievehikel dat geen seconde verveelt met zeer fijne vertolkingen van Charlie Sheen, Nastassja Kinski en een slecht Russisch sprekende James Gandolfini.