FILM
Jim Braddock (Russell Crowe) was de rijzende ster aan het boksfirmament en was goed op weg om kampioen te worden in het jaar 1928. Maar tijdens de grote depressie keerde het geluk zich tegen hem. Hij verloor gevecht na gevecht en verbrandde zijn vingers aan de aandelenmarkt. Die tegenslagen leveren Jim, zijn vrouw Mae (Renée Zellweger) en zijn drie kinderen een verblijf op in een bouwvallig appartement met nauwelijks een nagel om aan hun…wel ja, je weet wel. De miserie van onze held bereikt een hoogtepunt wanneer zijn trainer Joe Gould (Paul Giamatti) opvoert als kanonnenvlees voor een allerlaatste wedstrijd. Maar Jim is een vechter, zowel figuurlijk als letterlijk. Tot eenieders verbazing slaagt hij erin de wedstrijd te winnen. De winst leidt tot een voorspelbare remonte waarin hij tegenstander na tegenstander weet te vloeren. Zijn onverwachte einddoel is het wereldkampioenschap boksen in de categorie van de zwaargewichten. Zijn pad naar eeuwige roem wordt echter in de weg gestaan door één obstakel, met name Max Baer.



Het lijkt meer en meer een trend te worden om, bij de verschijning van grote Hollywoodproducties, de aandacht eerder te vestigen op een aantal randverschijnselen dan op de film zelf. Daarbij denken we bijvoorbeeld aan de ontluikende relatie tussen Brad Pitt en Angelina Jolie tijdens de productie van Mr. And Mrs. Smith. Ook Cinderella Man bleef ondanks de vele lovende kritieken niet gespaard van negatieve aandacht toen Russell Crowe gearresteerd werd omwille van zijn uithaal naar de werknemer van een hotel. Zowat iedereen die de film gezien had, was nochtans vol lof, maar toen hij in de zalen verscheen, bleef de verwachte toeloop uit. Een mogelijke verklaring voor dit fenomeen zouden we kunnen zoeken in het feit dat een andere recente boksfilm, nl. Million Dollar Baby, nog te vers in het geheugen van de bioscoopgangers zat. We kunnen alleen maar hopen dat de dvd Cinderella Man de aandacht oplevert, die hij verdient. Regisseur Ron Howard levert immers een voortreffelijk – zij het sentimenteel en cliché - stukje cinema af. Het verhaal draait rond het leven van een bokser en bijgevolg riskeert Cinderella Man een harde vergelijking met films als Raging Bull en Rocky, maar zo'n vergelijking is eigenlijk niet aan de orde. Ondanks de vergelijkbare opbouw naar een climax in de vorm van het ultieme gevecht, concentreert Howard zich meer op de relatie tussen de bokser en zijn trainer dan op de relatie tussen de bokser en zijn tegenstanders. Maar een boksfilm zou geen boksfilm zijn als er geen rake klappen werden uitgedeeld en ook dat weet Howard op een indrukwekkende en meeslepende manier in beeld te brengen.



Daarbij kan de regisseur trouwens rekenen op voortreffelijke acteerprestaties van zijn cast. Russell Crowe neemt resoluut het voortouw in de rol van Jim Braddock. Crowe staat erom bekend zich als geen ander in te leven in zijn rollen en dat is ook nu niet anders. Hij spaarde immers geen moeite om een geloofwaardige vertolking neer te zetten. Zo onderging de acteur een zware trainingsperiode waarin hij meermaals rake klappen moest incasseren. Het ging zelfs zo ver dat hij er op een bepaald moment een zwaar geblesseerde schouder aan over hield. Bovendien moest hij, in tegenstelling tot Robert De Niro voor Raging Bull, aardig wat kilootjes zien kwijt te spelen en dat toont zich duidelijk op het scherm. Wat opvalt aan zijn vertolking is de terughoudendheid waarmee hij ze tot stand brengt. Het is een terughoudendheid die zijn personage siert en die we ook terugvinden in de vertolking van Renée Zellweger, die op haar beurt voor een degelijke ondersteuning geeft in de rol van Mae, de echtgenote van Jim. En dan is er nog Paul Giamatti als Joe Gould, de coach van Jim. Giamatti slaagt erin om zonder zich te laten verleiden door overacting een natuurlijke vorm van acteren neer te zetten. Daarbij krijg je geen moment de indruk dat hij zich echt probeert in te houden tijdens de scènes die zich buiten de ring afspelen.

