FILM
De steenrijke archeologe Lara Croft (Angelina Jolie) reist de wereld rond om te voorkomen dat het genootschap der Illuminati een artefact in handen zou krijgen waarmee ze de tijd kunnen controleren. Een belangrijke aanwijzing zit verborgen in een klok die de vermiste vader Croft (Jon Voight) heeft verborgen op zijn monumentaal kasteel. Lara wordt pas helemaal pissed off wanneer een Illuminatus, Manfred Powell (Iain Glen) en een concurrent-grafrover, Alex West (Daniel Craig) proberen om de klok te stelen en daarbij het stijlvolle interieur van Lara aan flarden schieten. Met behulp van haar butler Hillary (Christopher Barrie) en Bryce (Noah Taylor) een computernerd die in een kampeerwagen op haar domein woont en allerlei futuristische gadgets voor haar in elkaar schroeft - maar wonderwel geen greintje seksuele interesse schijnt te hebben in Lara's voluptueuze verschijning - doet Lara in deze film weinig anders dan op een bijzonder coole motorfiets rijden, knokken als een vent en al glimlachend de éne na de andere patroon afvuren op nagenoeg alles wat beweegt.




Op het gedreun van pompende technomuziek wordt de natte droom van alle nerdy gamers ter wereld waar en kruipt Angelina Jolie in de 90-60-90-maten van 's werelds meest geadoreerde computerbabe Lara Croft. De Croft-franchise is ontstaan uit de reeks Tomb Raider-spellen, een redelijk intelligente first person shooter waarbij puzzelspelletjes de hoofdmoot uitmaken. In de reeks spellen is het hoofdpersonage een chique aristocrate die liever dan de hele dag op haar mansion thee te drinken al eens een riotgun onder de arm neemt en een Egyptische tempel gaat plunderen, op zoek naar verborgen kunstschatten en daarbij al eens een monster omlegt. Buiten het feit natuurlijk dat de bevallige Lara kreunt en zucht terwijl je haar als een marionet kan controleren door een vingervlug hanteren van de Control en de PageUp. Dat miss Croft daarbij gekleed is in een niets aan de verbeelding overlatend paar hotpants en een tank top, misschien met hier en daar als afwisseling een nauwsluitend duikpak, is mooi meegenomen. Computerspelletjesfabrikant Eidos is er intussen niet armer op geworden, want voor de aanvang van de franchise stond het bedrijf financieel op een paar centimeter van de afgrond. De charismatische Lara Croft spreekt zowel mannen aan (om de voor de hand liggende redenen) als vrouwen, voor wie de vrijgevochten avonturierster met de twee grote Uzi's zowaar een feministisch icoon is geworden dat de klassieke rollenpatronen meer doorbreekt dan de hele Dolle Mina-beweging bij elkaar geschraapt. We twijfelen eerlijk gezegd een beetje of Angelina Jolie zich ook met een paar eenvoudige toetsen laat bedienen.




De keuze voor Jolie was niet dadelijk de eerste, een hele serie rondborstige fotomodellen waaronder actrice Rhona Mitra en zelfs ei zo na een goedgeconserveerde oma als Demi Moore werden door Eidos als Lara Croft gecast voor een schare aan promoties, maar de keuze viel uiteindelijk op de redelijk atletische Angelina Jolie, die er onder meer haar hand niet voor omdraaide om scènes als het bungeeballet zonder stand-in te draaien, en die vloeiend dezelfde halsbrekende toeren kan uithalen als het figuurtje uit de computerspelletjes, zoals tegelijkertijd een saltobeweging maken en de pistolen trekken. Het schieten van een deel van de film op locatie in Cambodja was overigens de incentive voor miss Jolie om samen met haar huidige echtgenoot Brad Pitt te beginnen met het verzamelen van weeskindjes van over de hele wereld, waar ze volgens de vakliteratuur intussen al drie volle albums van heeft verzameld. Ook dateert de film nog uit de glorieuze periode waarin Jolie nog on speaking terms was met haar vader Jon Voight, wat tot een unieke combinatie leidde van een koppel acteurs dat zowel in de film als in het echte leven vader en dochter is.




