De makers van Dexter hadden hun held ook in elke aflevering van het tweede seizoen met bijlen en messen op moordenaars en verkrachters kunnen loslaten die om één of andere reden ongestraft zijn gebleven of gewoon onvindbaar voor het Amerikaanse rechtssysteem, maar dat doen ze lekker niet. Ze hebben nl. een veel interessantere optie genomen: ze maken van de jager de prooi, want een groepje duikers stoot voor de kust van Miami op de zwarte zakken met menselijke onderdelen die Dexter Morgan er in seizoen 1 aan de zee ter bewaring toevertrouwd heeft. Meteen staan de kranten vol over de nieuwe seriemoordenaar, de zgn. Baaihavenslachter, die schijnbaar minstens 18 moorden achter zijn naam heeft staan. De autoriteiten roepen de hulp in van het FBI, Morgans zusje Debra wordt de rechterhand van de nieuwe sterke man op het politiekantoor en Dexter raakt in paniek: stel dat hij onvoorzichtig is geweest en vingerafdrukken of ander belastend materiaal in de zwarte zakken heeft achtergelaten. De jacht is open en in de loop van 12 nieuwe afleveringen zal Dexter Morgan degene zijn op wie wordt gejaagd en dat ze bij het FBI van aanpakken weten, dat wordt hem heel gauw duidelijk.
 

 

Bovendien zit Dexter midden in een identiteitscrisis, want op het einde van seizoen 1 nam hij een zeer pijnlijke beslissing die sporen nagelaten heeft op z’n ziel. Het heeft alles te maken met zijn jeugdtrauma en de man die hem na de dood van zijn moeder in huis heeft genomen en als z’n eigen zoon opgevoed. Schijnbaar was z’n nieuwe vader niet echt de man die hij zich herinnert en als hij besluit om de zaak te onderzoeken staan hem een aantal onplezierige verrassingen te wachten die z’n persoonlijke crisis alleen maar zullen voeden waardoor hij voor het eerst in z’n leven twijfelt aan de zin en het nut van z’n drang en roeping om te moorden. Bovendien wordt hij nu bijna dag en nacht in het oog gehouden door sergeant Doakes, z’n college op het politiekantoor die meent dat Dexter niet alleen een vreemde snuiter is, maar misschien zelfs een gevaarlijke psychopaat. Bijgevolg beseft Dexter dat hij dubbel voorzichtig moet zijn, want niet alleen het FBI wil hem graag te pakken krijgen, ook Doakes dringt steeds meer z’n privéleven door en lijkt niet zinnens z’n intimidatiespelletje stop te zetten, ook niet na een scherpe opmerking van lt. Maria LaGuerta, z’n directe chef – weer op post na een vernederende desavouering in het vorige seizoen – die hem bezweert Dexter Morgan niet langer te stalken omdat hem dat op termijn z’n baan kan kosten bij een mogelijk klacht van de betrokkene.
 

 

Maar de trigger in seizoen 2 is een misverstand tussen Dexter en z’n vriendin Rita met betrekking tot de internering van haar voormalige echtgenoot wegens drugsgebruik en z’n plotse dood na een gewelddadig incident in de gevangenis. Rita is er achtergekomen dat Dexter de vader van haar kinderen gedrogeerd heeft achtergelaten in een hotelkamer en vervolgens de politie gebeld. Hij viel jullie lastig, zegt Dexter daarover, hij was een gevaar voor jou en de kinderen, een uitleg waarmee Rita kan leven; maar waar kwamen de drugs vandaan?, wil ze graag weten. Dexter verzint iets over een kleine ontvreemding op kantoor, maar Rita gelooft hem niet. Het waren jouw drugs, merkt ze verschrikt op, je bent zelf verslaafd! Dexter laat het misverstand bestaan. Hij heeft wel andere katten te geselen, maar Rita verbindt het voortbestaan van hun relatie met een afkicktherapie, een zgn. 12-stappenproject in een gespecialiseerd centrum, en daar maakt hij kennis met de bloedmooie, maar gevaarlijke Lila die zich al gauw z’n zielsverwante noemt en haar lot met het zijne verbindt.
 