BEELD EN GELUID
Cinderella Man wordt gepresenteerd met een 2.35:1 anamorfische transfer van uitstekende kwaliteit, die het werk van cinematograaf Salvatore Totino alle eer aandoet. Het beeld bevat behoorlijk wat detail en geniet natuurlijke kleuren. In de wat donkerdere scènes is er een redelijke hoeveelheid grain aanwezig, maar dat sluit vrij goed aan bij de uitstraling van New York tijdens de depressie. Verder valt er geen vuiltje te bespeuren en zijn er geen opvallende sporen van edge enhancement. Voor het geluid heb je enkel de keuze uit een Dolby Digital 5.1 track die de nadruk op de voorste kanalen legt. Daardoor komen de dialogen netjes tot hun recht, maar blijven de liefhebbers van het surroundgeweld een beetje op hun honger zitten. De film biedt nochtans meermaals de mogelijkheid om die kanalen te gebruiken tijdens de verschillende boksscènes. Desondanks is dit een puike audiopresentatie.



EXTRA'S
Het bonusmateriaal op deze uitgave is dun bezaaid. Fanatiek als we zijn, konden we het dan ook niet laten om eens een kijkje te nemen naar het aanbod aan de andere kant van de oceaan. Tot onze grote spijt moeten we alweer vaststellen dat onze Amerikaanse concullega’s voorzien worden van een veel aantrekkelijker pakket dan onszelf. De dvd wordt daar weliswaar uitgegeven door Universal, maar dan nog… De Amerikaanse dvd liefhebbers hebben de keuze uit een "gewone" uitgave, die op zich al meer extra’s bevat dan de Beneluxversie, en een Collector’s Edition, die er nog een schijfje bijdoet. De Beneluxuitgave beperkt zich tot slechts 2 extra's:

Deleted scenes (22 min.)
Zes verwijderde scènes met een introductie en optioneel audiocommentaar van regisseur Ron Howard. Het gaat hier niet zozeer om verwijderde scènes, maar eerder om verkorte scènes. Toch geeft dit een interessante blik op de aanpak van de regisseur aan de montagetafel.

Ringside seats (9 min.10)
Discussie tussen schrijver Norman Mailer een drietal heren van het productieteam bestaande uit regisseur Ron Howard, producer Brian Grazer en schrijver Akiva Goldsman. Hun gesprek wordt doorspekt met fragmenten uit het echte gevecht tussen Max Baer en James Braddock.



CONCLUSIE
Niet iedereen zal het eens zijn met een positieve beoordeling van Cinderella Man. Het gaat tenslotte om het eeuwenoude verhaal van een opklimmende underdog en de makers laten het niet na om alle sentimentele trucjes uit hun hoge hoed te toveren. Maar hoeft dat noodzakelijk negatief onthaald te worden als je de kans krijgt om te genieten van een voortreffelijke regie aangevuld met uitstekende acteerprestaties? Kijk je louter naar de verkoopcijfers, dan lijkt het antwoord op die vraag een volmondig ja. Uw dienaar is echter van mening dat deze film een tweede kans verdient. De dvd biedt een degelijke beeld- en geluidskwaliteit, maar schiet flink tekort op vlak van extra's. Hopelijk beseft de verdeler dat ook en kunnen we in de toekomst alsnog genieten van een uitgave die kan concurreren met het Amerikaanse aanbod.