FILM
Since de première van The Motorcycle Diaries op het Amerikaanse Sundance Festival begin 2004, heeft de Mexicaanse filmacteur Gael García Bernal de wind in de zeilen. Op minder dan twee jaar is hij uitgegroeid tot Hollywoods best bewaarde geheim. Bernal begon z'n carrière in Mexicaanse tv-series en kreeg in 2000 van z'n landgenoot Alejandro González Iñárritu de hoofdrol aangeboden in Amores Perros. Niet veel later stond hij op de set bij Alfonso Cuarón voor Y Tu Mamá También (2001). De rol van Ernesto Guevara in een regie van Walter Salles zorgde voor de internationale doorbraak van de 26-jarige acteur. Pedro Almodóvar zocht Bernal vervolgens aan voor de hoofdrol in La Mala Educación (2004), de Franse Eternal Sunshine Of The Spotless Mind-regisseur Michel Gondry castte hem als Stéphane in zijn niet onverdienstelijke The Science Of Sleep (2006) en Alejandro González Iñárritu zette Bernal opnieuw in de kijker in zijn productie Babel. Tussendoor speelde Gael García in een aantal Mexicaanse films en stond hij op de set van John Marsch voor de opnamen van de low budget-productie The King, een film die noch in Europa, noch in de U.S.A. kon rekenen op een volkstoeloop in de zalen. Ten onrechte, want qua scenario en acteerprestaties behoort The King tot de betere films die recent in het thriller- en suspensegenre het daglicht zagen. Gelukkig is er het dvd-formaat om de productie een tweede leven te gunnen.



Op de dag dat Elvis Valderez (Gael Garcia Bernal) eervol ontslagen wordt uit de Amerikaanse marine na een diensttijd van drie jaar, neemt hij de bus naar Texas, bezoekt bij aankomst gauw een hoertje om in de stemming te komen en koopt bij een dealer in het stadje Corpus Christi een tweedehandse Mercury Cougar XR7 uit '69. Hij huurt een chalet in een goedkoop bungalowpark en als blijkt dat z’n voorraad dollars afschrikwekkend geslonken is, neemt hij een baantje aan als bezorger in een pizzazaak. Elvis is 21 jaar oud, gedisciplineerd door het strikte leven aan boord en gaat op zondagochtend in Corpus Christi op zoek naar zijn vader. Op weg naar de kerkdienst van de Baptisten ontmoet hij de 16-jarige Malerie (Pell James) en wordt op slag verliefd. Father David Sandow (William Hurt) op zijn beurt is onaangenaam verrast wanneer Elvis na de dienst op hem toe stapt: ik wilde u even gedag zeggen, mag ik u omhelzen?, waarop de predikant aarzelend ingaat en zegt: sorry, maar ik ken je niet. Elvis vertelt hem over zijn moeder Yolanda die de man die voor hem staat vroeger gekend heeft. Dat is lang geleden, zegt David, ik heb nu vrouw en kinderen. De vragende blikken van zijn vrouw Twyla (Laura Harring), zoon Paul (Paul Dano) en dochter Malerie beantwoordt hij even later met korte zinnetjes: hij wil lid worden van onze gemeenschap., en dan: ik verbied jullie om met die kerel om te gaan. In de achteruitkijkspiegel ziet hij de witte Cougar in de andere richting wegscheuren.



The King is het soort film waarin de regisseur de toeschouwer in een vroeg stadium het duivels grondplan van zijn scenario toont dat bepalend zal zijn voor de voortgang van zijn verhaal en dat hij zolang mogelijk voor zijn hoofdpersonages (of sommigen van hen) verborgen houdt. John Marsch maakt van de kijker een schuldige voyeur, medeplichtig aan misbruik van vertrouwen, misleiding en incest, zonder hem de mogelijk te bieden in te grijpen of de betrokkenen te waarschuwen voor het onheil dat op ze afkomt. Wanneer Elvis de dag na de ontmoeting met father Sandow zijn sjieke oldtimer voor diens deur parkeert om dochter Malerie uit te nodigen voor een ritje, weet de goede verstaander hoe laat het is. Even twijfelt het jonge meisje nog en denkt aan de waarschuwing van haar vader om bij Elvis uit de buurt te blijven, dan vindt ze zijn voorstel wel aantrekkelijk en gaat overstag. Als kijker krimp je in elkaar en wil je iets doen, haar waarschuwen: denk aan wat papa heeft gezegd, Malerie!, maar het is al te laat, want hoe onschuldig en ongevaarlijk Elvis er ook moge uitzien, het lichtje dat James Marsch soms heel even in een zeer nadrukkelijke close up in zijn ogen legt, zegt het allemaal: hier hebben we van doen met een vastberadenheid die slachtoffers gaat maken. Het verbaast dan ook nauwelijks dat Elvis het dreigement van Maleries broer Paul, student en aanhanger van de anti-Darwinistische Intelligent Design-theorie, na een nachtelijk verboden bezoek aan Maleries kamer in de wind slaat en maatregelen treft om uitlevering te voorkomen.

