FILM
John Sullivan (Jim Caviesel) is een flik met een nogal ongeordend leven. Op een avond activeert hij uit nostalgie de oude amateur-radiozender-ontvanger van zijn overleden vader Frank (Dennis Quaid), een brandweerman die in een pakhuisbrand omkwam. Tot zijn grote verbazing blijkt hij met hem te kunnen spreken; een hoge zonneactiviteit en een aanwezigheid van het aurora borealis maakt het mogelijk dat ze over een tijdsspan van dertig jaar met elkaar in verbinding komen. Vader Sullivan kan zijn oren eerst niet geloven, maar wanneer de aanwijzingen van zijn zoon hem van het fatale ongeluk bij de brand behoeden, is ook hij overtuigd van de werkelijkheid van het vreemd fysisch verschijnsel. Alleen hebben ze, doordat Frank in de brand niet is omgekomen, de toekomst veranderd. Johns moeder, een verpleegster, heeft, doordat ze niet van haar taak is weggeroepen op de avond van de fatale brand, het leven kunnen redden van een patiënt. En dat had ze beter niet gedaan, want achteraf blijkt die een gevaarlijke en tot op heden nog steeds niet geïdentificeerde seriemoordenaar, die de "Nightingale Murderer" wordt genoemd omdat hij verpleegsters vermoordt. En doordat die niet in het ziekenbed is overleden heeft hij in Johns heden niet drie, maar tien moorden op zijn geweten, waaronder Johns moeder. De enige manier om de toekomst terug te veranderen bestaat erin dat John via de radio zijn vader Frank in kennis stelt van elementen van het dossier, waardoor die de moorden van de Nightingale Murderer probeert te voorkomen. Hierdoor trekt Frank ongewild de aandacht van de politie, die menen dat hij tenminste medeplichtig is aan de moorden. En dat is nog niet zo erg, maar de moordenaar heeft ook door dat Frank meer weet dan gezond voor hem is.

Frequency pretendeert een soort van kruising te zijn tussen Back To The Future en Se7en, en wie het gegeven de eerste keer leest, kan de hele opzet misschien bijzonder vergezocht vinden. Dat dit geen belemmering hoeft te zijn voor een goede film, wordt hier ten volle bewezen. Films over tijdreizen en dat soort aanverwanten lopen altijd het gevaar om te verzanden in onwaarschijnlijke plotwendingen om tijdparadoxen en dergelijke te voorkomen - u weet wel, "wat zou er gebeuren als je in het verleden je eigen vader vermoordt". En er zitten inderdaad wat hiaten in het scenario, zoals in veel goeie SF-films, maar regisseur Gregory Hoblit, die totnogtoe vooral zijn sporen heeft verdiend met Amerikaanse cop-shows zoals L.A. Law en NYPD Blue - het is te merken in zijn thematiek en stijl - walst daar elegant omheen. Het verhaal wordt, ondanks het voortdurend heen-en-weergespring tussen 1969 en 1999 toch redelijk lineair opgebouwd, en het voortdurende veranderende verleden voor John Sullivan wordt netjes opgevangen doordat hij op gegeven moment verklaart dat zijn verschillende herinneringen aan de parallelle verledens voor hem moeilijk te onderscheiden zijn, als waren die allemaal slechts een droom. Een mooi en elegant afgewerkt scenario dus, op typisch Amerikaanse wijze gekruid met wat sentimentele jeugdelijke baseball-herinneringen, die gelukkig voor ons Europeanen niet de spuigaten uitlopen, en daarenboven zelfs nog redelijk functioneel in het verhaal worden ingepast. Waar de film het eerste half uur redelijk braafjes is, slaat, eens de Nightingale Murderer ten tonele wordt gevoerd, de sfeer drastisch om, en wordt het een meeslepende en soms grillige thriller, netjes volgens de klassieke regels uitgewerkt maar die toch allerminst te lijden heeft onder voorspelbaarheid. De acteerprestaties zijn beter dan gemiddeld, vooral Dennis Quaid als Frank Sullivan en Shawn Doyle als de Nightingale Murderer zijn voortreffelijk gecast. Frequency mikte niet echt op het grote publiek, maar werd desondanks in de bioscoop vorig jaar een onverwachte hit én één van de publiekslievelingen. We hebben lang op deze DVD moeten wachten; Frequency heeft een zeer lange rental window achter de rug (waarbij de huurversie van de disc vreemd genoeg niet door RCV maar door Dutch Filmworks werd gedistribueerd). Wij zijn denk ik in de Benelux zowat de laatste distributiezone waar deze film in retailversie uitgebracht wordt, maar honger is de beste saus, zeggen ze toch.