Regisseur Simon West slaagt erin om de sfeer van de computerspelletjes te behouden, met onder meer exotische tempels en uit het niets opduikende moorddadige standbeelden, en toch iets te produceren wat de interesse van de onverdunde fanbase moet kunnen plezieren, iets waar niet alle verfilmers van computerspelletjes in slagen. Hij weet de actiescènes goed te brengen, en het tempo in de film te houden. Veel diepgang moet je overigens in een prent als deze absoluut niet verwachten in deze shoot'em-up. Het is zelfs zo dat je ongegeneerd nog een blikje bier uit de ijskast kan gaan halen zonder de pauzetoets in te drukken, en nog moeiteloos kan volgen. Regisseur Jan De Bont heeft met zijn sequelfilm Lara Croft: Tomb Raider 2: The Cradle Of Life een betere film afgeleverd, maar essentieel blijft het Raiderverse een cartoon. Netjes gepolijst en strak geregisseerd, maar desalniettemin een cartoon.

BEELD EN GELUID
Noem me maar een nitpicker maar ik vind de beeldkwaliteit van Tomb Raider voor een highdefinitiontitel alles behalve geweldig. De master is gewoon overgenomen van de HD-DVD, en die was al niet dadelijk van referentiekwaliteit. Er zitten scènes bij met een goed contrast en dynamiek, maar de scènes waarin het grijs overheerst en alle bewegingen er vaag uitzien zijn even talrijk. De productie laat hier en daar wat te wensen over, zo ziet het reuzengroot standbeeld van de achtarmige god die Lara aanvalt er uit als wat het waarschijnlijk is, namelijk een vent in een rubberen pak die een afdragertje mag showen uit de Japanse Godzillafilms. De hoeveelheid grain werkt in vele scènes storend. De huidtinten zien er een beetje onderverzadigd uit, behalve in Lara's droomsequenties, waar ze dan net weer wat té fel afsteken. Voor de geluidstrack kan je kiezen uit een eerder vlakke Dolby Digital 5.1-track die erg analoog is aan die op de dvd, of een veel betere DTS HD-track die de overdone film nog wat meer overdo't. De geluidseffecten zijn krachtig en breed gespreid, maar de muziekscore is er soms wat over.




EXTRA'S
De extra's zijn een letterlijke port van de dvd-versie. Moeten we hier blij om zijn of niet? Veel van het materiaal is namelijk puur van promotionele aard en dient geen ander doel dan iedereen die deze Blu-ray gekocht heeft ook zoveel mogelijk cash te laten uitgeven aan de spelletjes. Bovendien is erg veel van het materiaal door de feiten achterhaald, want na de sequel is de franchise zo goed als leeggebloed en Angelina Jolie wordt naar verluid niet echt graag herinnerd aan de films, alhoewel er niets in is gebeurd om je over te schamen. Regisseur Simon West heeft een audiocommentaar ingesproken waarin hij zijn hoofdactrice zowel bejubelt omwille van haar fysiek inlevingsvermogen als bekritiseert omdat het een helluva job is om elke keer Jolie's bonte verzameling aan spuuglelijke tatoeages weg te werken. (Billy Bob Thornton? Get a life!) Digging Into Tomb Raider (25 min.) is een standaard run-of-the-mill productiedocumentaire met een flink pak interviews en filmfragmenten. Crafting Lara Croft (7 min.) geeft toelichting bij de nogal vrij voor de hand liggende casting van La Jolie, en de acht kortfilmpjes The Visual Effects of Tomb Raider (20 min.) en The Stunts of Tomb Raider (9 min.) spreken voor zichzelf, alhoewel de bungeesprong van Jolie eigenlijk (onevenredig) veel aandacht krijgt. Voor wie nog nooit van het spelletje Tomb Raider heeft gehoord biedt Are You Game? (8 min.) de perfecte introductie, alhoewel de kans vrij klein is dat u in dat geval deze disk in uw winkelwagentje heeft gelegd. D'r zitten ook nog vier verwijderde scènes (7 min.) en een alternatieve openingsscène (2 min.) op de disk, die gek genoeg net dat beetje karakteruitdieping bieden die de film mist. De disk wordt afgesloten met een videoclip (4 min.) van het U2-nummer Elevation, waarschijnlijk het artistieke dieptepunt van het Ierse viertal, en twee trailers.

CONCLUSIE
Er zijn slechtere manieren om uw avond door te brengen dan in het gezelschap van de aristocratische Lady Croft, alhoewel een avondje Tombraideren ook wel voor vertier zorgt. De disk stelt wat teleur qua beeld.