Het seksleven van Bill en Alice Harford (Cruise en Kidman) heeft een historisch dieptepunt bereikt (en zoals U in de tabloids uitvoerig kon lezen, niet alleen in de film, nvda). Op een avond is Alice zodanig stoned dat ze haar man bekent dat ze tijdens het vrijen seksuele fantasieën heeft over compleet onbekende mannen. Bill, arts van beroep, kan de gedachte moeilijk van zich afschudden, en gaat op een zoektocht hoe ver hij kan gaan met zijn vrouw te bedriegen, telkens op het randje af. Hij beleeft een wilde nacht met o.a. een bezoek aan een prostituee, terwijl zijn vrouw denkt dat hij nog bij een dodenwake is, maar telkens kan hij zich nog op het laatste ogenblik inhouden. Wanneer hij op het hoogtepunt van de avond door toedoen van een oude studiekameraad zich de toegang weet te verschaffen tot een high-society orgie dat het midden houdt tussen een vrijmetselaarsbijeenkomst en een derderangs pornofilm, wordt hij betrapt, en kan hij maar ternauwernood zijn vel redden omdat één van de dames in het gezelschap vòòr hem spreekt. De dokter wordt kordaat de deur gewezen, met een sterk ontradende boodschap om zich niet verder in te laten met wat hij gezien heeft. U mag zelf raden of hij zich aan die boodschap stoort.

Ik weet dat ik hier alle Kubrick-fans op mijn nek ga krijgen, maar ik ga toch eerlijk mijn mening over de film schrijven. Eyes Wide Shut is geen slechte film, maar is alles behalve een meesterwerk. Het scenario rommelt hier en daar maar wat aan en mist tempo. Kubrick heeft wel zijn best gedaan om alles stijlvol en fotogeniek in beeld te brengen, maar heeft mijns inziens te veel concessies moeten doen aan de inhoud, én door zijn artistieke stijl de film ruim een half uur te lang gemaakt in verhouding tot de inhoud. En wat blijft er dan over als we de buitenste laag van cinematografie er af pellen? Een spannende erotische thriller? De elastiek in mijn onderbroek spant méér. Een diepgaand psychologisch drama? Een constante obsessie van Cruise's personage voor seks is helaas niet genoeg voor diepgaande Freudiaanse psychoanalyse, en wat dat betreft vervalt het scenario af en toe in gezwets. Af en toe een komische noot, dat wel (zoals de scène met de kostuumverhuurder), maar door de serieuze ondertoon van de film - of dat zou toch de bedoeling moeten zijn - zijn de grappige fragmenten eerder gekunsteld, en passen derhalve in het geheel als een tang op een varken. Bovendien lijkt het einde gepikt uit een melige weekeindfilm. Vòòr de film spreekt dan weer de bij wijlen intrigerende soundtrack, een mengeling van de voor Kubrick typerende klassieke werken met werk van eerder avant-gardistische, meer psychedelische inslag, altijd wel goed bij de betreffende scènes gekozen.

BEELD EN GELUID

De 5.1-geluidstrack van deze DVD is zeker okee te noemen. Tijdens de orgie-scène gaat de LFE zelfs zodanig te keer dat de ramen er van trilden (echt waar!), en desondanks is de dialoog goed in evenwicht met de achtergrondgeluiden. Vooral de muziek komt levendig en zuiver tot uiting. Het probleem bij deze DVD zit 'm bij het beeld: niet alleen is dit in Fullscreen-formaat, maar daarbij komt ook nog eens een constant flikkeren van het contrast, vooral duidelijk zichtbaar bij de donkerdere scènes, en dit doet op de duur zelfs wat pijn aan de ogen.

EXTRA'S

Qua extra's kunnen we niet anders dan deze DVD een dikke onvoldoende meegeven. De DVD bevat drie interviews, één met Cruise, één met Kidman, en één met Steven Spielberg, waarbij de relevantie van die laatste ons ontgaat, vermits Spielberg met de productie van deze film niets te maken had. We weten intussen wel dat Stevie een fan van Kubrick was, maar om hem dan op alle DVD's te laten opdraven? De interviews zijn overigens ondertiteld in het Engels maar niet in het Nederlands. Dan zijn er nog twee TV-spots van elk 30 seconden, en een paar menuschermen die ondersteund worden door beelden uit de film. Je zou haast niet geloven dat een gerenommeerde maatschappij zoals Warner, die ons ook films als The Matrix bieden, een DVD met een dergelijke technische imperfectie op de wereld loslaten. Het zij zo...

CONCLUSIE

Eerder een film voor liefhebbers van Kubricks werk, Nicole Kidman's blote kont, of beiden natuurlijk, maar toch geen onverdeeld succes. Ook aan de kassa van de bioscoop liet deze film het afweten, en de status van ultieme schandaalfilm die men rond de film heeft trachten te creëren, lijkt ons eerder ingegeven door commerciële overwegingen, of misschien door het feit dat Amerikanen op dit gebied niet veel gewoon zijn.