FILM
El Buen Patrón, Spaans voor een goede baas dus. Maar die bestaan niet, en zeker niet in de film van Fernando León de Aranoa, die twintig (!) Goya-nominaties haalde en zes daarvan wist te verzilveren. Het Spaanse prijsbeest stuurde daarmee Pedro Almodóvar wandelen, wat geen afbreuk doet aan diens prima Madres Paralelas.




Ster van deze satire is Javier Bardem als de gedroomde bedrijfsleider van een fabriek dat zich specialiseert in industriële weegschalen. Doordat Julio Blanco met zijn fabriek heel wat dorpelingen tewerk stelt, is hij een man van aanzien. Iedereen neemt zijn pet af als hij hen met zijn Jaguar voorbijrijdt, of hij is de geliefkoosde gezel van de burgemeester als die een kaartje te veel heeft voor het ballet. Maar schijn bedriegt. Achter de façade van deze wereldverbeteraar schuilt een seksistische en chagrijnige man, die niet het minste medelijden heeft met zijn werknemers. Hij doet iedereen wel geloven dat het bedrijf een synoniem is van één grote familie, maar toch draait het in wezen om de kont van de nieuwe stagiaire (Almudena Amor).




Blanco is een man die niet kan omgaan met tegenslagen, en nog minder vrede kan nemen als iemand hem iets weigert. Net op het moment dat een commissie langskomt om de fabriek een belangrijke award toe te kennen, wordt een werknemer (Óscar de la Fuente) ontslagen. De arbeider pikt dit niet en slaat zijn tenten op recht over de fabriek, met de bedoeling om met zijn amok de industrieel van zijn troon te stoten.




Hoewel Fernando León de Aranoa zich met El Buen Patrón op het pad begeeft van de feelgoodkomedie, is de humor van deze satire vlijmscherp. Minder boertig dan Triangle Of Sadness, maar met dezelfde insteek die luidt dat je de rijken maar beter niet moet vertrouwen. De rol van de fabrieksbaas is op het lijf geschreven van Javier Bardem, een gladde paling die zich voordoet als de sympathiekste mens ter wereld, maar terwijl hij glimlacht reeds berekent hoe hij het meeste profijt uit je kan halen. El Buen Patrón is grappige maatschappijkritiek met een linkse inslag zonder dat het al te zwaar weegt, maar wel met een boodschap die zit.

BEELD EN GELUID
Bij ons was het succes van deze Spaanse topper een pak minder, maar gelukkig vond Paradiso het de moeite om dit klein juweeltje op dvd uit te brengen. De beeldkwaliteit is naar dvd-normen vrij bevredigend, ook al is dit grotendeels te danken aan het feit dat deze film bijna twee uur lang geniet van heldere opnames met zeer realistische kleuren. De geluidsband is een weinig opvallende, maar een meer dan behoorlijke Dolby Digital 5.1 in het Spaans.




EXTRA'S
Er staan geen extra's op deze dvd.

CONCLUSIE
Fernando León de Aranoa veegt in deze Spaanse publiekslieveling de vloer aan met de tandpastaglimlach van de werkgever. Niemand is te vertrouwen, en zeker niet je eigenste baas. El Buen Patrón is een topsatire met een Javier Bardem in grote doen. Tip!