 

Mocht u Dexter – Seizoen 1 een spannende en onderhoudende serie vinden, dan zal Seizoen 2 u beslist ook bevallen, want de spanning neemt zo mogelijk nog een stuk toe en de scenaristen drijven hun hoofdpersonage Dexter Morgan zodanig in de hoek, dat ontsnappen nog nauwelijks mogelijk lijkt. Zeker op het moment dat sgt. Doakes illegaal z’n appartement binnendringt en in de airco z’n allergrootste geheim ontdekt, zit je als kijker aan je stoel geketend, maar ook later, op het moment dat hij plannen maakt om definitief met z’n voormalige – en ondertussen geschorste - collega af te rekenen en Doakes erin slaagt om zich uit de voeten te maken, lijkt alle hoop voor Dexter verloren en houdt alleen het besef dat er na dit seizoen nog minstens twee of drie volgen het bange vermoeden overeind dat het toch nog allemaal goed afloopt. Want de kijker heeft seriemoordenaar Dexter Morgan ondertussen uiteraard in z’n hart gesloten, net zoals de bevolking van Miami die te horen heeft gekregen dat de Baaihavenmoordenaar het schijnbaar alleen op misdadigers gemunt heeft die hun straf op de een of andere manier wisten te ontlopen. De onbekende seriemoordenaar wordt op die manier zowaar een held, maar daaraan beleeft Dexter zelf weinig plezier, want hoe zullen Rita en de kinderen reageren als z’n ware aard ooit aan het licht komt, en Debra, z’n zus, die hem als haar persoonlijke god aanbidt?
 

 

De druk op Dexter Morgan wordt m.a.w. maximaal opgevoerd en dat leidt tot een stresssituatie waardoor hij niet meer helder kan redeneren, z’n doel uit het oog verliest en op het punt staat om zich aan te geven en een op die manier een eind te maken aan een situatie die langzaam aan onverdraaglijk wordt. Z’n openhartige, maar omfloerste gesprekken met Lila van de afkickclub – zij is erin geslaagd om z’n zgn. sponsor te worden – werken die keuze in de hand en pas op het moment dat hij inzicht krijgt in een aantal duistere facetten van haar karakter en geconfronteerd wordt met haar gewelddadige aard, is hij in staat om weer onafhankelijk te denken en te redeneren. Maar Lila is hem te slim af en ontdekt z’n bizarre relatie met sgt. Doakes waaruit ze munt probeert te slaan. Ondanks de sterke en veelzijdige uitwerking van haar karakter zal Lila geen blijver blijken te zijn, doch louter een middel tot een doel en dat is verrassend gezien de ruimte en de aandacht die ze van de scenaristen in Seizoen 2 krijgt. Dexters zusje Debra op haar beurt is na haar ervaringen in Seizoen 1 aan rust toe en die wordt haar door de makers gegund. Zij mag verliefd worden op een oudere medewerker van het FBI en de relatie zal haar sterker en meer volwassen maken zonder dat er sprake is van definitieve consequenties. De jonge politievrouw blijft een aanspreekpunt voor haar oudere broer Dexter op moeilijke momenten en ze levert hem soms ongewild strategisch belangrijke informatie over de FBI-aanpak in de zoektocht naar de Baaihavenmoordenaar, feitelijkheden die hem vaak de nodige voorsprong geven op z’n achtervolgers.
 

