FILM
Pat Solitano jr. (Bradley Cooper) heeft een lange, lange tijd in het gekkenhuis doorgebracht nadat hij Doug Culpepper (Ted Barba), de minnaar van zijn vrouw Nikki (Brea Bee) in elkaar heeft geramd wanneer hij vroeger van zijn werk terugkeerde en het paar naakt onder de douche betrapte. Hij werd gediagnoseerd met een ernstige bipolaire stoornis, en het is maar omdat hij zijn minimumstraf heeft uitgezeten en zijn moeder Dolores (Jacki Weaver) voor het goede gedrag van haar zoon instaat, dat Pat voortijdig het gesticht mag verlaten. Zijn vader Patrizio sr. (Robert De Niro) heeft net zijn job verloren, leeft enkel voor de sportwedstrijden van de Philadelphia Eagles, en meent dat zijn zoon een soort gelukbrengende talisman is. Hij hoopt met weddenschappen op de uitslagen van de Eagles genoeg geld te kunnen verdienen om daarmee een restaurant te kunnen openen. Maar Pat is nog steeds geobsedeerd door het idee dat het op een dag nog goed zal komen tussen hemzelf en Nikki, die hij niet mag benaderen door een straatverbod, en zowat alles wat hij doet staat in functie van hun "nakende hereniging". Wanneer hij bij zijn vriend Ronnie (John Ortiz) en zijn vrouw Victoria (Julia Stiles) te eten gevraagd wordt, ontmoet hij Victoria's al even labiele zuster Tiffany (Jennifer Lawrence), die net weduwe is geworden en van de weeromstuit is ontslagen omdat ze het ongeveer met iedereen op haar werk heeft gedaan, man of vrouw. Het schijnt goed te klikken tussen de twee, maar Pat wil niet van een vriendschap weten omdat hij meent dat hij daardoor zijn ex Nikki ontrouw is. Wanneer Tiffany beweert dat ze Nikki nog regelmatig ontmoet, sluiten de twee een pact: Tiffany zal aan Nikki Pats brieven bezorgen, op voorwaarde dat Pat haar partner wil zijn bij een danscompetitie waar Tiffany graag aan zou meedoen. Het wankele akkoord houdt stand, maar wanneer Pat daarvoor een wedstrijd van de Eagles moet missen en zijn vader, die net al zijn geld heeft verspeeld door op de verliezende partij te wedden, hem de schuld geeft omdat hij als good luck charm niet daar was waar hij wezen moest, trekt Pat de stekker uit de overeenkomst. Tiffany zet echter een zwaardere troef in: ze beweert dat Nikki naar de danswedstrijd gaat komen kijken, en dat dit dé gedroomde kans is voor Pat om te bewijzen dat hij veranderd is. Dit is natuurlijk een leugentje om bestwil, maar het draait helemaal anders uit wanneer blijkt dat Nikki de avond van de danswedstrijd tegen alle verwachtingen in daadwerkelijk wél aanwezig is.




