AFTER THE THIN MAN
Bespreking door: Dieter - Geplaatst op: 2005-12-20
After The Thin Man maakt deel uit van de Thin Man Collectie, een box met zeven dvd’s waarin de andere titels The Thin Man, Another Thin Man, Shadow of the Thin Man, The Thin Man Goes Home en Song of the Thin Man luiden. Op het zevende schijfje staat een selectie extra’s.
FILM
Na het succes van
The Thin Man kon een sequel niet uitblijven en dus werden Nick, Nora en hun hond Asta twee jaar later opnieuw op speurderpad gestuurd door studio MGM. Ditmaal speelt de actie zich af aan de andere kant van Amerika, in San Francisco, waar Selma, een nicht van Nora, Nicks hulp inroept om haar verdwenen echtgenoot Robert op te sporen. De man blijkt echter geen doetje te zijn en wil een liefdesrivaal afpersen om zo aan zijn op de klippen lopende huwelijk te ontsnappen. De monetaire transactie is nog maar net achter de rug of Robert wordt neergekogeld. Verdachte nummer één is Selma die op de plaats van de misdaad was op het moment dat het fatale schot werd afgevuurd. Nick en Nora zullen er echter alles aan doen om haar onschuld te bewijzen, tussen de glazen whisky, cognac en gin door.
Dankzij de goede box officeresultaten van het eerste deel uit de filmreeks profiteert
After The Thin Man van een immens verbeterd production design. Waar de debuutprent van Nick en Nora nog gebukt ging onder ongeloofwaardige, kale kartonnen muren, is deze tweede episode gezegend met mooi ingeklede, gevarieerde decors. Bovendien is niet geraakt aan de kern van het succes: de geestige dialogen en de zwarte, alcoholieke randjes aan de humor. Sommige grappen in de film mogen dan al ruiken naar belegen kaas – de letterlijke dijenkletser ‘Walk this way’ is een knap voorbeeld. Ze injecteren de prent tevens met charme en oubollige nostalgie. Het spervuur van goede replieken schiet daarenboven de hoogte in doordat Nora een grotere rol toebedeeld krijgt in
After The Thin Man dan in haar eerste optreden, waar ze er te veel voor spek en bonen bijliep. Om het scenario nóg een complimentje te geven: het centrale mysterie is ditmaal heel wat bevredigender dan in
The Thin Man.
Waarmee we echter ook meteen een heikel punt aanraken: het duurt veel te lang vooraleer de detectiveplot van de prent aangezwengeld wordt. Ruim drie kwartier ver zijn we als eindelijk de cruciale moord gepleegd wordt en Nick en Nora gedwongen zzijn hun speurderneus te gebruiken. De 45 voorafgaand minuten worden vooral gevuld met karakterscènes die ons er zowel aan herinneren hoe de twee protagonisten in elkaar zitten en een korte schets maken van het halve dozijn belangrijke nevenfiguren. Die sequenties zijn doorspekt met humor en er valt op zich niet veel op aan te merken, maar veel bijdragen aan de plot doen ze helaas niet. Wel aangenaam om te zien is hoe hond Asta in dit deel eindelijk de kans krijgt om volwaardig comic relief te verzorgen, vooral in zijn rivaliteit met een andere zwarte blaffer.
De cast van
After The Thin Man wordt opnieuw aangevoerd door William Powell en Myrna Loy. Eerstgenoemde had in episode 1 van de
Thin Man-serie zijn karakter reeds tot in de puntjes geperfectioneerd en bouwt probleemloos voort op die solide basis. Myrna Loy daarentegen maakt een grote sprong voorwaarts in haar vertolking. Sinds haar vorige film is ze geëvolueerd van een onopvallende sidekick naar een eersterangs protagoniste. Haar karakter is veel beter gedefinieerd, ze krijgt de kans zelf het initiatief te nemen en de dialogen die uit haar mond rollen klinken heerlijk ad rem. Maar dé grote ster in de film is iemand die in 1936 nog nauwelijks bekendheid genoot: James Stewart. In een van zijn eerste belangrijke rollen vertoont hij al het gros van de kenmerken die hem enkele jaren later tot een Hollywoodster zouden laten uitgroeien. Zijn charmante verschijning domineert nog niet de scènes waarin hij optreedt, maar de gesofistikeerde klasse is er al. De rest van de cast bestaat uit prima acterende karakteracteurs, wier gezichten alleen al duizend verhalen vertellen. Een smet op de rolverdeling is wel de wijze waarop Chinese nevenrollen op een onaanvaardbaar racistische wijze ingevuld worden.
Samenvattend besluit:
After The Thin Man neemt de succesformule van het eerste deel uit de reeks over en doet er nog een schepje bovenop. Op de meeste vlakken is de prent een verbetering t.o.v. zijn voorganger, hoewel de al te lange aanloop naar het centrale mysterie het geduld van menig kijker op de proef zal stellen. Fans van de
Thin Man-serie beschouwen dit deel echter als het beste en je kan hen geen ongelijk geven.
BEELD EN GELUID
Films van zeventig jaar oud hebben feitelijk niet het recht om er zo goed uit te zien zoals
After The Thin Man hier op disk gepresenteerd wordt. De hoeveelheid grain en printbeschadigingen is tot het minimum herleid, de contrasten spelen perfect de zwart-witfotografie van de prent uit en de scherpte is meer dan degelijk. De mono-audiotrack is niet in elke sequentie even helder en lijdt af en toe onder ruis, maar opnieuw kan je bezwaarlijk van een slechte kwaliteit spreken. Een prima transfer kortom.
EXTRA’S
Alle extra’s op de disks van de
Thin Man-sequels zijn op dezelfde lijst geschoeid: ze bevatten een trailer, een korte zwart-witfilm en een kleurencartoon. De
Trailer (3 min.) is dezelfde die ook al op de eerste disk in de
Thin Man Collectie te vinden was.
How To Be A Detective (9 min.) luidt de toepasselijke titel van de kortfilm waarin op humoristische wijze o.a. frenologie aan bod komt. De cartoon,
The Early Bird And The Worm (9 min.) is dan weer een vrij belerend sprookje dat overeind blijft door de knappe animatie.
CONCLUSIE
After The Thin Man pikt de draad op waar de eerste prent uit de reeks was geëindigd en spint opnieuw een aangenaam verhaaltje dat niet lang blijf nazinderen, maar je als kijker toch ruim 100 minuten zoet houdt. Van alle Nick en Norma avonturen is dit waarschijnlijk het meest entertainende. Beeld en geluid beantwoorden aan de standaard die we van Warner gewend zijn geraakt, terwijl de extra’s klein in aantal, maar groot in plezier zijn.