REGRETS, LES
Bespreking door: Ellen - Geplaatst op: 2011-01-09
FILM
Mathieu Liévin heeft met zijn vrouw Lisa een architectenbureau uit de grond gestampt in Parijs. Wanneer zijn zieke moeder plots enorm achteruitgaat, keert Mathieu terug naar zijn geboortedorp om bij haar te kunnen zijn. Daar komt hij totaal onverwacht Maya weer tegen en het is meteen duidelijk dat die twee een gemeenschappelijke voorgeschiedenis hebben. Doordat ze beiden stomverbaasd zijn elkaar te zien, vertrekken ze zonder een woord met elkaar te wisselen. Maar dan krijgt Mathieu een telefoontje van Maya waarin ze hem uitnodigt om iets te gaan drinken. Uiteindelijk gaat deze afspraak niet door, maar gaat Mathieu naar het huis van Maya. Hoewel ze beiden een relatie hebben, laait de passie meteen hoog op. Even lijkt het alsof ze zich zonder nadenken in een nieuw avontuur zullen storten en hun oude leven zullen opgeven om samen opnieuw te beginnen, maar dat is niet zo gemakkelijk als het lijkt. Het feit dat hun relatie in het verleden al eens spaak gelopen is, weegt vooral voor Maya zwaar door. Zij vindt het moeilijk om haar vertrouwde leventje vaarwel te zeggen. Terwijl Maya en Mathieu steeds dieper verwikkeld raken in de ups en downs van hun affaire, valt ook hun oude vertrouwde leven uit elkaar. De vrouw van Mathieu, Lisa, vermoedt dat er meer aan de hand is en de goede werking van het architectenbureau lijdt onder hun relatieproblemen. Franck, de partner van Maya, wil verhuizen naar Chili en het lijkt alsof zij bereid is hem te volgen. Mathieu en Maya staan beiden voor een aantal moeilijke keuzes en de angst om daar achteraf spijt van te hebben is erg groot.
Les Regrets is geschreven en geregisseerd door Cédric Kahn. Yvan Attal – die naast
Partir al in heel wat Franse films heeft meegespeeld – werd gestrikt voor de rol van Mathieu. Maya wordt vertolkt door Valeria Bruni Tedeschi. Ondanks het feit dat deze actrice een hele waslijst films achter haar naam heeft staan, is het toch voornamelijk haar jongere zus Carla – oftewel mevrouw Sarkozy – die bekend is.
Les Regrets is een film boordevol passie en emotie geworden. Aan het begin geven Attal en Bruni Tedeschi deze passie schitterend weer, maar tegen het einde van de film wordt het allemaal een beetje teveel van het goede; het wordt te schreeuwerig. Zeker de vertolking van Attal zit, naar ons gevoel, soms op het randje van de overacting.
BEELD EN GELUID
Het beeld is van middelmatige kwaliteit. Er zijn geen fouten of grote tekortkomingen, maar het kan wel beter. Er zijn wel wat donkere scènes in
Les Regrets en die zijn meestal weinig gedetailleerd. Hoewel deze donkere beelden ongetwijfeld zullen bijdragen tot de sfeer van de film, is het toch jammer dat in deze scènes de gelaatsuitdrukking van de acteurs verloren gaan. De geluidskwaliteit is net zoals die van het beeld middelmatig. Het enige dat echt de aandacht trekt is de muziek. De meest herkenbare melodie, die men al hoort tijdens het hoofdmenu en die meermaals tijdens de film herhaald wordt, is er een die blijft hangen.
EXTRA'S
Op de dvd vinden we naast de trailer van Les Regrets ook de making-of. Deze 35 minuten durende reportage is gemaakt door dezelfde filmploeg en biedt een overzicht van een aantal problemen of moeilijkheden die zich voordeden tijdens het filmen.De aparte opbouw van deze making-of is bijzonder goed gevonden. In plaats van ellenlange gesprekken met de regisseur en de cast, zien we beelden van achter de schermen die zijn opgedeeld in acht stukjes: Trop de silence, Trop de bruit, Trop petit, Vraiment trop petit, Trop grand, Trop d’artifice, Trop de réel en Trop d’émotion. In Trop de silence en Trop de bruit zien we dat filmen met absoluut geen achtergrondgeluid (een close-up scène met Yvan Attal) even moeilijk is als filmen met heel veel kabaal op de achtergrond (scène met Valeria Bruni Tedeschi in de boekenwinkel). In Trop petit wordt duidelijk dat ook het decor heel wat aandacht vraagt. Het is immers niet zo evident om alles goed in beeld te brengen. Dit wordt nog duidelijker in Vraiment trop petit waarin de ploeg een scène probeert te filmen waarin Mathieu sms-berichten verstuurd naar Maya terwijl hij door het station wandelt. Het was allesbehalve gemakkelijk om de tekst op het scherm van de gsm scherp genoeg te krijgen. In Trop grand wordt ons een kijkje achter de schermen gegund bij de voorbereiding van de scène in het station waar Maya op de trein stapt en Mathieu haar wil tegenhouden. Voor deze scène waren een heel aantal figuranten nodig, maar met zoveel mensen rekening houden in een druk station vraagt heel wat duidelijke afspraken. In Trop d’artifice en Trop de réel worden de nadelen getoond van zowel werken in een studio voor scènes die moeten lijken alsof ze buiten zijn opgenomen als voor scènes die wel degelijk buiten zijn gefilmd. Het eerste is niet gemakkelijk, maar een zonnige scène filmen terwijl stortbuien en overstromingen het filmschema in het honderd laten lopen is nog moeilijker. In een laatste stukje, Trop d’émotion, zien we hoe Yvan Attal vol gevoel de scène die ze gaan filmen wil voordragen.
Al bij al is deze making-of zeker de moeite om te bekijken. Het opzet is origineel en geslaagd. Enkel jammer dat de hoofdrolspeler Yvan Attal iedere keer aan het woord moet komen en je hem de filmploeg zelfs hoort aansporen om alleen hem te filmen. We hadden graag de andere acteurs ook even aan het woord zien komen. Naast deze extra’s, vinden we ook nog drie trailers voor Lumière-films op de disk, meer bepaald voor
Demain dès l'Aube, Partir en voor Il y a Longtemps que Je t'Aime.
CONCLUSIE
Les Regrets is geen slechte film, maar hij had gerust iets korter mogen zijn. Na een tijdje hadden we het allemaal wel gezien en gehoord en kregen we het gevoel dat we in cirkeltjes aan het ronddraaien waren: zij wil wel, nee toch niet, ja toch wel, etc.