DVDInfo.be - Besprekingen

:: BESPREKINGEN ::

DVDInfo.be >> Bespreking >> ERNST JANSZ DOET BOB DYLAN

ERNST JANSZ DOET BOB DYLAN

Bespreking door: William - Geplaatst op: 2014-06-12

MUZIEKVIDEO
Ernst Jansz kent u uiteraard als de founding father van Doe Maar, de Nederlandse popgroep die in het begin van de jaren 80 uitgroeide tot een nooit geëvenaard megasucces in Nederland en Vlaanderen. Z’n bekendste composities voor Doe Maar zijn Belle Hélène en De Bom, maar ook Heroïne (Godverdomme), Ruma Saya en Tijd Genoeg kregen uiteindelijk een hitstatus en stonden op het compilatiealbum Het Beste uit 1991. Na Doe Maar verdween Ernst Jansz van de radar in Vlaanderen, maar in Nederland was hij ondertussen ook bekend door z’n literaire werk (Gideons Droom, 1983; De Overkant, 1985), als vaste begeleider van Boudewijn de Groot (sinds 1975), componist van muziek voor films en televisie en als muziekproducer, o.a. voor Bram Vermeulen. Van Jansz is bekend dat hij een groot bewonderaar is van The Beatles, Bob Dylan en Frédéric Chopin, en het verbaast dan ook niet dat hij al een tijdje op een project broedde waarin hij die interesse een plaatsje kon geven.

Uiteindelijk vertaalde Ernst Jansz 12 Dylan-songs die op het album Dromen van Johanna (2010) terechtkwamen en waarvan hij de meeste live uitvoerde op 12 januari in De Flint in Amersfoort, een concert dat u op deze dvd kan bekijken en beluisteren. De Nederlandse versies van Corrina Corrina, maar vooral van Zware Regen (A Hard Rain’s Gonna Fall) en Droeve Dame van het Laagland (Sad Eyed Lady of the Lowlands) staan alleen op de cd en dat is jammer, want het gaat om sterke songs uit het Dylan-repertoire en bovendien is de playlist op de dvd wel bijzonder kort met nauwelijks 9 nummers en geen extra toegift. Maar de dvd is ook voor de rest een mager beestje zonder menu waarop je kan kiezen om alles te bekijken of alleen sommige onderdelen.

Fans kunnen Bob Dylan-songs vaak van a tot z meezingen, wat ze eigenlijk betekenen is meestal een ander paar mouwen. Via de vertalingen van Ernst Jansz – die een hoge mate van letterlijke en/of inhoudelijke nauwkeurigheid heeft nagestreefd – geven ze hun geheim plots veel makkelijker prijs. Ze zijn overigens van uitstekende kwaliteit met behoud van de poëtische toon van het origineel. Bovendien heeft Jansz de songs gedownsized tot luisterliedjes en ze vervolgens met weinig middelen weer aangekleed. Geen jankende arrangementen à la The Band, geen zware elektrische omkadering waardoor een deel van de Dylan-fans destijds wegliep, maar een voorzichtige basgitaar (Richard Wallenburg), een zachtmoedige slidegitaar (Guus Praat) en Ernst Jansz op akoestische gitaar waardoor de teksten nooit ondergesneeuwd worden. Jansz klinkt soms een beetje zoals Stef Bos, doch vaker zoals Bram Vermeulen, krachtig en geprononceerd dus, zij het dat hij niet over diens ruime stembuigingcapaciteiten beschikt waardoor het soms allemaal een beetje eentonig wordt en de songs nauwelijks van elkaar te onderscheiden zijn. In de bekende Dylan-songs valt dat nog mee (Als een Vrouw, Dromen van Johanna), andere keren is het resultaat minder sterk dan dat van z’n grote voorbeeld (Liefde Min Nul, Huiswaarts), terwijl sommige nummers dan weer minstens zo goed of zelfs beter uit de verf komen dan in de originele versie waardoor er dus sprake is van een zekere meerwaarde (De Verlorenstraat, Uit Spanje Spaanse Laarzen, Iedere Korrel Zand).

Playlist:
Uit Spanje Spaanse Laarzen (Boots of Spanish Leather)
Uit het album: The Times They Are a-Changing (1964)

Voor Ramona (To Ramona)
Uit het album: Another Side of Bob Dylan(1964)

De Verlorenstraat (Desolation Row)
Uit het album: Highway 61 Revisited(1965)

Als een Vrouw (Just Like a Woman)
Uit het album: Blonde on Blonde (1966)

Dromen van Johanna (Visions of Johanna)
Uit het album: Blonde on Blonde (1966)

Liefde Min Nul (Love Minus Zero)

Uit het album: Bringing it All Back Home (1965)

Huiswaarts (Tomorrow’s a Long Time)
Uit het album: Bob Dylan’s Greatest Hits Vol. II (1971)

Iedere Korrel Zand (Every Grain of Sand)
Uit het album: Shot of Love(1981)

Het Meisje van de Rode Rivier (Red River Shore)
Uit het album: Tell Tale Signs (overgebleven uit de Time Out of Mind-sessies 1997, 2008)

Zoals u merkt stammen de meeste liedjes uit de Dylan-albums uit de jaren 60, waardoor er geen sprake is van een representatieve selectie uit het werk van de Amerikaanse singer-songwriter, maar het gaat om materiaal dat wellicht dichter in de buurt ligt van het doel dat Ernst Jansz voor ogen had, al blijft het jammer dat er noch uit het enigmatische dubbelalbum Self Portrait (1970), noch uit het meesterwerk Blood on the Tracks (1975) geput is voor deze selectie, waardoor het beeld van Dylan als folk singer benadrukt wordt ten nadele van zijn minstens even rijke en sterke carrière als rockartiest nadien.

BEELD EN GELUID
Als u er rekening houdt met het feit dat in De Flint in Amersfoort een zuinig achtergronddecor was opgetrokken met een projectiescherm voor het handvol visuals van Ernst Jansz en weinig licht voor de zanger en z’n begeleiders, dan is er sprake van een sobere beeldvorming, waarmee weinig mis kan gaan. Van kleuren is niet veel sprake, maar technisch is de opname van het concert in orde. De informatie op de hoes is schaars (geen aanduidingen over beeldformaat of geluidsspoor), maar het klinkt alsof we hier te maken hebben met een stereospoor, al is het effect al even zuinig als de rest van de presentatie.

EXTRA’S
Geen

CONCLUSIE
Bij ons in Vlaanderen is de dvd van Ernst Jansz grotendeels in de ramsj terechtgekomen. Succesvol zijn als tieneridool garandeert je niet meteen dezelfde status als je met werk komt van een artiest die helemaal niet hip is en dat qua moeilijkheidsgraad veel meer eisen stelt aan de luisteraar. Het strekt Jansz tot eer dat hij die uitdaging niet uit de weg is gegaan en het bevestigt zijn grote talent, dat in Doe Maar om allerlei redenen toch altijd een beetje op de tweede plaats heeft gestaan.