Actie, drama, komedie, romantiek, sciencefiction, thriller,… Ridley Scott schijnt er zijn doel van te hebben gemaakt om zowat alle mogelijke genres te tackelen. Een gangsterfilm mocht natuurlijk niet ontbreken in dat lijstje en dus krijgen we American Gangster voorgeschoteld.

 

Frank Lucas (Denzel Washington) en Richie Roberts (Russell Crowe) zijn elkaars tegenpool in de drugsoorlog die Harlem dreigde in te nemen in de jaren ’70. Terwijl Roberts de arm der wet vertegenwoordigt, eist Lucas de rol van kingpin in de drugshandel op. Ondanks die tegengestelde positie vertonen beide personages heel wat gelijkenissen. Hun hypocrisie gaat schuil achter een zogenaamde integriteit die ze hoog in het vaandel dragen. Roberts haalt zich de afgunst en het wantrouwen van een corrupt politiekorps op de hals omdat hij een grote som geld aangeeft die hij en zijn partner ontdekken. Op zijn professionele houding valt weinig aan te merken, maar zijn privéleven is een puinhoop. Zo is hij niet vies van romantische avontuurtjes en laat hij zowat alles en iedereen behalve zijn zoon in de kou staan. Dat resulteert in een strijd om de voogdij tegen zijn ex-vrouw (Carla Gugino). Lucas daarentegen gaat prat op zijn status van toegewijde family man. Hij koestert zijn vrouw (Lymari Nadal), verhuist zijn familie van de armoede in North Carolina naar de rijkdom in New York en vergezelt zijn moeder elke zondag zonder uitzondering naar de kerk. Zijn trots over Harlem straalt hij uit door zo veel mogelijk terug te geven aan de gemeenschap die hem zo welgezind is. Tegelijkertijd is hij verantwoordelijk voor de verspreiding van het kwalijke drugsvirus dat de ondergang dreigt te betekenen voor de omgeving waar hij zo veel van houdt. Zonder enige blijk van schroom slaat hij dag aan dag munt uit de miserie van anderen.

 

De twee kemphanen houden er hun eigen manier van werken op na. Roberts distantieert zich van de corruptie die ondertussen zowat is uitgegroeid tot de standaard. Na zijn aanvaring met zijn departement, krijgt hij de kans om zijn eigen drugsteam uit te bouwen. Het zijn niet de kleine garnalen die hem interesseren, maar zij die verantwoordelijk zijn voor de introductie van de zuiverste heroïne die de stad ooit heeft gekend. Lucas is vastberaden om de toevoer aan de bron te onderscheppen. De maffia heeft zich jarenlang beziggehouden met de verkoop van minderwaardige, veelvuldig versneden heroïne die bovendien vaak gestolen en terug verkocht werd door de politie. In tegenstelling tot zijn mentor Bumpy Johnson (Clarence Williams III) is Lucas niet van plan om zich afhankelijk te maken van anderen. Hij richt zich rechtstreeks tot de bron en onderhandelt maandenlang in de jungle van Thailand. Ondertussen maakt hij gebruik van de infrastructuur van de Vietnam-oorlog om duizenden kilo’s zuivere, onversneden heroïne naar de Verenigde Staten te smokkelen. Het product dat hij aanbiedt, staat bekend als “Blue Magic”, is drie keer zo krachtig als de doorsnee heroïne en wordt verkocht voor de helft van de prijs. Lucas doet er dan ook alles aan om met zijn lucratieve zaak buiten het bereik van de radar te blijven.

 

Waar heel wat andere films in het genre zich vooral concentreren op het kat-en-muisspel tussen goed en kwaad, volgt American Gangster een ander concept. De twee hoofdpersonages zijn zich voor het merendeel van de film niet bewust van elkaars bestaan. Pas naar het einde toe komt het tot de onvermijdelijke confrontatie. Die aanpak neemt enerzijds wat spanning weg, maar voegt die op een bepaalde manier weer toe. De titel doet misschien anders vermoeden, maar van overdreven veel actie kunnen we de film niet beschuldigen. Actiescènes zijn schaars, maar krachtig. Helaas resulteert dat niet helemaal in de impact en de intensiteit die we van een film als deze verwachten. Op het acteerwerk valt weinig aan te merken. Beide hoofdrolspelers stonden eerder al tegenover elkaar in Virtuosity en doen meer dan genoeg om die confrontatie te overtreffen. Toch lijkt de balans naar 1 kant over te hellen. Crowe levert iets minder intensiteit dan we van hem gewoon zijn en dat maakt het wat moeilijker om ons in te leven in zijn personage. Roberts laat met momenten een wanhopige indruk en wordt constant overklast door Lucas. De vertolking van Denzel Washington is een stuk meeslepender. Alles wat zijn personage zegt en doet, komt uiterst berekend over. Dat is mede te verklaren door het feit dat Lucas er constant voor moet zorgen om niet op te vallen. Washingtons teruggehouden acteerwerk reflecteert die houding perfect. Zijn charme en charisma wekken zelfs een bepaald vorm van sympathie en medeleven op voor een persoon die vreselijke misdaden op zijn geweten heeft. Wanneer hij dan toch uitbarst, komt dat een stuk explosiever over. Ook de aanwezigheid van Josh Brolin in de rol van een corrupte politieagent gaat ons niet onopgemerkt voorbij. Zijn carrière zit in de lift en dat is mede te danken aan vertolkingen zoals hij ze hier neerzet.

