FILM
Underworld: Rise Of The Lycans vertelt ons de voorgeschiedenis van de eeuwenoude vete tussen de vampiers en de Lycans, een soort van weerwolven, waarin in de oorspronkelijke film Underworld al herhaaldelijk op gezinspeeld werd. De leider van de vampiers, Viktor (Bill Nighy) houdt al sinds jaar en dag Lycans als slaven. Wanneer ze door een speciale halsring worden bedwongen, kunnen ze niet meer transformeren tot weerwolf, en tenzij d'r weer eens een legertje nieuwe slaven wordt aangevoerd die door de beet van een Lycan er zelf in één dienen getransformeerd te worden, krijgen de weerwolven van de vampiers veel slaag en weinig eten. De Lycanleider Lucian (Michael Sheen) neemt echter bij een aanval van zijn soortgenoten zijn halsband eraf met een speciale, zelfgemaakte sleutel om zijn meesters te verdedigen. Dit wordt hem echter niet in dank afgenomen, want in plaats van dank u te zeggen, beloont Viktor Lucians aberrant gedrag met een extra pakketje van de zweep, opdat de andere Lycans toch maar best op andere ideeën dan ontsnappen te brengen. Maar waarom zou Lucian zoiets doen als de wezens verdedigen die hij hartsgrondig haat? De reden is simpel, en de oudste uit het boekje: Viktor heeft een knappe dochter, Sonja (Rhona Mitra), en getuige de talrijke smodderscènes in deze film is de liefde wederzijds. Sonja helpt Lucian ontsnappen, die prompt een half legertje van zijn soortgenoten mobiliseert tot iets wat een leger moet voorstellen. Viktor is niet van de vergevingsgezinde soort, en wanneer hij Lucian terug gevangen heeft genomen, is hij niet te beroerd om zijn eigen dochter voor de ogen van haar geliefde lekker te bakken te zetten in het zonnetje (vampiers en zonlicht, u raadt al waarschijnlijk het smakelijke chemische effect dat daaruit voortvloeit...)

Patrick Tatopoulos neemt met deze derde film, die het sluitstuk moet vormen voor de Underworld-trilogie, de fakkel over van Len Wiseman, die wel tekende voor de vervolgfilm Underworld: Evolution maar net als zijn vrouw Kate Beckinsale, die in de eerste twee delen de rol van vampirella Selene op zich nam, verstek liet gaan. Als we een lijstje maken van de acteurs die in de franchise te zien zijn, en eventjes de archiefbeelden niet meerekenen, is Bill Nighy de enige acteur die in alledrie de films te zien is: in Underworld Evolution is het maar in een korte inleidende scène, in deze film krijgt de veteraan weer één van de podiumplaatsen. Dat er een regisseurswissel heeft plaatsgevonden is alvast aan de film zelf op geen enkel ogenblik te merken. De film is alleszins zijn voorgangers waard, wat je van dit soort derde deel-producties die nog nét iets te lang in de cinema hebben gedraaid om als DTV-release bestempeld te worden, een zeldzaam goed is. Het is natuurlijk een gokje: de film vertelt eigenlijk een deel van de geschiedenis die in deel één is verteld, en we weten dus perfect hoe één en ander gaat aflopen. Uiteraard moest de cast het zonder Kate Beckinsale doen, want haar personage komt logischerwijs in een prequel niet voor. Het gat in de cast wordt perfect opgevuld door de ondergewaardeerde Rhona Mitra, die vuurwerk veroorzaakt in elke scène die ze met Michael Sheen mag delen.

Ook deze derde Underworld-film kan je nog best omschrijven als een MTV-versie van Shakespeare, waarin zaken als oude vetes en verboden liefdesaffaires centraal staan, maar waarin de grafische expliciteit van de door de lucht vliegende afgehakte hoofden en ledematen natuurlijk Shakespeare in het niet doet verbleken. D'r beginnen na drie films wel wat storende continuïteitsfoutjes in de plot te zitten - waarom er plots twee soorten Lycans zijn is niet helemaal duidelijk, en wie nu eigenlijk de stamvader van de Lycans is, Lucian of William, ook niet. De continuïteitsfouten kunnen echter even goed op rekening van Underworld: Evolution geschreven worden, die alleszins aan de mythologie rond de geschiedenis van de vampiers en de Lycans minder bijdraagt dan deze Rise Of The Lycans. De enige echte rare zet is dat één van de hoofdpersonages op het einde van de film redelijk grafisch afgeslacht wordt, maar toch zijn meer dan dodelijke wond probleemloos overleeft, voor geen andere goede reden dan dat 'ie in de originele film, die zich na deze Lycans afspeelt, terug moet meedoen.

