FILM
In thuisland Frankrijk is Philippe Claudel naast een populaire schrijver ook een succesvol filmmaker. Na de internationale successen Il Y A Longtemps Que Je T'Aime en Tous Les Soleils, sluit Claudel met Avant L'Hiver op fenomenale wijze zijn Lotharingen-trilogie af. Veel uitleg moet je daar niet achter zoeken, het was gewoonweg omdat de regisseur daar het nodige geld kreeg dat hij zijn films in het oosten van Frankrijk draaide. Claudels filmkunst wordt vaak vergeleken met die van de ondergewaardeerde Claude Sautet (huisregisseur van Yves Montand, die kleine meesterwerken zoals Classe Tous Risques, Les Choses De La Vie en César Et Rosalie regisseerde). Het is een vergelijking die Claudel maar al te graag hoort, want grote cinema over kleine dingen; dat is toch één van de hoofdaders van film, niet?

Alhoewel, kleine dingen? Claudel heeft het wel niet over Spiderman die New York moet redden, desalniettemin vangt de film aan met het beeld van een gebroken man. Er is iets vreselijks gebeurd met de hersenchirurg (Daniel Auteuil). De blik van Paul verraadt dat hij dit drama nooit te boven zal komen. Net zoals in Il Y A Longtemps Que Je T'aime heeft Claudel geen medelijden met zijn personages. De oorzaak van alle problemen is Lou (Leïla Bekhti): een knappe jonge vrouw die Paul opnieuw de geneugten van het leven leert kennen net voor de winter van zijn leven. Paul heeft er geen problemen mee dat hij zijn ijskille vrouw Lucie (Kristin Scott Thomas) bedriegt. Aan de buitenkant ziet alles er wel mooi uit, maar het is alleen nog de sleur die hun bindt. Na een tijdje ontdekt Paul dat Lou niet zo onschuldig is als ze eruitziet. Toevallig ziet hij haar op een verlaten industrieweg tippelen, zelfs haar duistere kant vergeeft hij haar.

Avant L'Hiver is auteurscinema pur sang. Claudel vergelijkt zich niet met Michael Haneke, maar hij is wel door de Oostenrijker beïnvloed. Dat komt vooral tot uiting in de rol van hoofdrolspeler Daniel Auteuil die net als in Hanekes Caché op zoek is naar zichzelf, maar dat niet vindt. Daniel Auteuil blijft nog altijd één van de beste acteurs van de hedendaagse Franse cinema, wat hij in Avant L'Hiver opnieuw met bravoure bewijst. Dat kan ook worden gezegd van Kristin Scott Thomas. Toch is Leïla Bekhti de echte revelatie van de film. Deze Algerijnse schone viel al eerder op in Paris, Je t'Aime, maar in deze film drukt ze definitief haar stempel. Een Française om te volgen dus! Omdat Avant L'Hiver nooit pretentieus of moeilijk is, is het een film voor iedereen. In het lange interview dat je als bonus op dit schijfje vindt, onthult Philippe Claudel dat hij gewoon een drama met een Hitchcock-tintje wilde draaien. Missie geslaagd!

BEELD EN GELUID
Meestal zijn we zeer te spreken over de beeldkwaliteit van Lumière-films, maar in Avant L'Hiver loopt het jammer genoeg wat mis. De kleuren zijn veel te vaal (bij momenten zelfs lelijk) en alles wat zich op de achtergrond afspeelt is vaak niet meer dan een onduidelijke vlek. Echte storingen vind je niet op dit schijfje, toch verdient zo'n mooie productie beter. Het geluid wordt overwegend gedomineerd door dialogen, maar geregeld bloeien ook de zijspeakers open dankzij prachtige fragmenten uit o.a. La Bohème van Puccini.

EXTRA'S
De enige extra die je op deze disk vindt is een interview, maar dat duurt wel 40 minuten! De waarheid is dat dit vooral voer is voor fervente cinefielen. Het is allemaal enorm leerrijk (ten minste voor mij toch!), maar wellicht liggen maar weinig mensen wakker van het feit dat het hypermoderne huis waarin de chirurg woont een ode is aan de Brian De Palma-films uit de periode 1979-1985. Ook legt Claudel uit waarom hij deze film in Luxemburg opnam, of waarom de rode kleur zo'n belangrijke rol in de film speelt.

CONCLUSIE
Philippe Claudel is een regisseur die zijn land weer volledig op de map van de grote Franse cinema brengt, als het daar ooit al is weggeweest! Een imponerend verhaal met een cast vol rasacteurs: ça c'est du cinéma!