SERIE
Ook al worden we woedend als we in de achterruit van de wagen een zwaailicht zien naderen, toch blijft het politieleven één van de boeiendste inspiratiebronnen voor heel wat series. De nieuwste telg is Rookie Blue en alhoewel deze Canadese flikkenreeks verre van vernieuwend is, is het een leuk tussendoortje waarvan we de 13 afleveringen in één ruk hebben uitgekeken. In de Lage Landen was Rookie Blue op Vijf TV en 13th Street te zien, maar in thuisland Canada is deze reeks één van de grote kijkcijferkanonnen. Hier zitten we nog maar aan het tweede seizoen, maar over de Atlantische Oceaan is men al volop bezig aan de opnames van het vijfde en dat zegt meteen heel wat over de populariteit ervan. Deze politieserie die zich in Toronto afspeelt draait om het wel en wee van vijf jonge agenten. Net zoals men dat in onze eigen Flikken deed, zoeken ook de makers van Rookie Blue naar een mooi evenwicht tussen het politie- en het familieleven waardoor deze serie automatisch schippert tussen soap en actiereeks. Op het hoesje gaat men zelfs zo ver om de reeks aan te prijzen als een soort Grey’s Anatomy voor flikken, gelukkig is dat niet meer dan wat reclamepraat.
 

De echte hoofdrol is voor Andrea "Andy" McNally (Missy Peregrym) weggelegd. Omdat zij de dochter is van een gedreven detective zit het speurwerk haar in het bloed en tracht zij al haar taken zo punctueel mogelijk uit te voeren. Deze mooie brunette is een voorbeeld voor het korps en ook de mannen zien haar graag komen. Ze heeft een relatie met de ervaren collega Luke Callaghan (Eric Johnson). De twee tortelduifjes gaan zelfs samenwonen, toch moet McNally rekening houden met haar pisnijdige chef Jo Rosati (Camille Sullivan).

De tweede mooie dame in het rijtje is Gail Peck (Charlotte Sullivan). In een vroeger leven was deze blondine nog een goth, maar blijkbaar zijn haar wilde jaren voorbij en wil zij voorbeeldig de regeltjes volgen. Iedereen is wel weg van haar mooie uiterlijk, toch moet zij zich op professioneel vlak keer op keer bewijzen omdat haar moeder in politiekringen een hoge dame is. Een ander knap vrouwtje (alhoewel je ook haar beter niet zonder handschoenen aanpakt) is Nash (Enuka Okuma). Je zou haar gerust als de kalmste van het team kunnen beschouwen. Nooit verliest zij het noorden, zelfs niet als ze gevangen raakt in een wassalon dat in lichterlaaie staat.

Ten slotte zijn er nog de jongens. Chris Diaz (Travis Milne) is bijna een kopie van Wilfried Pasmans uit Flikken. Ook hij is namelijk het pas afgestudeerde broekventje dat steeds haantje-de-voorste wil zijn en dat strikt volgens het boekje werkt. Deze pretentieuze snotaap heeft evenwel ook dromen. Als hij door een overdosis medicijnen plotseling high wordt, verklaart hij zijn liefde aan Peck. Dat zint geenszins collega Dov (Gregory Smith) die wel het voorrecht heeft om met Peck in bed te mogen duiken.
 

Zoals gezegd vind je in deze box dertien afleveringen die allemaal zo’n kleine veertig minuten duren. De scenario’s zijn tamelijk oppervlakkig, maar ze zijn wel voldoende onderhoudend. Er zijn natuurlijk de gebruikelijke clichés zoals bijv. undercover gaan in een drugbende. Je mag er dus gerust prat op gaan dat je het al honderd keer eerder hebt gezien, toch werkt Rookie Blue verslavend. Toegegeven, dat komt hoofdzakelijk door de soapfactor, waardoor de kijker sowieso nieuwsgierig wordt naar de volgende aflevering, maar het werkt wel. Voor de spanning moet je het zeker niet doen, want de actiescènes zijn op één hand te tellen en als er al eens wordt geschoten dan is dat gedurende nauwelijks enkele seconden. Op Travis Milne na, die al na één aflevering behoorlijk op de zenuwen werkt, zijn de acteerprestaties vrij goed. Ten minste voor dat soort rollen!

Wegens dezelfde locatie en hetzelfde productiehuis wordt Rookie Blue wel eens in één adem met Flashpoint genoemd. Toch ligt het niveau van deze serie heel wat hoger. Neen, een meesterwerk moet je niet verwachten, maar wie van een ouderwetse politiereeks met een lach en een traan houdt (zeg nu nog eens dat wij geen mooie woorden kunnen bedenken!) zal zich beslist 500 minuten amuseren met deze Canadese flikkenserie.
 

BEELD EN GELUID
Tegenwoordig zijn we meer en meer over de beeldkwaliteit van Entertainment One te spreken. Deze positieve evolutie merk je niet alleen in hun speelfilms, maar ook in de televisieseries (zowel op dvd als Blu-ray). Rookie Blue komt niet uit één of ander peperduur productiehuis, maar dat merk je nooit. Er zijn geen wazige beelden, de kleuren ogen bij momenten ronduit prachtig (vooral de stadsbeelden van Toronto zijn briljant) en er is geen seconde sprake van storingen. Het geluid is uiterst verzorgd en we blijven (ondanks het soapgehalte) gelukkig gespaard van aftandse ballades die eigen zijn aan dit soort series. Dat was trouwens één van de redenen waarom Flashpoint alsmaar slechter werd!

EXTRA'S
Bij het zien van de vele titels zou je denken dat je een hele kluif aan de extra materiaal hebt, toch gaat het om filmpjes die amper 3 minuten duren. Bovendien kan je moeilijk beweren dat je er veel van opsteekt. In Season 2: Every Day Is Still A First vertellen de diverse acteurs ons dat ze ondertussen elkaar beter hebben leren kennen. Over logica gesproken! Maar toch betekent dat niet dat je op automatische piloot mag spelen, aldus de cast. En na dit opmerkelijke nieuws zien we meteen de aftiteling te voorschijn springen waardoor we over kunnen gaan naar de volgende extra. Shot Fired; Inside The Season Premiere biedt de fan een kijkje achter de schermen. Ook hier is de pret van korte duur, na het lossen van één schot is het namelijk al tijd voor het volgende filmpje. In Horsing Around zien we enkele acteurs op een paard rondhuppelen en in Cops On Coffee krijg je een collage van alle scènes waarin de flikken een kopje koffie drinken. Neen, we verspillen maar beter geen woorden meer, deze extra’s zijn nutteloze rommel.
 

CONCLUSIE
Rookie Blue is een ouderwetse politieserie, maar het is net daardoor dat de reeks werkt en zelfs enigzins verslavend is. Dertien onderhoudende afleveringen met degelijke acteerprestaties, we hebben in het genre al heel wat slechter gezien. Liefhebbers van politiereeksen kunnen Rookie Blue dan ook gerust een kans gunnen.