FILM
Centraal in de film staat nieuwslezeres Jenny Lerner (Tea Leoni), die een gouden kans ziet om haar carriere een stoot opwaarts te geven wanneer ze een exclusieve scoop krijgt aangereikt, namelijk dat de minister van financiën geen ontslag heeft genomen omwille van familiale redenen, zoals algemeen wordt aangenomen, maar omwille van overspel. Tot haar grote verbazing vraagt president Beck (Morgan Freeman) haar zelf om de zaak nog twee dagen in de doofpot te laten sudderen; daarna zal er een mededeling volgen, en als wederdienst mag zij op de persconferentie de eerste vraag stellen. De persconferentie loopt helemaal anders dan Jenny verwacht had: de president kondigt aan dat een jonge amateurastronoom, Leo Beiderman (Elijah Wood) en met een sterre­nkun­di­ge, dr Wolf, die in een verkeersongeval is omgekomen, samen een komeet hebben waarge­no­men die binnen een goed jaar de baan van de aarde zal snijden. Een gezamelijk Amerikaans-Russisch initiatief is intussen op poten gezet, en vanuit een gloednieuw ruimtestation zal een team van experts, onder leiding van ex-maanreiziger Spurgeon Tanner (Robert Duvall), een landing op de komeet uitvoeren, en deze door atoomexplo­sieven proberen te herleiden tot hapklare brokken. Uiteraard mislukt dit plan, en erger nog, in plaats van een heel grote komeet (Wolf-Beiderman) is deze nu gesplitst in een grote (Wolf) en een kleinere (Beiderman).

De president heeft echter een tweede plan achter de hand: vlak voor de impact, zal een totale atoomaanval vanop de Aarde gelanceerd worden om de kometen tot gruis te herleiden. Voor het (erg waarschijnlijke) geval dat dit niet zou werken, worden er bovendien in oude mijnsites verblijfplaatsen ingericht, waarin alle plant-en diersoorten voor de fatale schok zouden moeten behoed worden. Als niet alle mensen de schok zouden overleven, dan zou toch de mensheid in zijn geheel moeten overleven, en daarom worden er willekeurig een klein miljoen Amerikanen door het lot aangeduid om voor de fatale crash plaats te nemen in de schuilkelders. Omdat niet iedereen gelukkig is met deze regeling (zo worden 50-plussers per definitie uitgesloten van de loting, omdat die niet meer kunnen "kweken"), breken er rellen uit. De rest van de film focust op twee families, die elkaar niet kennen, en hoe zij met het nakende einde van de wereld in het reine komen. Een van de geselecteerde gelukkigen is journa­lis­te Jenny Lerner. Ze leeft in onmin met haar vader Jason (Maximilian Schell), omdat die hertrouwd is met iemand die haar zus had kunnen zijn. Wanneer haar moeder verneemt dat mensen van haar leeftijd geen kans maken op uitloting, beneemt ze zichzelf van het leven, waardoor Jenny haar vader nog meer dan ooit verwijt dat hij nooit van haar of van haar moeder gehouden heeft. Een andere gelukkige is Leo Beiderman, de ontdekker van de komeet, die intussen een lokale beroemdheid is geworden. Hij en zijn ouders mogen plaats nemen in de Ark, maar Leo wil ten allen prijze zijn vriendin Sarah (Leelee Sobreskii) meenemen. Ze trouwen nog snel, en gebruik makend van zijn bekendheid probeert hij ook gedaan te krijgen dat Sarah's ouders mee mogen. Dit mislukt echter, en Leo moet kiezen tussen zijn ouders of zijn vriendin.