Vanaf het prille begin van de film bouwt James Marsch de spanning voorzichtig op en schept een benauwende sfeer die na de confrontatie van Elvis en Paul ondraaglijke afmetingen aanneemt. Father Sandow, de man waarom het Elvis allemaal te doen is, houdt de regisseur zoveel mogelijk buiten beeld. David Sandow weet van niks. Die is vooral met zijn kerk bezig en later – na een eerste schokkende ontwikkeling in de film – met een pijnlijk rouwproces en een geloofscrisis. Elvis blijft de kalmte zelf en met dezelfde discipline van altijd zorgt hij er voor geen sporen na te laten. Ondertussen krijgt hij Malerie helemaal in de hand, vrijt dagelijks met het jonge meisje en laat haar geloven dat hij van haar houdt. Malerie zwijgt dus wanneer ze hoort hoe de vork aan de steel zit en vraagt god om vergeving voor haar vriend. Die vergeeft uiteindelijk alle zonden, is wat Elvis van haar leert en gezien Maleries vader het hoofd is van de plaatselijke Baptistenkerk, is wellicht vergiffenis voor om het even welke zonde mogelijk in deze naïeve gemeenschap, met oprecht berouw als ultieme glijmiddel.

Met een perfect gevoel voor pathos en suspense manoeuvreert James Marsch vervolgens zijn film naar een onafwendbaar dramatisch crescendo. De wending die scenarist Milo Addica (Birth) aan het verhaal geeft is – gezien de onwetendheid van Sandow – bijna logisch, maar is een nachtmerrie voor Malerie. We leven in zonde, zegt ze, maar Elvis heeft er alle vertrouwen in, want die speelt nog met een ultieme oplossing om de monsterlijke situatie in de hand te houden.



BEELD EN GELUID
Om het contrast tussen actie en decor zo goed mogelijk uit te buiten, situeert James Marsch zijn film in een keurige en nette omgeving. De kerk, het huis van de Sandows, de prachtige tuin met een overvloed aan bloemen en kleuren, het doet op geen enkel moment vermoeden dat er hier sprake is van een zeer gewelddadig en verraderlijk plot. De buitenopnamen hebben natuurlijke kleuren, in de straatscènes verbleekt door een alles verschroeiende zon. De scènes in het park en bij het moeras zijn verzadigd, donkerder, met donkergroen en een drukkende lucht. De interieuropnamen zijn bruinachtig en beige, ranzig en claustrofobisch in Elvis' armoedige chaletje, opgewekter en luchtig in de kerk en het huis van de Sandows. De gebruikte master is vrij van ongerechtigheden met een goed zwart/wit-contrast. Het geluid in een 5.1-versie klinkt bijzonder goed, met de stemmen vooraan in het midden en een stevige surround, opzwellend tijdens de gewelddadige scènes.

EXTRA'S
De dvd bevat de Originele Bioscooptrailer, een paar interessante Verwijderde Scènes, één Repetitiescène en een Commentaarband met de regisseur en de scenaristen (niet ondertiteld).



CONCLUSIE
The King van regisseur James Marsch is een benauwende en zenuwslopende thriller op een vrij eenvoudig scenario. Gael Garcia Bernal is hier op z'n best als de goedogende en ongevaarlijk lijkende Elvis, een jonge kerel met een duivels plan dat hij ondanks een aantal onvoorziene gebeurtenissen zeer precies ten uitvoer brengt. William Hurt, weliswaar in een kleinere rol, levert een superbe prestatie als de briljante, rancuneuze en goedgelovige predikant, zonder van zijn rol een karikatuur te maken. Naast hem zorgen ook Pell James, Paul Dano en Laura Harring voor een geloofwaardige en sterk presterende cast.