 

Sgt. Doakes krijgt van de collega ’s op het politiekantoor in dit seizoen de meest aandacht, maar het zal zijn laatste zijn, want het personage verdwijnt definitief uit de serie, waardoor er ruimte komt voor nieuw bloed naast lt. Maria LaGuerta en sgt. Angel Batista die allebei ook al sinds aflevering 1 van Seizoen 1 van de partij zijn. Het reilen en zeilen op de politiepost is overigens naar de achtergrond gedrongen door de komst van de uitgebreide FBI-staf die alle aandacht naar zich toe trekt, vooral als nieuwe moorden en verdachte verdwijningen mogelijk verband houden met de activiteiten van de Baaihavenmoordenaar. LaGuerta is er helemaal niet gelukkig mee, maar zij is al blij dat ze haar baantje teruggekregen heeft na het debacle van haar voorgangster. Haar nauwe band met sgt. Doakes – die twee hadden ooit een intieme relatie met elkaar – brengt haar voor korte tijd in nauwe schoentjes wegens haar pogingen om z’n onschuld te bewijzen, waaraan de mannen van het FBI totaal geen behoefte hebben. Angel Batista, gescheiden en vader van een dochtertje van een jaar of tien, is een wat meelijwekkende en bij momenten grappige figuur die de serie van humor en menselijke warmte voorziet. Tussen de hardwerkende en serieuze bollebozen op de politiepost is hij degene die steeds opnieuw in probleemsituaties terechtkomt, meestal met jonge en aantrekkelijke vrouwen, en dat is in Seizoen 2 opnieuw het geval, ondanks z’n bewering tegen Dexter dat hij dit keer voorzichtig zal zijn.

 

Ook in dit tweede seizoen is de beeldkwaliteit van Dexter uitstekend, vooral in de donkere scènes die veelvuldig aanwezig zijn, zoals in de nachtelijke scènes in het subtropische moeraslandschap Everglades in het zuiden van Florida. De zwartniveaus zijn zonder meer indrukwekkend terwijl de detaillering overeind blijft. De dagscènes doen opnieuw hun voordeel met het prachtige licht in Miami, waardoor de meeste scènes baden in felle en prachtige kleuren. De zeldzame slachtpartijscènes in seizoen 2 baden in tinten van grijs en blauw en de flashbackfragmenten over Dexters pleegvader worden gedomineerd door geel en rood. De 12 afleveringen zijn ook nu weer verdeeld over vier disks in twee dunne dvd-doosjes. Op een vijfde disk – in een extra doosje - staan de extra’s. De kartonnen hoes die de drie plastic doosjes samenhoudt in bijgevolg dikker dan de vorige keer. De muziek is opnieuw donker en onheilspellend en past uitstekend bij de sfeer die de makers op willen roepen. 
 

In Interview met de Cast (40 min.) krijgt u twee interviews met Michael C. Hall (samen 8 min.) over z’n personage, over de verschillen met het eerste seizoen en de reden van het succes van de serie, over Harry’s code en over de vraag of Dexter veranderd is in het tweede seizoen. Erik King (ruim 5 min.) mag vertellen of Dexter zijn personage Doakes aardig vindt en waarom er sprake is van een conflict tussen beiden. Hij probeert ook het verschil tussen de boeken en de show uit te leggen en een antwoord te bedenken op de vraag of Dexter een held is. Ongeveer dezelfde vragen zijn er voor de rest van de cast: Lauren Vélez (6 min.), C.S. Lee (5 min.), David Zayas (4 min.), Jennifer Carpenter (3 min.), Julie Benz (5 min.) en Kedith Carradione (5 min.). In Victim Slides (3 min.) ziet u nog een keer de scènes over de vijf slachtoffers van Dexter in Seizoen 2, voor geïnteresseerden is er de diareeks Dexter’s Toolkit over de messen, scharen en hakbijlen die Dexter gebruikt om z’n slachtoffers in stukken te hakken en als afsluiter is er een Fotogalerij.
 

Na seizoen 1 waren we helemaal gewonnen voor Dexter, maar met een bang hartje keken we uit naar het vervolg, want dat kon onmogelijk even goed of beter zijn. Maar zie: Dexter – Seizoen 2 lost alle verwachtingen in en nodigt de kijker opnieuw uit voor een dolle rit door het aparte universum van Dexter Morgan, de meest geliefde seriemoordenaar ter wereld! De scenario’s zijn leep en listig, de acteerprestaties gaan van uitstekend tot zeer goed, alleen de bonussectie is een beetje aan de lichte kant, maar ze is een vooruitgang ten opzichte van Seizoen 1.