BEELD EN GELUID

De disc werd voorzien van zowel een 2.0- als van een 5.1-geluidsspoor, en om eerlijk te zijn verpietert in het 5.1-spoor de dialoog af en toe wat in het achtergrondgeluid en nog meer in de muziek, die overigens van Michael Kamen is, tevens de man achter de soundtrack van X-Men. De ruimtelijke effecten zijn wel erg goed bemeten. De film opent met een spectaculaire scène met een gekantelde tankwagen, die meteen de toon zet voor de rest van de disc. De splitsing van de audiokanalen maakt het geheel lekker realistisch, en de subwoofer is, vooral tegen het einde van de film, zeer actief benut. Alleen zoals gezegd, jammer dat de dialoog soms in de verdrukking komt. Het beeld is over het algemeen mooi scherp met zeer heldere kleuren, wat je bijvoorbeeld erg merkt bij de scènes waarin men het Noorderlicht ziet. Af en toe lijdt het beeld een beetje onder aliasing - let bijvoorbeeld maar eens op de portieren van de wagens, en er is hier en daar ook nog wel een klein compressiefoutje te merken, misschien een stuk of twee op de hele film, maar dan moet je toch al heel attent zijn. En de layer change, die al ongeveer na een half uur in de film optreedt, is toch wel erg opvallend en dus slecht geplaatst.

EXTRA'S

RCV heeft voor deze disc werkelijk zijn best gedaan om een mooie selectie aan extra's toe te voegen. Wat betreft geanimeerde menu's had deze maatschappij al altijd mooi werk afgeleverd (zie ook The English Patient of zo), en dat is op deze release niet anders. De film is voorzien van een commentaartrack van regisseur Gregory Hoblit, die spijtig genoeg niet ondertiteld is, en niet altijd even verstaanbaar. Ook een uitgebreide sectie aan informatie over de cast en de makers is enkel in het Engels. De rest van de extra's zijn echter wél Nederlands ondertiteld, en bieden de disc zeker een meerwaarde, maar we moeten eerlijk zijn en zeggen dat we, wat de ondertitels betreft, nog nooit zo'n klein lettertype hebben gezien op een DVD; gelukkig zijn deze bij de film zelf wél groot genoeg. De meest waardevolle extra is ongetwijfeld de bijna 40 minuten durende documentaire "The Science behind Frequency", waarin ook de visie van de makers inzake de theorieën aangaande tijdreizen wordt toegelicht, en voorgelegd aan enkele ernstige wetenschappers. Ook wordt er dieper ingegaan op het verschijnsel van "ham radio's", waarvan in het post-Internettijdperk moeilijk nog te vatten is wat hun mysterieuze aantrekkingskracht was. De disc bevat vier verwijderde scènes, die netjes van dezelfde graad van afwerking zijn als de film zelf. Dan is er nog een multi-angle-featurette, waarin de verschillende lagen van de computer-geanimeerde openingsscène worden uitgevleesd, en tot slot is er nog een bioscooptrailer voorzien. Zoals klassiek bij RCV-releases bevat de disc ook nog wat promotiemateriaal voor een tiental andere releases (Seven Years In Tibet, Blade, enfin, u kent ze wel), maar het gaat hier niet over trailers, zoals het hoesje verkeerdelijk wil doen geloven. Kommaneukers als we zijn, is dan ook onze voornaamste kritiek dat de informatie op de hoes tamelijk veel fouten en onnauwkeurigheden bevat: de aangegeven speelduur klopt niet, het aangegeven beeldformaat ook niet, de leeftijdscategorie evenmin, de reeds eerder vermelde aanwezigheid van cross-promotionele trailers is foutief, en van de vermelding "De beste scènes zijn los te kiezen", weten we nog altijd niet wat hiermee bedoeld wordt, want een standaard hoofdstukkenindeling is toch niet echt een extra.

CONCLUSIE 
Afgezien van een paar kleinere technische mankementjes is dit toch een eerbiedwaardige release van een merkwaardige film. Laat ons hopen dat deze film, net als bij de bioscooprelease, inderdaad de waardering krijgt die hij verdient. Want Frequency is een eersteklas, onderhoudende en intelligente thriller.