David O. Russell is niet dadelijk de productiefste regisseur, en sinds Three Kings hadden we niet veel meer van de man vernomen, totdat hij met de atypische romcom Silver Linings Playbook plots weer de aandacht naar zich wist te trekken. De regisseur werd plots Oscarwaardig bevonden, want films over geestesgestoorden doen het nu eenmaal altijd goed bij de Academy, en de bipolaire stoornis van het hoofdpersonage dat Bradley Cooper vertolkt leek gesneden koek. De prijzenkast bleef evenwel nagenoeg leeg, met de notoire uitzondering van het beeldje voor beste actrice, dat verdiend naar Jennifer Lawrence (X-Men First Class, The Hunger Games) ging voor haar rol van de onhandelbare Tiffany. De eerste helft van de film weet Russell duidelijk niet waar hij naar toe wilt, want de obsessieve manier waarop Pat interesse blijft vertonen voor Nikki kan evengoed de aanzet zijn voor een beenharde thriller over stalking. Het duurt dan ook een tijdje - meer bepaald tot aan de danscompetitie - vooraleer de film wat luchtiger van toon wordt, en de film uiteindelijk toch landt. Zowel Bradley Cooper als Jennifer Lawrence acteren meer dan behoorlijk, maar ze hebben er uiteraard geen schuld aan dat de plot een paar enorme gaten vertoont. Vooral de scènes waarin alle acteurs een potje doelloos door elkaar gaan schreeuwen wekken ergernis. Tweede ergernis is het lamentabele acteerwerk van Robert De Niro, die tegenwoordig alleen maar karikaturen kan spelen, en met zijn bijgelovige sportfanaat niet het minste de schijn van geloofwaardigheid kan ophouden. De eindbalans slaat echter overwegend positief uit, vooral door het gedreven spel van Cooper en Lawrence, die allebei te gekwetst zijn om een nieuwe relatie te beginnen, maar zich er toch met horten en stoten doorheen slaan. En dit allemaal zonder de klassieke overacting die dergelijke acteurs in de meeste romantische komedies te beurt valt! Silver Linings Playbook is dan ook niet dadelijk een komedie, maar eerder een schreeuw van aandacht van twee beschadigde zielen. Er is bovendien nogal wat positieve kritiek gekomen vanuit de groep van mensen met een bipolaire stoornissen voor de manier waarop Bradley Cooper redelijk accuraat het ziektebeeld neerzet, wat voor Cooper, die gewoonlijk alleen in derderangskomedies fungeert, bijdraagt aan zijn credibiliteit.

BEELD EN GELUID
Voor de beeldvoering van Silver Linings Playbook worden tal van trucs uit het regisseurshandboek uit de kast gehaald, gaande van het gebruik van steadicam over uitsluitend gebruik van natuurlijke belichting waardoor sommige scènes wat donker overkomen. Voor een goede transfer hoeft het alleszins geen bezwaar te zijn, want de scènes zijn rijk gedetailleerd, misschien een beetje soft, maar met alleszins een voldoende verzadigd palet aan kleuren. De Engelse DTS-HD MA 5.1-mix is meer dan voldoende om deze vooral dialooggedreven film aan te sturen. De enige instantie waarbij de surrounds echt agressief uit de hoek komen, zijn tijdens de danswedstrijd, en daar doen ze eenvoudigweg wat ze moeten doen.




EXTRA'S
De selectie bonusmateriaal op deze A-Filmrelease is behoorlijk. Na een trailer (2:29) krijgen we de documentaire "The movie that became a movement" (28:37) waarin leden van de cast en crew voorwaar zinnige commentaar over het concept van de film debiteren. En ook de sectie met 17 deleted scenes (29:01) bevat in verhouding tot andere films redelijk interessante gesneuvelde scènes. De Q&A highlights (27:00) bevatten stukjes interview met regisseur David O. Russell, acteurs Bradley Cooper, Jennifer Lawrence en Robert De Niro en een handjevol nevenacteurs. In Learn to dance (11:45) geeft choreografe Mandy Moore instructies over de dans die Pat en Tiffany op de danswedstrijd moeten ten beste geven, en in de Dance rehearsal (1:21) zien we de twee onfortuinlijke hoofdacteurs tijdens een repetitie. Het overbodige Going steadicam (0:54) toont ons hoe Bradley Cooper zich even een cameraman waagt, zonder al te veel succes. In het hoofdmenu kan je ook nog drie cross-promotionele trailers activeren.

CONCLUSIE
Silver Linings Playbook is op zijn zachtst gezegd een aparte films die de klassieke grenzen van de romcom overstijgt, maar een paar keer glorierijk op zijn bek gaat door onder meer de ergerlijke vertolking van De Niro. Qua versie blijft u best bij deze lokale, want dankzij A-Film ontbreekt er niets op de disk dat op internationale releases wel te vinden is.