FILM
Drie jonge vakantiegangers staan gepakt en gezakt klaar voor de vakantie van hun leven. De jongelingen willen enkele weken gaan trekken in de Australische woestijn. Onderweg bezoeken ze Wolf Creek, een enorme krater die duizenden jaren geleden werd veroorzaakt door een meteoriet. Op een nacht krijgen ze echter autopech en vanaf dan verandert hun droom in een ware nachtmerrie...

De debuterende Greg Mclean zet in Wolf Creek met de prachtige locaties en bijpassende muziek onmiddellijk de juiste toon. Terwijl de drie vrienden de tijd van hun leven hebben en de kijker voldoende de tijd krijgt om te investeren in de personages en hun karakter, geeft de desolate Australische achtertuin al een enorm gevoel van nakend onheil weer. Je gelooft als kijker dan ook dat je echt verloren kan geraken in het robuuste - doch mooie gebied - en dit draagt enkel maar bij tot de geloofwaardigheid van de film. Mclean pakt daarbovenop nergens uit met overdreven filmische kunstjes, maar blikt het geheel in met ijzersterke hand en slaagt erin om de film ondanks het lage budget de production value en realisme mee te geven. Je zou het bijna niet geloven dat het zijn debuut is!

Het punt dat tegen de film kan gebruikt worden is de relatief trage eerste helft van de film. Deze is volledig opgebouwd rond de karakterontwikkeling van de drie personages en dit geeft - zoals eerder al aangehaald - de kijker de ruime tijd om deze te leren kennen. En wanneer de Australische cineast dan eindelijk de spanningsboog abrupt en letterlijk gewelddadig aanschroeft komt dit aan als een slag van een voorhamer.

Het acteerwerk is dik in orde en geloofwaardig, met op kop de briljant vertolkte en ijzingwekkende Mick Taylor (door John Jarratt). Wolf Creek is niet zomaar bevolkt met stereotypische horrorpersonages en Greg Mclean zwiert de clichés van het genre geregeld lekker door elkaar. Zijn realistische aanpak en 'down to earth' stijl geven de horrorfilm een voyeuristisch tintje mee. Wolf Creek bevat vanzelfsprekend een boel sadistisch geweld, maar gelukkig pakt Mclean nergens zomaar uit met gratuit geweld omdat het goed verkoopt. Dus ondanks dat het op het eerste zicht lijkt dat de prent thuishoort in hetzelfde straatje als foltersuccessen als Saw en Hostel probeert Mclean er steevast zijn eigen draai aan te geven. Op deze manier is de spanning gewaarborgt en slaagt de man erin om zelfs de meest doorgewinterde horrorfan te schokken. Een absolute must!

BEELD EN GELUID
Het anamorfisch uitgevoerde 1.85:1 beeld heeft een goede scherpte en een prima contrast. De heldere en volle kleuren ogen realistisch en de zwarttinten zijn solide. Diepte en detail zijn dik in orde, zodat ook de donkere beelden prima te volgen zijn. De gebruikte print is vrij van storende oneffenheden en buiten hier en daar wat minieme filmgrain valt er weinig te klagen. De Engelse Dolby Digital 5.1-track klinkt warm en ruimtelijk, met zuivere en steevast verstaanbare dialogen die netjes uit de centerspeaker komen. De sfeervolle filmmuziek komt goed tot zijn recht en de vele klanken en geluidseffecten zijn mooi geplaatst. De subwoofer zorgt voor de nodige ondersteuning en ruis is niet aanwezig. Er is trouwens ook een Engelse DTS-track aanwezig op het schijfje, die op zijn beurt iets meer ruimte en detail bevat.

EXTRA'S
De Amerikaanse bioscooptrailer en cross-promotional trailers van Dragon Tiger Gate, Feast en Slow Burn.

CONCLUSIE
Wolf Creek, ofte het debuut van Mclean is een absoluut schot in de roos en is volgens ons voorbestemd om uit te groeien tot een moderne horrorklassieker. Helaas zijn er geen noemenswaardige extra's toegevoegd, maar de beeld en geluidskwaliteit is dik in orde dus deze mag - weliswaar tegen een zacht prijsje - in geen enkele horrorcollectie ontbreken!