FILM
The Portrait Of Dorian Gray van Oscar Wilde verscheen voor het eerst als boek in 1890. Het verhaal gaat over een jongeman die zijn ziel aan de duivel verkoopt in ruil voor een eeuwige jeugd. De Nederlandse vertaling (door de vrouw van Louis Couperus) lag al in 1893 in de winkels. De eerste filmversie van het vreemde verhaal bereikte de bioscoop in 1910 als Dorian Grays Portraet van de Deense regisseur Axel Strom, een versie die (nog) niet op dvd beschikbaar is. De tot nog toe meest succesvolle versie leverde de Amerikaanse regisseur Albert Lewin in 1945 met Georges Sanders en Donna Reed. Andere versies die tussen 1910 en 2005 werden gedraaid hadden vaak moeite om het publiek te bekoren.

Oscar Wilde's beklemmende roman The Portrait Of Dorian Gray is geen makkelijk te verfilmen boek. De sfeer en de karakterisering van hoofdfiguur en antagonist die het boek zijn volle kracht geven, blijken op het witte doek moeilijk te portreteren. De meeste regisseurs maken van het boek van Oscar Wilde een pure horrorfilm met de nadruk op de negatieve aspecten van de beide personages, zonder uit te leggen wat er allemaal aan de hand is. Het resultaat is meestal een vrij oppervlakkige en teleurstellende bewerking van een grote klassieke roman uit de wereldliteratuur.

Jammer genoeg is er ook geen goed nieuws te melden over Dorian, de Brits-Canadese poging van regisseur Allan A. Goldstein om een modern en eigentijdse versie van het beroemde boek te maken die in Amerika onder de titel Pact With The Devil in de zalen is gebracht. Wellicht is het de figuur van Malcolm McDowell (A Clockwork Orange), de man met de scherpe en slepende stem, die nog voor een zekere belangstelling voor deze productie heeft gezorgd, want ondanks een batterij van 8 producers en/of co-producers is het team achter deze film er niet in geslaagd om een interessant script uit het boek te distilleren en te verfilmen. Malcolm McDowell (Henry), ondertussen oud en grijs geworden, leren we kennen in de studio van een fotografe tijdens een fotosessie met een bekend model. Louis (Ethan Erickson), een goed ogende interim-medewerker, trekt zijn aandacht. Henry maakt van hem in no time een topfotomodel, een star. Vervolgens wordt er een portret geschilderd van Louis. Bij de presentatie van het resultaat, spreekt die de wens uit voor altijd jong en aantrekkelijk te mogen blijven. Henry – ondertussen zijn manager – verzekert hem dat het schilderij de lidtekens van ouderdom en verval zal vertonen als Louis met hem daarover een contract afsluit. En zo gebeurt. De volgende 18 jaar leeft Louis erop los, met drank en drugs, en gaat zich regelmatig te buiten aan geweld en vrouwen. Henry volgt het allemaal van op een afstand en stuurt bij indien nodig. Op het schilderij achter de spiegel bekijkt Louis af en toe het resultaat van zijn wilde leventje en dat is niet fraai.

In Wilde's versie van The Portrait Of Dorian Gray is Henry de duivel. Over Malcolm McDowell wordt dat niet met zoveel woorden gezegd, maar zijn gave om in te grijpen in de levensloop van Louis, lijkt wel in die richting te wijzen. Telkens wanneer Henry ingrijpt toont de regisseur ons nachtelijke straatbeelden en de lichten van snelle auto's, maar Henry hoeft zich niet te verplaatsen, die verschijnt daar waar Louis het te bont maakt. Over het waarom van al die uitspattingen komt de toeschouwer jammer genoeg weinig te weten. De escapades van Louis nemen steeds grotere afmetingen aan, maar het psychologisch proces dat aan de basis ligt van zijn gedrag wordt nooit belicht. Dorian moet vooral niet moeilijk worden en dat wordt deze film ook nooit. Voor inleving in de personages en medeleven met hun leed is er totaal geen interesse. Dorian is vrijblijvend en nietszeggend.

BEELD EN GELUID
Dorian baadt in felle kleuren en speelt zich af in strakke decors. De regisseur maakt overvloedig gebruik van wit licht in de flashbacks en slaagt er perfect in om de sfeer van de jaren '80 op te roepen met kapsels, kleren, decorstukken, etc. De op dvd overgeschreven versie is van goede kwaliteit, zonder vuil of beschadigingen. Het geluid, o.a. de soundtrack van Larry Cohen, een Franstalige Canadees van geboorte, bevat alle clichés die men van dergelijke films verwacht. Het geluid staat in stereo met een behoorlijk surround-effect.

EXTRA'S
Deze dvd bevat de Originele Bioscooptrailer en nog een aantal Andere Trailers.

CONCLUSIE
Dorian van de Brits-Canadese regisseur Allan A. Goldstein is een tegenvaller: het verhaal heeft weinig om het lijf, er is nauwelijks enige inspanning geleverd om de toeschouwer bij het verhaal en het drama van de hoofdfiguur te betrekken en de uitdieping van de karakters is quasi onbestaand. Zonder de medewerking van Malcolm McDowell, die naar verluidt nog altijd op zijn gage wacht, had de film wellicht nooit enige aandacht getrokken. Een tegenvaller over de hele lijn.