Maar inhoudelijk is er toch niet al te veel in te brengen tegen Rise Of The Lycans. Het is een waardige prequel waarin de postmodernistische context van de vampiers weliswaar weggelaten wordt maar die in een middeleeuwse setting even vrolijk verder blijft werken wanneer de UV-kogels vervangen worden door pijl en boog. Het is natuurlijk een voordeel dat een deel van de originele cast terug zijn rol kan hernemen. Michael Sheen en Bill Nighy zijn in de opbouw van de Underworld-wereld toch twee essentiële bouwstenen, en ik zou niet graag gewoon andere acteurs in hun rol gecast zien. Rhona Mitra heeft op gebied van dramatische ondertoon aan haar rol meer te bieden dan Kate Beckinsale, en het enige echte minpuntje aan de film is de iets te korte speelduur. De sfeer zit bij de film echter goed, en de film zit niet overladen met clichés over vampieren en weerwolven, maar probeert van het prille begin zijn eigen weg te vinden, wat ik alleen maar kan goedkeuren. D'r is echter na deze drie delen nog ruimte voor een vierde deel, waarin nog bepaalde verhaallijnen hangende zijn; er gaan geruchten dat die ook nog op stapel staan. Als dat zo is, laat ons dan hopen dat er even veel zorg wordt aan besteed als aan dit deel.

BEELD EN GELUID
Voor een film die ei zo na in het direct to video-circuit terechtkwam heeft de disk wel dezelfde royale behandeling gekregen dan zijn twee voorgangers. Het beeld is donker en doorspekt met blauwe tinten, maar het contrast in de lichtarme omgeving (vampiers en zonlicht mixen niet goed) is zeer goed, en er valt veel detail waar te nemen in de massieve setpieces en in de rijkgeorneerde kostuums. De compressie is prima, en in de vele vechtscènes met snelle camerabewegingen vallen er geen ghosting-artefacts of iets dergelijks op te merken. De druppels bloed die uit de diverse gehele of gedeeltelijk afgehakte hoofden spat zijn bijna te tellen. D'r is ook erg weinig grain te zien in de film, waardoor het geheel een goeie, diepe, realistische indruk maakt. Alleen bij de finale slag tussen vampiers en Lycans is het iets te goed merkbaar dat deze laatste CGI-wezens zijn. De Dolby TrueHD-track brengt een mooie atmosteer naar voor, waarin ruimte is om met de surrounds uit te halen telkens er twee of meerdere erfvijanden slaags geraken, maar het is wel allemaal een beetje van hetzelfde, met weinig gevoel voor variatie. Alles schokt en vibreert wel wanneer het nodig is. Het sound design is echter duidelijk van goedkopere makelij dan bij de eerste twee films.

EXTRA'S
De Blu-ray is voorzien van een audiocommentaartrack, ingesproken door regisseur Patrick Tatopoulos, producent en regisseur van de vorige twee films Len Wiseman, uitvoerend producent James McQuaide en producenten Richard Wright and Gary Lucchesi; merkwaardig voor een "goedkopere" direct to video-sequel is dat dit gezelschap wél effectief samen is gekomen om de track op te nemen, en deze niet in elkaar is gepuzzeld uit allerlei opnames achteraf. De heren zitten niet door elkaar te praten, wat al veel is, en hun bijdrage is toch van die aard dat je er het Underworldverse beter door gaat begrijpen, wat uiteindelijk toch de bedoeling was. De Picture-in-picturetrack Behind the Castle Walls lijkt wat op de U-controlfeaturettes die we al eens op Universal-releases terugvinden. In een venstertje binnen de film krijg je onder meer commentaar van cast en crew, weetjes over de productie en stukjes conceptueel artwork te zien. De interactieve kaart Lycanthropes Around the World somt het resultaat op van het wereldwijde weerwolf-spotten doorheen de eeuwen. Je krijgt verschillende legenden over weerwolven voorgeschoteld. Dan volgen er drie featurettes. Underworld: Rise of the Lycans: From Script to Screen (9 min.) lijkt in vele opzichten op de andere, bijna hetzelfde genaamde featurettes op de vorige twee films uit de setie. The origin of the feud (20 min.) geeft nog eens een overzicht van de onderlinge relaties tussen de verschillende personages: misschien is deze vooral nuttig als het een tijdje geleden is dat u Underworld of Underworld: Evolution heeft gezien. "Recreating the dark ages: The look of Underworld: Rise Of The Lycans (13 min.) is misschien nog het meest substantiele van de drie, met daarin een kijkje achter de schermen van het productiedesign en de speciale effecten. We vernemen hier onder meer dat Patrick Tatopoulos zijn sporen reeds heeft verdiend door zijn bijdragen aan de speciale effecten in de eerste twee films, en dat hij voor deze film uiteraard moest vervangen worden omdat hij gepromoveerd was naar de regisseursstoel. Er volgt tenslotte nog een videoclip van William Control "Death club" (4 min.), wat cross-promotionele trailers en een BD Live-link

CONCLUSIE
Voor een derde deel te zijn in een niet al té bekende franchise scoort Underworld: Rise Of The Lycans meer dan behoorlijk. De Blu-ray is technisch prima.