Wetenschappers die de doden opnieuw tot leven wil wekken is niets nieuws in het horrorgenre. Mary Shelley probeerde het in 1818 al eens met Frankenstein en iedereen weet hoe dat verhaaltje afliep. Voor zo ver wij weten heeft sindsdien geen enkele levende dode goede bedoelingen gehad, ook Zoe (Olivia Wilde) niet. Deze knappe dame is de professionele als privépartner van onderzoeker Frank (Mark Duplass). Deze wetenschapper denkt dat er voor alles een verklaring is, ook voor de dood. Als iemand een wit licht ziet als hij sterft, dan is dat niet Petrus die de hemelpoort opent, gewoon een chemische reactie in het hoofd waardoor men gaat hallucineren. Omdat alles organisch is, denkt Frank een serum te kunnen vinden dat de dood kan omzeilen en dat doet hij ook! Het eerste proefdier is een hond. Zijn collega’s Niko (Donald Glover), Clay (Evan Peters) en nieuwkomer Eva (Sarah Bolger) merken wel dat het dier anders reageert. Maar wat zou het, als je iets dat dood is opnieuw levend kan maken?

 

De groep zweert dat alles geheim zal blijven, maar de volgende dag ontdekken ze dat hun lab is leeggeplunderd. De onderzoekers verdenken Eva ervan alles te hebben verklapt, maar het voornaamste is dat ze het experiment met een andere dode hond kunnen herhalen. Maar dan loop het fout: door een kortsluiting wordt Zoe geëlektrocuteerd. De ontredderde wetenschapper beslist om het serum te gebruiken om zijn vrouw weer tot leven te wekken. Dat lukt, maar de nieuwe Zoe is een heel andere (gevaarlijke) vrouw.

The Lazarus Effect is dankzij het eerste halfuur een half geslaagde film. Natuurlijk lijkt het alsof je naar een remake van Flatliners (de horrorhit uit 1990 met Kiefer Sutherland en Julia Roberts) zit te kijken, maar dat werkt nooit storend. Integendeel, het wekt alleen maar de interesse op. Welke richting zal deze film uitgaan? Wordt het een nieuwe Cujo of verzandt het allemaal in een eentonige troep die tegenwoordig zo eigen is aan het horrorgenre? Helaas wordt het het tweede (anders zouden we niet hebben gezegd dat de film maar half geslaagd is, niet waar?) Eens Zoe opnieuw leeft, krijgt ze visioenen over de hel en stapelen de clichés zich op zonder dat het spannend wordt. Integendeel, het zijn eerder de geeuwspieren die in actie treden. Dat is bijzonder jammer, want deze film had heel wat troeven, maar regisseur Dave Gelb (die momenteel aan een documentaire over een restaurant werkt!) was blijkbaar tevreden met een horrorfilm zoals er al duizenden zijn gemaakt. Gelukkig kunnen we genieten van een degelijke cast met voorop een schitterende Olivia Wilde (op alle vlakken!), die echt wel beter verdient dan dat!

Deze film komt uit de Lionsgate-stal en oogt dus zeer professioneel. Op de bewakingsbeelden die met een zwart-witcamera zijn gefilmd na, is alles technisch in orde. Er is voldoende scherpte, de kleuren zijn natuurlijk en de special effects (ook al zijn ze lelijk en belachelijk) komen mooi tot hun recht. Over het geluid valt weinig te vertellen. Degelijk met goed verstaanbare dialogen en af en toe wat schrikeffecten die uit de zijspeakers komen. Een verzorgde transfer dus, maar dat verwachten we nu eenmaal van een grote studio!

The Lazarus Effect start veelbelovend als een hedendaagse versie van Flatliners, maar eens de doden tot leven zijn gewekt is het niet meer dan een opeenstapeling van platgetreden clichés. Ook al onthouden we Olivia Wilde. Echt slecht is het niet, maar het woord “goed” kunnen we nu ook weer niet gebruiken!