FILM
Quentin Tarantino’s films zijn altijd wel opmerkelijk, maar niet altijd even goed. Zo vonden we Pulp Fiction schitterend en Reservoir Dogs zal altijd in onze Top 10 van beste films ooit een plaatsje hebben. Aan de andere kant waren we niet onder de indruk van Death Proof en ook het recentere Inglorious Basterds kon ons niet helemaal overtuigen. Django Unchained, Tarantino’s interpretatie van de oude spaghettiwestern, vinkt echter de juiste vakjes af en dat gebeurt met zoveel kunde dat we wederom kunnen spreken van een echt meesterwerk.

Jamie Foxx speelt Django, een slaaf die door de welbespraakte en aimabele premiejager Dr. King Schultz vrijgekocht wordt om hem te helpen bij het vinden van drie dieven. Dat verloopt zo goed dat Schultz voorstelt om op langere termijn samen te werken. Als hij hoort dat Django zijn vrouw Broomhilda wil bevrijden, doet hem dat denken aan de Duitse legende over Siegfried waardoor hij zich verplicht voelt om Django te helpen in zijn queeste. Enig probleem: Broomhilda is ondertussen verkocht aan de rijke en beruchte grootgrondbezitter Calvin Candie die er een opmerkelijke hobby op nahoudt met betrekking tot zijn slaven, een hobby die Schultz’ geweten in die mate zal aanspreken dat de zoektocht uitdraait op meer dan wat de twee mannen hadden voorzien…

Tarantino heeft wederom een sterrencast voor zijn project verzamelt en de prestaties zijn werkelijk fenomenaal terwijl niemand er echt bovenuit komt in positieve of negatieve zin. Jamie Foxx doet perfect zijn werk als de bevrijde slaaf die zijn daden meer laat spreken dan zijn woorden, Samuel L. Jackson is werkelijk schitterend als de huisslaaf Stephen, Leonardo DiCaprio zou je bijna van overacting kunnen beschuldigen in zijn rol als Calvin Candie, maar het werkt gewoon perfect, en Christoph Waltz, die we eerder al zagen als de memorabele Col. Hans Landa in Inglorious Basterds, is wederom fantastisch als premiejager Dr. King Schultz.Een goede cast en een goed verhaal zorgen er meestal wel voor dat je film hoge toppen scheert, maar om tot de absolute top te geraken heb je nét dat ietsje meer nodig en Tarantino levert ook dat door slim gebruik te maken van humor (de discussie omtrent de hoofdkappen is gewoon hilarisch!), het subtiel toevoegen van additionele lagen in de personages en hun achtergrond door het gebruik van o.a. flashbacks, en last but not least verwijzingen naar oude westerns alsook een guest appearances van Franco Nero die de hoofdrol speelde in de originele Django (1966). Dit alles zorgt ervoor dat Django Unchained met rede een 10/10 score krijgt en per direkt in het rijtje van klassiekers geplaatst mag worden naast die andere toppers van Tarantino, Reservoir Dogs en Pulp Fiction.

BEELD EN GELUID
Zoals de film brokken maakt op het vlak van verhaal, acteerprestaties en regie, spettert de Blu-ray van het scherm met een beeldtransfer die gewoonweg subliem is. Er zijn enkele schaarse momenten waarin het beeld een beetje softer oogt, maar dat is veelal intentioneel door manipulatie en het gebruik van lensfilters om flashbacks een doorweekt 70s-gevoel te geven. Voor de rest oogt alles haarscherp, zijn de details tot in de kleinste puntjes te bewonderen, zijn de zwartwaarden perfect en is het contrast exact hoe het moet zijn. Huidtinten en kleurengebruik zijn levensecht en de bloedspatten vliegen van het scherm in die mate dat je bijna zou wegduiken opdat ze je mooie kleren niet zouden vuilmaken. Schitterend! Het geluid is eveneens top, maar de makers besloten om het gevoel van de oldskool westerns wat meer gewicht te geven door vooral de focus op de voorkanalen te leggen. De achterste speakers komen wel in actie voor effecten en atmosfeergeluiden, maar ze lijken vooral gebruikt te worden om je eraan te herinneren dat je achteraan ook nog luidsprekers hebt. Vooraan krijgen we een perfect stereogeluid met heldere dialogen en leuke splattergeluiden telkens iemands hoofd aan gort geschoten wordt en een goede positionering links en rechts, terwijl de subwoofer goede support levert. Zeer leuk en tof om te horen, maar het is toch wel een klein (minimaal) minpuntje dat de achterste kanalen niet méér gebruikt worden.

EXTRA'S
We krijgen een uurtje extra features, startend met “Remembering J. Michael Riva: The Production Design of Django Unchained” met een hommage aan productiedesigner J. Michael Riva die tijdens de opnames overleed. Dan is er “The Costume Designs of Sharen Davis” waarin cast & crew wat vertellen over hun kostuums, en last but not least is er “Reimagining the Spaghetti Western: The Horses and Stunts of Django Unchained”, een 23 minuten durende making-of waarin iedereen weer vooral iedereen de hemel in prijst. Ook is er nog een promo voor de soundtrack.

CONCLUSIE
Quentin Tarantino toont aan dat geen enkel genre hem vreemd is en met Django Unchained zet hij nogmaals een topper neer die per direct in het lijstje van klassiekers mag worden opgenomen.