FILM
Het waargebeurde verhaal van de Rothenburg-kannibaal is ondertussen welbekend. Maar toch zullen we nog even het uitermate schokkende verhaal van Cannibal, die op de beruchte feiten gebaseerd is, uiteenzetten:

We schrijven 2001. Rothenburg, een klein en betekenisloos stadje in Duitsland, is het toneel van een gruwelijk liefdesverhaal. Een homoseksuele man zoekt op contactsites naar 'vlees', oftewel personen die zich vrijwillig willen laten verorberen. Uiteraard stuit hij op enorm veel afkeer en slaagt hij er niet in om een 'slachtoffer' te vinden. Maar dan op een dag krijgt hij contact met iemand die bereid is om op zijn verzoek in te gaan. De man bereid alles piekfijn voor en wanneer de twee elkaar eindelijk ontmoeten ontspint er zich een passionele en ruwe sekspartij. Daarna besluiten ze over te gaan naar "de volgende stap". De kannibaal laat zijn slachtoffer een papier ondertekenen waarin hij verklaart volledig in te stemmen met de gang van zaken(!). Na het slachtoffer te hebben verdoofd, castreert de man zijn feestmaal en bakt nadien het geslachtsdeel. Nadien wordt het slachtoffer als een beest geslacht en worden de diverse lichaamsdelen ingevroren om op latere tijdstippen op te eten.

Het was zo klaar als een klontje dat in dit hallucinante ware verhaal een schokkende film zit. Buiten deze op digitale video geschoten onafhankelijke productie van Marian Dora, kwam ook regisseur Martin Weisz - bekend van The Hills Have Eyes 2 - op de proppen met een film van de Rohtenburgkannibaal. Deze film is bij ons uitgebracht onder de titel Rothenburg (2006). De beide films zijn overigens ten strengste verboden in Duitsland.

Marian Dora heeft een hele boel goede bedoelingen met Cannibal. Dora wil de kannibaal en zijn slachtoffer niet als krankzinnige moordenaars afschilderen, maar helaas door wat arty-farty uit de hoek te willen komen bereikt de regisseur het omgekeerde en zodoende komen de twee toch over als perverse mafkezen! Dora probeert weliswaar een 'eerlijk' portret te maken van de passie tussen beide karakters, maar onder de noemer horror of entertainment vallen voor ons geen scènes van twee lelijke uitgezakte mannen die in hun flikker lopen te ravotten in een pittoresk wei. Het is net in deze onnozele 'liefdes'-scènes dat Dora, met behulp van overigens behoorlijk slechte acteurs, er een beetje een farce van maakt. Net wanneer we Cannibal dachten te buizen, gaat de film radicaal een ander richting in en krijgen we in bijna documentaire stijl de schokkende gebeurtenissen te zien. De speciale effecten zijn érg realistisch en overtuigen over de hele lijn. Je zit werkelijk geschokt te kijken en net wanneer je maag zich dreigt om te draaien tovert Dora enkele knappe sfeerscènes te voorschijn. Ook duiken er dan geen beschamende dialogen meer op, maar krijgt de perverse en uitermate brutale horror volledig vrijspel, horror die zelfs de meest ervaren horrorkijker uit zijn lood zal slaan. Cannibal is zeker en vast geen spek voor ieders bek, maar fascinerend des te meer. Check it out if you dare!

BEELD EN GELUID
Het anamorfisch uitgevoerde 1.85:1-beeld ziet er wat gammel uit door de aanwezigheid van wat grain, ruis en soms overbelichte kleuren. Maar gezien het feit dat het hier om een erg goedkope horrorfilm gaat, is het hen vergeven. Diepte en detail zijn meestal voldoende en zodoende is alles goed te volgen. De goedkope 'feel' geeft de film overigens een extra ranzig randje! De Dolby Surround 2.0-track klinkt bevredigend, met goed verstaanbare Engelse dialogen voorzien van een dik Duits accent. Spectaculaire spreiding moet je uiteraard niet verwachten, maar de muziek komt nog goed door. Hier en daar steekt er wel wat lichte ruis de kop op.

EXTRA'S
De originele bioscooptrailer, die direct een goed beeld van de film geeft en vier korte underground horrorfilmpjes van Marian Dora. We zetten ze even op een rij:

- Cadavericon (12 min.), Geen echt verhaal maar we krijgen te zien hoe een lijk opgemaakt wordt. Het ziet er allemaal héél echt uit, maar de zin ervan ontgaat ons.

- Caribbean Sunrise (3 min), Kort maar krachtig!

- Provokation (16 min.), Een extreem ziek en expliciet filmpje dat een 'snuff'-sfeertje uitademt. Het gaat over een man die zich geprovoceerd voelt door zijn vrouw en totaal door het lint gaat. Het gaat er beestachtig aan toe en ondanks de korte speelduur is dit énkel maar geschikt voor mensen met stalen zenuwen en dito maag. We hebben al véél gezien, maar dit gaat ver!

- Scène van Marian Dora voor Ulli Lommel's BTK Killer (7 min.), behoorlijk grimmig folterfilmpje met in de hoofdrol een naakte vrouw, een geslacht varken en een resem hongerige honden.

Het siert de maatschappij dat ze dit soort zeldzame korfilms mee op de dvd heeft gezet!

CONCLUSIE
Marian Dora's Cannibal is een schokkende, maar vooral vreemde film die niet iedereen even leuk zal vinden (en dan hebben we het niet alleen over de erg realistische horrorscènes!). De film zal hoe dan ook niemand onberoerd laten! De dvd, uitgebracht door De Filmfreak, heeft een gezien het bronmateriaal bevredigende beeld- en geluidskwaliteit. Maar de kers op de taart zijn de zeldzame kortfilms, waar wij meer van onder de indruk waren dan van de hoofdfilm.