CHASING AMY
Bespreking door: Serge - Geplaatst op: 2001-01-03
FILM
Regisseur/scenarist Kevin Smith brengt ons de derde film in zijn New Jersey-trilogie. Na het opmerkelijke Clerks (1994) en het minder geslaagde Mallrats (1995), laat hij Chasing Amy (1997) op ons los, een grappig geschreven love story.
In de hoofdrollen herkennen we (de indertijd minder bekende) Ben Affleck als striptekenaar Holden McNeil. Jason Lee vertolkt de rol van zijn goede vriend Banky Edwards. Samen tekenen en schrijven ze de cult-comic Bluntman And Chronic. Tijdens een stripbeurs maken ze kennis met striptekenares Alyssa Jones (Joey Lauren Adams), met wie Holden het goed kan vinden. Hun collega Hooper (Dwight Ewell), die trouwens in het begin van de film een grappige uiteenzetting geeft over racisme in
Star Wars, nodigt hen uit op een avondje in een club. Holden is tot over zijn oren verliefd op Alyssa en hij is bijgevolg een beetje blind voor de situatie rondom. Banky heeft al gauw door dat ze in een lesbische bar terechtgekomen zijn. De kijker kan al raden waar dit naartoe leidt. Tijdens een romantische song die Alyssa zingt, denkt Holden dat die speciaal voor hem is. Hij gaat er helemaal in op en geniet met volle teugen. Maar dan volgt de ontknoping en de teleurstelling voor Holden die de grond onder zijn voeten voelt wegzakken (de reactie van Jason Lee is hilarisch, let goed op zijn gelaatsuitdrukking).
Nadien volgt er een bijzonder grappige scène die een hommage brengt aan
Jaws (aldus Kevin Smith tijdens de audiocommentaar). Maar Holden wil snel naar huis en kan zich niet neerleggen bij het feit dat Alyssa lesbisch is. De volgende dag echter staat Alyssa aan zijn deur en geleidelijk aan worden ze vrienden. Voor Holden wordt het meer dan dat, voor hem is het liefde. Hoe dit afloopt gaan we uiteraard niet verklappen.
Chasing Amy is een leuke film met openhartige en grappige dialogen, en met een boodschap: leer je medemens te aanvaarden zoals hij/zij is. Geen tranerig einde deze keer, maar een slot dat je het gevoel geeft dat alles uiteindelijk toch in z'n plooi kan vallen.
BEELD EN GELUID
Wat beeld en geluid betreft waren we niet helemaal onder de indruk. De film wordt dan wel gepresenteerd met een anamorf 1.85:1-beeldformaat, echt kwalitatief goed is de transfer niet. Je merkt af en toe wat krassen en vuiltjes, maar het beeld is in hoofdzaak zeer korrelig. Tijdens sommige scènes heb je zoveel grain dat het storend werkt; de meeste scènes vertonen gelukkig minder grain en sommige scènes zijn zelfs helemaal schoon waardoor ze ook mooier ogen. De film werd opgenomen op 16mm wat veel verklaart. Detail en contrast blijven gedurende de film op een meer dan bevredigend niveau.
De film komt op dvd met een Dolby Digital 5.1-audiotrack die onder de middelmaat presteert. De mix is niet echt evenwichtig en focust voornamelijk op het middenkanaal. Tijdens de film blijven dialogen over het algemeen duidelijk en verstaanbaar. Soms klinken ze echter te luid waardoor we het volume van onze center speaker moesten bijstellen. In de scène waarin Alyssa de microfoon ter hand neemt en haar nummer zingt, klinkt het geluid nogal gedempt. Daar zou je nochtans verwachten dat er volop gebruik wordt gemaakt van de 5.1-mogelijkheden. Jammer genoeg is dat niet het geval. Het gebruik van de surrounds is beperkt tot slechts enkele scènes.
EXTRA'S
In het departement extra's krijgen we de gebruikelijke bijdragen. Vooreerst is er een video-introductie door Kevin Smith, speciaal gemaakt voor deze dvd. Voorts is er een audiocommentaar met regisseur/scenarist Kevin Smith, acteurs Ben Affleck en Jason Mewes, producent Scott Mosier, co-producer Robert Hawk, Miramax staflid Jon Gordon en View Askew historicus Vincent Pereira. De commentaartrack is ingedeeld in hoofdstukken (waarbij we verschillende foto's te zien krijgen) en heeft een video-inleiding door de hele groep. We horen grappige anekdotes en verhalen en gedurende de hele film blijft het leuk om te luisteren. Tien verwijderde scènes met telkens een introductie van Kevin Smith, Ben Affleck, Jason Mewes en producent Scott Mosier maken ook deel uit van de extra's, alsook enkele outtakes (bloopers). Ten slotte zijn er nog de bioscooptrailer en kleurenbalken om je televisie correct af te stellen.
CONCLUSIE
Chasing Amy is een grappige en spitsvondige film die je zeker moet zien, op dvd gepresenteerd met een middelmatige beeld- en geluidskwaliteit, maar met enkele interessante extra's.