Deep Impact is qua opzet een stuk wetenschappelijk meer onderbouwd dan Armageddon, dat ongeveer tegelijkertijd uitkwam, en waar deze laatste overloopt van de adrenaline en patsers zoals Bruce Willis en Ben Affleck nog maar eens de wereld mogen gaan redden, speelt Deep Impact meer in op het sentiment. Alhoewel: een tearjerker en een rampenfilm in één! Origineel wilde Steven Spielberg een moderne versie maken van de klassieker When Worlds Collide, maar omdat het concept van twee botsende planeten helemaal geen suspension of disbelief zou kunnen opwekken, en omdat rond dezelfde tijd de komeet van Shoemaker-Lévy in botsing kwam met de planeet Jupiter, ontstond het idee om de botsing niet met een andere planeet, maar met een asteroïde te laten plaatsvinden. Alhoewel regisseur Mimi Leder (Pay It Forward) met het verhaal vooral een gevoelige snaar tracht te raken, bevat de film nog meer dan voldoende actie en speciale effecten om de liefhebbers ervan op genoeg lekkers te trakteren. Nog een verschil met Armageddon is dat Leder een merkelijk ernstigere cast bij elkaar heeft gezocht, met in een glansrol Morgan Freeman als de president van de Verenigde Staten, wijs en vooruitziend. Ook het team dat middels de Space Shuttle gaat proberen de komeet tot ontploffing te brengen met een handjevol atoomwapens, bestaat in deze film niet uit een bende losgeslagen boorwerkers, maar uit eerder nuchtere, droge en afgeborstelde wetenschappers en beroepspiloten. Wat de film wel een beetje doet ontsporen is de te pas en te onpas bovendrijvende religieuze ondertoon aan de vooravond van de grote vernietiging, die nog maar eens uitgaat van het eigen grote (Amerikaanse) gelijk, en het einde van de film, waar je feitelijk niet weet of je nu blij moet zijn of janken, is een beetje té melig. Toch heeft Deep Impact zeker zijn verdiensten, niet in het minst qua spektakelfilm.

BEELD EN GELUID
Dit is door de beugel genomen een mooie release voor een ietwat oudere titel. In het 2.40:1-beeld zijn de schaduwen soms misschien een klein beetje té licht uitgevallen, en er is een klein beetje grain waar te nemen, maar dit is zeker en vast een klasse hoger dan de standaard-dvd. De kleuren neigen wat veel naar het rood, waardoor de huidtinten niet 100 % natuurlijk overkomen, maar dat wordt goedgemaakt door details in de textuur, bijvoorbeeld in de close-ups van Morgan Freeman en van de astronauten aan boord van de Space Shuttle. Wat vooral een pluspunt is, is dat dit een mooie heldere beeldtransfer is. De Dolby TrueHD 5.1-soundtrack klinkt in de achterkanalen levendig en fris, er is aandacht besteed aan bijvoorbeeld de mechanische bijgeluiden in het ruimtestation, en de erg op strijkers steunende soundtrack heeft baat bij het ontbreken van PAL-speedup. Met zaken als explosies en gierende helikopters wordt spaarzaam omgesprongen, en het geheel klinkt nergens overdreven.

EXTRA'S
De extra's van de special edition werden overgenomen. Eerst en vooral is er is een enkel Engels ondertitelde audiocommentaartrack van regisseur Mimi Leder en speciale effecten-man Scott Farrar. We vernemen onder meer dat het oorspronkelijk de bedoeling was om een film van 3 uur te maken, met nog meer nadruk op de ontwikkeling van de karakters, maar het testpubliek liet het afweten. Als tweede in de rij vinden we vier featurettes, of beter gezegd, één featurette die in vier stukken is gehakt, en afklokt op 32 minuten. Preparing for the End (9 min.) maakt een inschatting of het gegeven van de film realistisch is, en er worden enkele wetenschappers voor de camera gehaald die daar hun zegje over doen. Daarnaast wordt getoond hoe regisseur Mimi Leder en de leden van de cast bij het project betrokken werden. Making an Impact (12 min.) toont ons de creatie van de speciale effecten, zoals de gigantische vloedgold. In Creating the Perfect Traffic Jam (6 min.) gaat het over een andere memorabele scène uit de film, waarin we één van de grootste files aller tijden zijn. In Parting Thoughts (5 min.) vertelt regisseur Mimi Leder over de reacties van het testpubliek en de voortijdige dood van eerste cameraman Dietrich Lohmann. De film sluit af met een vrij nutteloze fotogallerij en twee trailers.

CONCLUSIE
Deep Impact maakt een verschil op Blu-ray: de technische kwaliteit is verbeterd, en vooral het beeld ziet er om te zoenen uit.