 

Maakt dat alles van American Gangster een onvoorwaardelijke aanrader? Niet noodzakelijk. De personages, het verhaal, de stijl,… het zit allemaal goed in elkaar, maar mist een zeker je ne sais quoi. Van grove fouten is er absoluut geen sprake, maar het komt wat te gestroomlijnd en berekend over.

Net zoals de HD-DVD, die eerder op de markt verscheen, bevat deze Blu-ray zowel de theatrical als de extended cut. Bij de HD-DVD loste men dat op door beide versies apart op de schijf te zetten. Enkel de theatrical cut was toen beschikbaar in high definition. De Blu-ray lost dit probleem een stuk eleganter op via seamless branching zodat we van beide versies in high definition kunnen genieten. De 1.85:1-beeldtransfer hanteert de VC1-codec, maar levert geen plaatje dat ons omver blaast. Dat is wellicht te wijten aan de look die Ridley Scott nastreeft. Close-ups ogen indrukwekkend en bevatten bijzonder veel detail dat verloren gaat wanneer de camera uitzoomt. Het kleurenpalet is gedesatureerd en neigt naar de grijze kant met een levenloze indruk als resultaat. We hadden bovendien wat meer filmkorrel in beeld verwacht van een film die zo’n grauwe sfeer uitstraalt. De DTS-HD Master Audio-geluidstrack brengt het er een stuk beter van af en maakt uitstekend gebruik van de beschikbare kanalen. Dat resulteert in een rijke en ruimtelijke geluidservaring die je volledig opslorpt.

 

Deze Blu-ray bevat behoorlijk wat bonusmateriaal te beginnen met Universals exclusieve U-Control features die in dit geval de extended cut voorzien van korte interviews en beelden achter de schermen die je picture-in-picture kunt bekijken terwijl de film speelt. My Scenes laat je toe om een bladwijzer te maken van je favoriete scènes. Zo kun je een persoonlijke scene selection samenstellen. De theatrical cut is voorzien van audiocommentaar door schrijver Steven Zaillian en regisseur Ridley Scott. Beide commentaren zijn apart opgenomen en netjes gemonteerd zodat er geen ongemakkelijke stiltes ontstaan. Het commentaar komt wat traag op gang en is over het algemeen vrij droog, maar heeft toch wat te bieden, mede dankzij de technische inbreng van Ridley Scott. Volgende op het appel is de uitgebreide feature Fallen Empire: Making American Gangster. Deze extra heeft een speelduur van maar liefst 78 min. en kan in zijn geheel of in 6 aparte delen bekeken worden. Er komen heel wat onderwerpen aan bod gaande van het waargebeurde verhaal achter de film en het problematische verloop van dit project tot kostumering, locaties, casting en nog veel meer. Case Files zijn een aantal fly-on-the-wall opnames. Twee van de drie segmenten spelen zich af tijdens de preproductie. Dit laat ons onder andere toe om een conference call bij te wonen tussen Ridley Scott, Steve Zaillian en de echte Richie Roberts. Ook krijgen we een zicht op de choreografie van meest intense scène uit de film. Uncovering the Past: The Real Frank Lucas and Richie Roberts is een korte featurette over het ontstaan van de film en de betrokkenheid van de echte Frank Lucas en Richie Roberts. Beide heren komen daarbij zelf aan het woord. Vervolgens komen we aan bij de eerder standaard en meer promotionele extra’s. Dateline NBC: First Look en The BET Special: Making of zijn stukjes die op televisie verschenen. Hip Hop Infusion gaat in op de aanwezigheid van een aantal notoire rappers die er blijkbaar geen probleem mee hadden om te improviseren voor de camera. Deleted scenes mogen natuurlijk niet ontbreken, maar bieden weinig toegevoegde waarde. Het bonusmateriaal wordt afgerond met 2 music videos en de bioscooptrailer.

 

Een sterk verhaal, goed acteerwerk, een passend tempo en ga zo maar door. Er valt heel wat goeds te vertellen over American Gangster, maar komt het niet wat te uitgekookt over? Hier en daar is er wel een hoekje af, maar ook dan maakt de film een uiterst berekende indruk. De visuele stijl leent zich niet meteen tot een overdonderende high definition-beeldtransfer. Over de geluidskwaliteit en het bonusmateriaal zijn we meer dan tevreden.